နိမိတ္တို႔ ေပၚလာရာ၌ ဆင္စြယ္ကဲ့သို႔ေသာ ပုံသဏၭာန္ျဖင့္ ႏွာသီး၀
မွစ၍ အျပင္ဘက္သို႔ အတန္းလိုက္ေပၚလာရာ၌ကား ယင္း နိမိတ္ေနာက္သို႔
စိတ္ကို မလိုက္ဘဲ ႏွာသီး၀ႏွင့္ အနီးကပ္ဆံုးေနရာ၌ တည္ရွိေနသည့္ နိမိတ္
အတြင္း၌သာ ဘာ၀နာစိတ္ကို သြတ္သြင္းထားပါ။ စိုက္ၾကည့္ေနပါ။ အတြင္း
ဘက္သို႔ အေခ်ာင္းလိုက္ တည္ရွိရာ၌လည္း အတြင္းဘက္သို႔ လိုက္မၾကည့္ဘဲ
ႏွာသီး၀ႏွင့္ အနီးကပ္ဆံုးေနရာ၌ တည္ရွိသည့္ နိမိတ္၌သာ စိတ္ကပ္ထားပါ။
ထိုနိမိတ္အားလံုးကို သိတန္သေလာက္ သိမႈကား ရွိေကာင္းရွိႏိုင္၏။ သို႔ေသာ္
ႏွာသီး၀တြင္ ကပ္ေနေသာ နိမိတ္အတြင္း၌သာ ဘာ၀နာစိတ္ နစ္ျမဳပ္ေနဖို႔သာ
လိုရင္း ျဖစ္ေပသည္။ ထို နိမိတ္၏ အတြင္း၌ ဘာ၀နာစိတ္သည္ တစ္နာရီ
ႏွစ္နာရီ စသည္ျဖင့္ ထိုင္တိုင္းလိုလို ၿငိမ္၀ပ္စြာ ကပ္၍ တည္လာပါက ထိုနိမိတ္
မွာလည္း တစ္စ တစ္စ တျဖည္းျဖည္း ၾကည္လင္သည္ထက္ ၾကည္လင္
ေတာက္ပသည္ထက္ ေတာက္ပလာေပလိမ့္မည္။ အထူး ၾကည္လင္ေတာက္ပလာေသာ
ထိုနိမိတ္ကား ပဋိဘာဂနိမိတ္တည္း။
ဤသို႔ ပဋိဘာဂနိမိတ္ ထင္သည့္အခါမွစ၍ ထို ေယာဂါ၀စရပုဂၢိဳလ္၏
သႏၲာန္၌ နီ၀ရဏ ကိေလသာအညစ္အေၾကးတို႔သည္ ခြာအပ္ၿပီးသာလွ်င္
ျဖစ္ကုန္၏။ နီ၀ရဏမွ ၾကြင္းေသာ ကိေလသာတို႔သည္လည္း အနည္ထိုင္သြား
ၾကကုန္သည္သာ ျဖစ္ကုန္၏။ အာနာပါနႆတိသည္လည္း ယင္း အာနာပါန
ပဋိဘာဂနိမိတ္အာ႐ုံ၌ ေရွး႐ႈ တည္ေနသည္သာလွ်င္ ကပ္၍ တည္ေနသည္
သာလွ်င္ ျဖစ္၏။ ဘာ၀နာစိတ္သည္ ဥပစာရသမာဓိျဖင့္ အာနာပါနပဋိဘာဂ-
နိမိတ္ အာ႐ုံ၌ ေကာင္းစြာတည္ေနသည္သာလွ်င္ ျဖစ္၏။ (၀ိသုဒၶိ၊၁၊၂၇၈၊၊)
ထိုအခါ၌ ဤေယာဂါ၀စရပုဂၢိဳလ္သည္ ထိုအာနာပါနနိမိတ္ကို ၀ါ-
ဂြမ္းစိုင္ ေသာက္႐ွဴးၾကယ္ စသည္တို႔၌ကဲ့သို႔ ထင္လာေသာ အျဖဴေရာင္
စေသာ အေရာင္အဆင္းအားျဖင့္လည္း ႏွလံုးမသြင္းပါႏွင့္၊ သဘာ၀လကၡဏာ
သာမညလကၡဏာအားျဖင့္လည္း ႏွလံုးမသြင္းပါႏွင့္။ (၀ိသုဒိၶ၊၁၊၂၇၈။)။
ဒါသည္အေရးၾကီးဆုံးေသာ စည္းကမ္းတည္း ။
"ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္"
http://bhikkhudhamma.blogspot.com/
No comments:
Post a Comment