အသံသည္ သမာဓိ၏ဆူးေျငာင့္ ျဖစ္သည္ဟုဆိုသည့္ အတိုင္း ပတ္ဝန္းက်င္၏ အသံတို႕ေၾကာင့္ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဒါကိုစိတ္ထဲတြင္ မေက်မနပ္မျဖစ္သင့္ပါ ၊ ေတာေတာင္ထဲသည္ပင္ ေက်းငွက္သားရဲ တိရစာၦန္တို႕၏ အသံပင္ရွိေသး၏ ။ မိမိစိတ္၌ မေက်မနပ္မႈေၾကာင့္ ေဒါသစိတ္တို႕ ဝင္ေရာက္သျဖင့္ ကမၼ႒ာန္း
ဆုတ္ယုတ္တတ္၏ ။ ဒီအသံတို႕အားလည္း ၾကားရေကာင္းမလားဟု မိမိကိုယ္လည္း အျပစ္မတင္သင့္ပါ ။ ဒီအခ်ိန္သည္ အသံမ်ားမၾကားရေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေပၚေစေသာ သမာဓိမ်ဳိးကား မဟုတ္ေသးေပ ။ ၾကားသင့္သေလာက္ၾကားႏိုင္ေသး၏ ။
ငါသည္ ခႏၶီပါရမီ ျဖည့္သည္ဟူ၍ မိမိကိုယ္ကိုဆုံးမကာ သတိၾကီးစြာျဖင့္ ေလကိုသာမွတ္ေနပါ ။
ေယာဂီမ်ားတြင္ျဖစ္တတ္ျခင္းမွာ ႏွာသီးအတြင္းကိုလိုက္မိ၍ တင္းက်ပ္မႈကိုခံရတတ္ပါတယ္ ။ ထိုသို႕ျဖစ္လာလွ်င္ အတြင္းသို႕မလိုက္မိေစရန္ သတိၾကီးစြာထား၍ ႏွာသီးဖ်ား(သို႕) အထက္ႏႈတ္ခမ္း၌သာ ဝင္ေလထြက္ေလကိုသာမွတ္ေနပါ ။ ပူမႈ ေအးမႈမာမႈ တင္းမႈ တို႕အားႏွလုံးမသြင္းရပါ ။ ဓာတ္ဘက္သို႕ေရာက္၍ ကမၼ႒ာန္းဆုတ္ယုတ္တတ္ပါတယ္ ။ သမာဓိသည္ အားေကာင္းလာပါက တစ္ခါတစ္ရံ မ်က္ႏွာျပင္ ဒါမွမဟုတ္ ႏွာသီးဖ်ားတို႕၌ ပိုးရြတို႕ သြားသကဲ့သို႕ ျဖစ္တတ္ပါတယ္ ။
ထိုသို႕ျဖစ္ေပၚလာပါက ကမၼ႒ာန္းကိုရပ္ျပစ္ျခင္း မျပဳပါႏွင့္ ၊ စိတ္ရွည္သည္းခံစြာ ေလကိုသာမွတ္ေနပါ မၾကာမွီပင္ ေပ်ာက္သြားတတ္ပါတယ္ ။ ကမၼ႒ာန္းကိုရပ္ျပစ္ျခင္းျပဳလိုက္ပါက အျမဲတစ္ေစလာေနတတ္ပါတယ္ ။ သတိၾကီးစြာျဖင့္ ေလကိုသာမွတ္ေနပါ ။
"ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္"
www.bhikkhudhamma.blogspot.com
No comments:
Post a Comment