ျမင္စရာေလာက္သာ ျမင္တတ္၍ ၾကားစရာေလာက္သာ ၾကား
တတ္သူျဖစ္က မျမင္ရ မၾကားရသည့္ အနာဂတ္ဘ၀အတြက္ ေဆာင္
စရာ ေရွာင္စရာကို ေဆာင္ဖို႔ ေရွာင္ဖို႔ မလြယ္လွ။ ေလာကလူသားတုိ႔
အေနျဖင့္ မျမင္ရသည္ကို ၾကည့္တတ္ဖို႔ မၾကားရသည္ကို အဓိပၸါယ္
ေဖာ္တတ္ဖို႔ လို၏။ အမွန္ကို သိႏိုင္ဖို႔ဟူသည္ ျမင္စရာႏွင့္ ၾကားစရာေနာက္ မျမင္ မၾကားရသည့္ အပိုင္းထိျမင္တတ္ ၾကည့္တတ္အဓိပၸါယ္ေဖာ္တတ္မွ ရ၏။ ျမင္စရာႏွင့္ ၾကားစရာ၌ ေသာင္တင္
မေနဖို႔ လို၏။
ျမင္စရာႏွင့္ ၾကားစရာအတြက္ အလွဆင္ဖို႔ ကံကို မ်က္ကြယ္
ျပဳ၍ ရသည္ မဟုတ္။ အလွကို ျမင္စရာ ၾကားစရာတို႔ျဖင့္ ျပဖို႔ေလာက္သာ
သိေသာ အမိုက္ဉာဏ္ျဖင့္ ဘ၀ကို တန္ဖိုးတက္ေအာင္
လုပ္ႏိုင္သည္ မဟုတ္။ အျမင္ေကာင္း႐ံု အၾကားေကာင္း႐ံုျဖင့္ ကံတို႔
ၿငိမ္းသြားၾကမည္လည္း မဟုတ္။ ျမင္စရာႏွင့္ ၾကားစရာေနာက္ လိုက္ေနသည့္
ေလာကႀကီး၏ အထင္ႀကီးမႈ လက္ခံမႈအတြက္ အသက္ရွင္ဖို႔
ဘ၀ရလာသည္ မဟုတ္။ ေလာကႀကီး၏ အထင္ႀကီးမႈ လက္ခံမႈက
ပဓာန မက်၊ မွန္ဖို႔သာ ပဓာနက်၏။
" အရွင္ေရဝတ(ဖားေအာက္ေတာရ)"
www.bhikkhudhamma.blogspot.com
No comments:
Post a Comment