အာေပါကသိုဏ္း = ေရကသိုဏ္း

၁။ သပိတ္, ခြက္, ပုံး စသည္၌ အနားေရးႏွင့္အမွ် ျပည့္ေအာင္ ထည့္ထား
အပ္ေသာ ကသိုဏ္း၀န္းအျဖစ္ ျပဳလုပ္ထားအပ္ေသာ အညိဳ
အ၀ါ၊အျဖဴ ၊အနီ အေရာင္တို႔ျဖင့္ ေရာယွက္မႈ မရွိ၊ ပကတိ ၾကည္လင္
သန္႔ရွင္းေသာ၊ေကာင္းကင္မွ က်လာေသာ မုိးေရ သို႔မဟုတ္
ထုိေရႏွင့္ အလားတူ သန္႔ရွင္းေသာ ေရ၌ေသာ္လည္းေကာင္း၊
၂။ ေရတြင္း၊ေရကန္၊ တစ္ဖက္ဆည္ကန္၊သမုဒၵရာမွ တက္လာေသာ
ဆားငံေရျဖင့္ ျပည့္ေသာ ဆားက်င္း၊ ဒီေခ်ာင္း၊ သမုဒၵရာစေသာ
ကသိုဏ္း၀န္းအျဖစ္ မျပဳျပင္အပ္ေသာ ေရ၌ေသာ္လည္းေကာင္း
အာေပါကသိုဏ္းနိမိတ္ကို ရယူႏုိင္ေပသည္။ (၀ိသုဒၶိ၊၁၊၁၆၅။)

ဤၫႊန္ၾကားခ်က္မ်ားႏွင့္အညီ ေယာဂါ၀စရပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးအတြက္
အေကာင္းဆုံးေသာေရမွာ ၾကည္လင္သန္႔ရွင္းေသာ ေရတြင္းေရပင္ ျဖစ္သည္။
ေရတြင္းေရ မရခဲ့ေသာ္ သို႔မဟုတ္ ယင္းေရတြင္းေရကို အာေပါကသိုဏ္းနိမိတ္
ျပဳလုပ္ဖုိ႔ရန္ အလိုမရွိခဲ့ေသာ္ သပိတ္၌ ျဖစ္ေစ၊ အုိးခြက္တစ္ခု၌ ျဖစ္ေစ
ေရကို ျပည့္ေအာင္ထည့္၍ ယင္းေရက ၿငိမ္သက္လာေသာအခါ ယင္းေရ၌
အာေပါကသိုဏ္းနိမိတ္ကို ယူပါ။ ေရတြင္းေရ၌ ျဖစ္ေစ၊ သပိတ္အုိးခြက္
စသည္၌ တည္ရွိေသာ ေရ၌ ျဖစ္ေစ အာေပါကသိုဏ္းနိမိတ္ကို ယူရာ၌
ေရဟူေသာ ပညတ္သက္သက္ကိုသာ အာ႐ုံယူပါ။ ေရတြင္းနံရံႏွင့္ ေရတြင္း
ေအာက္ေျခကိုလည္းေကာင္း သို႔မဟုတ္ သပိတ္အုိးခြက္၏ နံရံႏွင့္ ေအာက္ေျခကိုလည္း
ေကာင္း မၾကည့္မိရန္ သတိျပဳပါ။ ေရသက္သက္ကိုသာ ၾကည့္၍
နိမိတ္ယူပါ။ တစ္ဖန္ ထုိသို႔ နိမိတ္ယူရာ၌ မိမိ ရရွိထားၿပီးေသာ တစ္မ်ဳိး-
မ်ဳိးေသာ စတုတၳစ်ာန္သမာဓိကို ထူေထာင္ၿပီးမွ လင္းေရာင္ျခည္စြမ္းအင္မ်ား
အားေကာင္းလာေသာအခါ စ်ာန္မွထကာ မ်က္စိကို ဖြင့္တုံ မွိတ္တုံျပဳကာ
အာေပါကသိုဏ္းနိမိတ္ကို ယူခဲ့ေသာ္ ပို၍ အရျမန္တတ္သည္။ မၾကာမီ
အခ်ိန္ကာလအတြင္းမွာပင္ ဥဂၢဟနိမိတ္မွ ပဋိဘာဂနိမိတ္သို႔ ဆုိက္ေရာက္
သြားတတ္သည္။ ေရွးေရွးေသာ ဘာ၀နာသမာဓိမ်ားက ယင္း အာေပါကသိုဏ္း
ဘာ၀နာသမာဓိအား အားႀကီးေသာ မွီရာ ဥပနိႆယသတၱိျဖင့္
ေက်းဇူးျပဳေပးေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

အေရာင္ႏွင့္ ဓာတ္ကိုႏွလုံးမသြင္းရ
..............................................
အာေပါကသိုဏ္းနိမိတ္ကို ယူရာ၌ ေရ၏အေရာင္ကို ႏွလုံး-
မသြင္းပါႏွင့္၊ အေရာင္ကို ႏွလုံးသြင္းခဲ့ေသာ္ ၀ဏၰကသိုဏ္းဘက္သို႔ ကူးသြား
မည္။ အာေပါဓာတ္၏ ယုိစီးျခင္း ပဂၣရဏလကၡဏာကိုလည္း ႏွလုံးမသြင္း
ပါႏွင့္၊ ေရ၏ ေအးမႈ သီတလကၡဏာကိုလည္း ႏွလုံးမသြင္းပါႏွင့္၊ ဓာတ္ကို
ႏွလုံးသြင္းခဲ့ေသာ္ ဓာတ္ကမၼ႒ာန္းဘက္သို႔ ကူးသြားမည္ျဖစ္၏။ အထူးသျဖင့္
ေရ၏ ေအးမႈသေဘာကို ႏွလုံးသြင္းပါက သမာဓိအားေကာင္းလာေသာအခါ
အာေပါကသိုဏ္း၀န္းကလည္း ျပန္႔ကားသြားေသာအခါ ထုိသို႔ ႏွလုံးသြင္း
ေနေသာ ေယာဂါ၀စရပုဂၢိဳလ္၏ သႏၲာန္၌ အေအးဓာတ္ လႊမ္းမုိးကာ
ခ်မ္းတက္လာတတ္၏။ ထုိေၾကာင့္ အဆင္း၏ မွီရာ အာေပါကသိုဏ္းကို
အဆင္းႏွင့္တကြ တူေသာ အျခင္းအရာ ရွိသည္ကို ျပဳ၍ အာေပါဓာတ္
ထူေျပာသည္၏ အစြမ္းျဖင့္ အာေပါ = ေရဟူေသာ ေလာကေ၀ါဟာရ၌
စိတ္ကို ထား၍ အာေပါါါ - အာေပါ - အာေပါ = ေရ - ေရ - ေရ ဟု
ႏွလုံးသြင္း ပြားမ်ားပါ။

ဥဂၢဟနိမိတ္ - ပဋိဘာဂနိမိတ္
ဤတြင္ အာေပါကသိုဏ္း၌ ဥဂၢဟနိမိတ္သည္ လႈပ္သကဲ့သို႔ ထင္လာတတ္၏၊
အာေပါကသိုဏ္းနိမိတ္ကို ယူခဲ့စဥ္က ေရသည္ ေရျမႇဳပ္ ေရျပြက္
ႏွင့္ေရာေသာ ေရျဖစ္ခဲ့မူ ထုိပုံစံအတုိင္းသာ ထင္လာတတ္၏။ လိႈင္းတံပိုး
ထျခင္း၊ ေရျမႇဳပ္ ေရျပြက္ႏွင့္ ေရာေႏွာေနျခင္းစေသာ ကသိုဏ္းအျပစ္ေဒါသသည္
ထင္လာတတ္၏။ ထုိေၾကာင့္ ၿငိမ္သက္၍ နက္႐ိႈင္းေသာ ေရ၌ နိမိတ္
ယူျခင္းက အျပစ္ေဒါသ နည္းပါးသျဖင့္ ပိုေကာင္းလွေပသည္။ ပဋိဘာဂ
နိမိတ္ကား တုန္လႈပ္ျခင္း ကင္းသည္ျဖစ္၍ ေကာင္းကင္၌ ထားအပ္ေသာ
ျမယပ္၀န္းကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ျမေၾကးမုံ၀န္းကဲ့သို႔လည္းေကာင္းျဖစ္၍
ေရွး႐ႈထင္လာ၏။ ထုိေယာဂါ၀စရပုဂၢိဳလ္သည္ ထုိပဋိဘာဂနိမိတ္ ထင္လာသည္ႏွင့္
အတူတကြသာလွ်င္ ေရွး၌ ဆုိအပ္ၿပီးသည့္အတိုင္း ယင္းပဋိဘာဂ
နိမိတ္ကို အာ႐ုံယူကာ သမာဓိကို ဆက္လက္ ထူေထာင္ခဲ့ေသာ္ ဥပစာရစ်ာန္၊
အပၸနာစ်ာန္တို႔ကို ေရာက္ရွိႏိုင္ေပသည္။ (၀ိသုဒၶိ၊၁၊၁၆၅-၁၆၆။)

"ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္"
http://bhikkhudhamma.blogspot.com/