ကိေလသ၀ဋ္ႏွင့္ ကမၼ၀ဋ္

အထက္ပါ သံသရာ၀ဋ္ကို လည္ပတ္ေစတတ္ေသာ အ၀ိဇၨာ တဏွာ
ဥပါဒါန္ သခၤါရ ကံတို႔ကို ထပ္မံ၍ အနည္းငယ္ ရွင္းလင္းတင္ျပအပ္ပါသည္။
အ၀ိဇၨာ တဏွာ ဥပါဒါန္တို႔ကား ကိေလသ၀ဋ္ တရားစုတို႔တည္း။ သခၤါရ
ကံတို႔ကား ကမၼ၀ဋ္ တရားစုတို႔တည္း။ အ၀ိဇၨာသည္လည္း တစ္လံုးခ်င္း
ျဖစ္ႏိုင္သည့္ စြမ္းအားမရွိ။

 တဏွာသည္လည္း တစ္လံုးခ်င္း ျဖစ္ႏိုင္သည့္
စြမ္းအားမရွိ။ ဥပါဒါန္သည္လည္း တစ္လံုးခ်င္း ျဖစ္ႏိုင္သည့္ စြမ္းအားမရွိ။
အုပ္စုအလိုက္သာ ျဖစ္႐ုိး ဓမၼတာ ရွိ၏။ ဤအထက္ပါ ဆုေတာင္းေနသည့္
အရာဌာနမ်ဳိး၌ ျမဲျမံခိုင္ခံ့သည္၏ အျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိေနေသာ တဏွာကိုပင္
ဥပါဒါန္ဟု ဆိုသည္။ အ၀ိဇၨာသမုဒယာ အာသ၀သမုဒေယာ။ (မ၊၁၊၆၈။)

အာသ၀သမုဒယာ အ၀ိဇၨာသမုဒေယာ။ (မ၊၁၊၆၇။) ဤသို႔စေသာ ေဒသနာ
ေတာ္မ်ားႏွင့္ အညီ အ၀ိဇၨာအေၾကာင္းခံေၾကာင့္ အာသေ၀ါတရားတို႔ ထင္ရွား
ျဖစ္ေပၚလာရသကဲ့သို႔ အာသေ၀ါတရားတို႔ေၾကာင့္လည္း အ၀ိဇၨာသည္
ထင္ရွားျဖစ္ေပၚလာရေပသည္။ အ၀ိဇၨာႏွင့္ အာသေ၀ါတရားတို႔သည္ အျပန္
အလွန္ ေက်းဇူးျပဳေပးေနေသာ တရားတို႔ ျဖစ္ၾက၏။ အာသေ၀ါတရား
တို႔တြင္ အ၀ိဇၨာ တဏွာ ဥပါဒါန္တို႔လည္း ပါ၀င္ၾက၏။

 ထို႔ေၾကာင့္ ကိေလသ
၀ဋ္သံုးပါးတို႔တြင္ အ၀ိဇၨာႏွင့္ တဏွာ ဥပါဒါန္တို႔သည္ စိတၱကၡဏတစ္ခု၏
အတြင္း၌လည္း အတူယွဥ္တြဲ၍ ျဖစ္ႏိုင္ၾက၏။ စိတၱကၡဏခ်င္း ကြာျခား
လ်က္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ၾက၏။ ဤပဋိစၥသမုပၸါဒ္ပိုင္း၌ ေယဘုယ်အားျဖင့္
ေလာဘ-ဒိ႒ိ အုပ္စုအေနျဖင့္ အျဖစ္မ်ားၾက၏။ ရံခါ ေလာဘ-မာနအုပ္စု
အေနျဖင့္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ေပသည္။

 သသခၤါရိက အသခၤါရိက ထိုက္သလို ျဖစ္
ႏိုင္ေပသည္။ ဤ၌ ေသာမနႆသဟဂုတ္ ဒိ႒ိဂတသမၸယုတ္ အသခၤါရိက
ေလာဘမူစိတ္ကို စံထား၍ (၂၀)ဟု ေဖာ္ျပထားပါသည္။ အလားတူပင္
သခၤါရ-ကံဟူေသာ ကမၼ၀ဋ္တရားတို႔သည္လည္း အုပ္စုအလိုက္သာ ျဖစ္တတ္ေပသည္။
တစ္လံုးခ်င္းျဖစ္ႏိုင္သည့္ စြမ္းအားကား မရွိေပ။ ဤ၌ ေသာမနႆသဟဂ
ုတ္ ဉာဏသမၸယုတ္ မဟာကုသိုလ္ အသခၤါရိကစိတ္ကို စံထား
၍ (၃၄)ဟု ေဖာ္ျပထားပါသည္။ သို႔ေသာ္ ယင္းကိေလသ၀ဋ္ ကမၼ၀ဋ္တို႔သည္
သတၱ၀ါတစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး မတူညီဘဲ ထိုက္သလို ကြဲျပားမႈ ရွိႏိုင္သည္
ကိုကား သေဘာေပါက္ပါေလ။



ကိေလသ၀ဋ္ (၃) ပါး
........................
ဘုရားရွင္အား ပန္း ဆီမီး ေရခ်မ္း လွဴဒါန္း၍ ရဟန္းဘ၀ကို ဆုေတာင္း
ပန္ထြာရာ၌ ကိေလသ၀ဋ္ သံုးပါးမွာ ဤသို႔ ျဖစ္၏။
၁။ အ၀ိဇၨာ (၂၀) ရဟန္းဟု အသိမွားျခင္းသေဘာ၊
၂။ တဏွာ (၂၀) ရဟန္းဘ၀ကို တြယ္တာတပ္မက္ျခင္းသေဘာ၊
၃။ ဥပါဒါန္ (၂၀) ရဟန္းဘ၀သို႔ စိတ္ကပ္ေရာက္စြဲေနျခင္းသေဘာ။
အကယ္၍ အသင္သူေတာ္ေကာင္းသည္ အမ်ဳိးသမီးေယာဂီ ျဖစ္၍
အမ်ဳိးသမီးဘ၀ကိုပင္ ဆုေတာင္းပန္ထြာသည္ ျဖစ္အံ့၊ ကိေလသ၀ဋ္ (၃)ပါး
မွာ ဤသို႔ ျဖစ္၏။

၁။ အ၀ိဇၨာ (၂၀) အမ်ဳိးသမီးဟု အသိမွားျခင္းသေဘာ၊
၂။ တဏွာ (၂၀) အမ်ဳိးသမီးဘ၀ကို တြယ္တာတပ္မက္ျခင္းသေဘာ၊
၃။ ဥပါဒါန္ (၂၀) အမ်ဳိးသမီးဘ၀သို႔ စိတ္ကပ္ေရာက္စြဲေနျခင္းသေဘာ။
ဤ၌ (၂၀)ဟူသည္ ေဇာ အသီးအသီး၌ တည္ရွိေသာ ေလာဘ-ဒိ႒ိ
အုပ္စု အလံုး (၂၀)ကို ရည္ၫႊန္းထားပါသည္။ (၁၉-၂၂-၂၁) လံုးေသာ
နာမ္တရားစုတို႔သည္လည္း ထိုက္သလို ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ မိမိ၌ ျဖစ္ခဲ့သည့္
အတိုင္း ျဖစ္ေနဆဲအတိုင္း ျဖစ္လတၱံ႕အတိုင္း ေသေသခ်ာခ်ာ ဆန္းစစ္၍
႐ႈရန္ ျဖစ္သည္။

ကမၼ၀ဋ္ (၂) ပါး
..................
၄။ သခၤါရ ( ၃၄) ဘုရား၌ ပန္း ဆီမီး ေရခ်မ္း လွဴဒါန္းသည့္ ကုသိုလ္
ေစတနာအုပ္စု ( ေသာမနႆသဟဂုတ္ ဉာဏသမၸယုတ္ အသခၤါရိက မဟာကုသိုလ္)၊
၅။ ကံ = ယင္းသခၤါရ ( ၃၄)၏ ကမၼသတၱိ။
ကိေလသ၀ဋ္ အမည္ရသည့္ အ၀ိဇၨာ တဏွာ ဥပါဒါန္တို႔ကား ေယ-
ဘုယ်အားျဖင့္ မေနာဒြါရာ၀ဇၨန္း၊ ေဇာ (၇)ႀကိမ္ အေနျဖင့္ အျဖစ္မ်ား၏။
မိမိဆုေတာင္းပန္ထြာထားသည့္ ရဟန္းဘ၀ သို႔မဟုတ္ အမ်ဳိးသမီးဘ၀တို႔၌
တည္ေနေသာ ႐ူပါ႐ံုစသည့္ ကာမအာ႐ံုကို = ကာမ႐ုပ္နာမ္ကို အာ႐ံုျပဳႏိုင္မူ
တဒါ႐ံုလည္း က်ခြင့္ရွိ၏။ ေဇာ အသီးအသီး၌ ေလာဘ-ဒိ႒ိအုပ္စု အလံုး
(၂၀)ကို စံထား၍ ေဖာ္ျပထားသည္။

တစ္ဖန္ သခၤါရႏွင့္ ကံဟူေသာ ကမၼ၀ဋ္တရားတို႔သည္လည္း မဟာ
ကုသိုလ္ မေနာဒြါရိကေဇာ၀ီထိ စိတ္အစဥ္ပင္ ျဖစ္၏။ ေဇာ အသီးအသီး၌
ဉာဏ္-ပီတိ ႏွစ္မ်ဳိးလံုး ယွဥ္ခဲ့ေသာ္ (၃၄)လံုးစီ ရွိ၏။ ေသာမနႆသဟဂုတ္
ဉာဏသမၸယုတ္ အသခၤါရိက မဟာကုသိုလ္ ေဇာစိတ္ကို စံထား၍ ေဖာ္ျပ
ထားပါသည္။ ဤတြင္လည္း ကံကို ထူေထာင္စဥ္က မိမိ၏ ႐ုပ္နာမ္ သႏၲာန္
အစဥ္၌ ျဖစ္ခဲ့သည့္အတိုင္း သိမ္းဆည္းရန္ ျဖစ္သည္။ ယင္းကုသိုလ္ေဇာ
မ်ားမွာ ေသာမနႆ ဥေပကၡာ ဉာဏသမၸယုတ္ ဉာဏ၀ိပၸယုတ္ သသခၤါရိက
အသခၤါရိက ထိုက္သလို ျဖစ္ႏုိင္ေပသည္။

ယင္းကုသိုလ္ေဇာ ေစတနာ = သခၤါရအုပ္စုတရားတို႔ကား အနိစၥ
တရားမ်ားသာ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ဥပါဒ္-ဌီ-ဘင္ = ျဖစ္-တည္-ပ်က္ သက္တမ္း
ေစ့ေသာ္ ခ်ဳပ္ပ်က္သြားၾကသည္သာ ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ အနာ-
ဂတ္ဘ၀ တစ္ခုခု၌ မိမိရည္သန္ေတာင့္တထားသည့္ ရဟန္းဘ၀ သို႔မဟုတ္
အမ်ဳိးသမီးဘ၀ကို ျဖစ္ေစႏိုင္သည့္ စြမ္းအင္ကမၼသတိၱကို ႐ုပ္နာမ္အစဥ္တြင္
ျမႇဳပ္ႏွံၿပီးမွသာလွ်င္ ခ်ဳပ္ပ်က္၍ သြားေပသည္။ ၀ိပါက္နာမ္တရား ႀကိယာ
နာမ္တရားမ်ားကဲ့သို႔ စြမ္းအင္သတိၱ တစ္စံုတစ္ရာ မထားခဲ့ဘဲ ခ်ဳပ္ပ်က္
သြားသည္ကား မဟုတ္ေပ။ ထိုစြမ္းအင္ကမၼသတိၱကိုပင္ ကံဟု ေခၚဆိုေပ
သည္။ နာနာကၡဏိကကမၼသတိၱေပတည္း။ ယခုတစ္ဖန္ ျဗဟၼာဘ၀ကို
ဆုေတာင္းသည့္ ဒုတိယဆုေတာင္းပိုင္းကို ဆက္လက္တင္ျပအပ္ပါသည္။

ဒုတိယဆုေတာင္းခန္း (ျဗဟၼာဘ၀)
၁။ အ၀ိဇၨာ (=၂၀) ျဗဟၼာဟု အသိမွားျခင္းသေဘာ။
၂။ တဏွာ (=၂၀) ယင္းျဗဟၼာဘ၀ကို တြယ္တာတပ္မက္ျခင္းသေဘာ။
၃။ ဥပါဒါန္ (=၂၀) ယင္းျဗဟၼာဘ၀သို႔ စိတ္ကပ္ေရာက္ စြဲေနျခင္းသေဘာ။
၄။ သခၤါရ (= ၃၁) ျဗဟၼာဘ၀ကို ရည္သန္ေတာင့္တ၍ ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္
ထားေသာ စတုတၳစ်ာန္ ကုသိုလ္ေစတနာအုပ္စု။
၅။ ကံ = ယင္းသခၤါရ (= ၃၁)၏ ကမၼသတိၱ။
ဤ၌ အ၀ိဇၨာ တဏွာ ဥပါဒါန္ဟူေသာ ကိေလသ၀ဋ္၌ ေလာဘဒိ႒ိ
အုပ္စု အလံုး (၂၀) ျဖစ္သည္။ သခၤါရ၌ စတုတၳစ်ာန္ နာမ္တရား (၃၁)
ျဖစ္သည္။ မေနာဒြါရိကေဇာ၀ီထိ စိတ္အစဥ္မ်ားသာ ျဖစ္ၾကသည္။
အသင္သူေတာ္ေကာင္းသည္ ဤကိေလသ၀ဋ္ ကမၼ၀ဋ္ဟူေသာ အနီး
ကပ္ဆံုး ဣရိယာပုထ္၌ ျဖစ္ခဲ့သည့္ နာမ္တရားတို႔ကို နာမ္တံုးနာမ္ခဲဟူေသာ
နာမ္ဃနကို ဉာဏ္ျဖင့္ ၿဖိဳခြဲဖ်က္ဆီးလ်က္ နာမ္ပရမတ္သို႔ ဉာဏ္အျမင္
ဆိုက္ေအာင္ သိမ္းဆည္း႐ႈပြားႏိုင္လွ်င္ကား အနီးကပ္ဆံုးျဖစ္သည့္ အတိတ္
႐ုပ္နာမ္ကို သိမ္းဆည္းျခင္းလုပ္ငန္းမွာ ေအာင္ျမင္မႈကို ရရွိသြားၿပီ ျဖစ္၏။

အနီးကပ္ဆံုး အတိတ္႐ုပ္နာမ္ကို သိမ္းဆည္းမႈ ေအာင္ျမင္ၿပီ
................................................................................
အသင္သူေတာ္ေကာင္းသည္ အဇၩတၱ တစ္လွည့္ ဗဟိဒၶ
တစ္လွည့္ ႐ုပ္နာမ္တို႔ကို သိမ္းဆည္းေနရာ ယင္း႐ုပ္နာမ္တို႔ကို သိမ္းဆည္း
ေနေသာ နာမ႐ူပပရိေစၦဒဉာဏ္ေၾကာင့္ အေရာင္အလင္းမ်ားသည္လည္း
အားေကာင္းေမာင္းသန္စြာ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ပါမူ ယင္းအေရာင္အလင္း၏ အကူ
အညီျဖင့္ အနီးကပ္ဆံုးေသာ ဣရိယာပုထ္၌ျဖစ္ခဲ့ေသာ ႐ုပ္နာမ္တို႔ကို လွမ္း၍
သိမ္းဆည္းလိုက္ေသာအခါ ယခင္ တရားမထိုင္မီ ဆုေတာင္းေနသည့္ပံုသည္
ေပၚလာသည္ျဖစ္အံ့၊ ထိုပံုကို အလင္းေရာင္ေအာက္တြင္ ေတြ႕ျမင္ေနသည္
ျဖစ္အံ့၊ ထိုပံု၌ တည္ရွိေသာ ဓာတ္ႀကီးေလးပါးကို စတင္ သိမ္းဆည္းပါ။

ဉာဏ္ျဖင့္ျမင္ေအာင္ စိုက္႐ႈပါ။ ဗဟိဒၶ၌ ႐ုပ္တရားတို႔ကို ႐ႈသည့္ပံုစံ၏အတိုင္း-
သာ ယင္းပံုကိုလည္း ဗဟိဒၶကဲ့သို႔ပင္ သေဘာထား၍ ဓာတ္ႀကီးေလးပါးကို
စိုက္႐ႈပါ။ ဗဟိဒၶ႐ုပ္တရားတို႔ကို ပရမတ္သို႔ဆိုက္ေအာင္ သိမ္းဆည္းထားၿပီး-
ေသာ အသင္သူေတာ္ေကာင္းအဖို႔ အခက္အခဲကား မ်ားစြာ မရွိႏိုင္ေတာ့ၿပီ။
မၾကာမီ အခ်ိန္ကာလအတြင္းမွာပင္ ႐ုပ္ကလာပ္အမႈန္မ်ားကို ေတြ႕ရွိႏိုင္ေပ
သည္။ ထို႐ုပ္ကလာပ္တို႔ကို ပရမတ္သို႔ဆိုက္ေအာင္ ဓာတ္ခြဲလ်က္ (၆) ဒြါရႏွင့္
(၄၂) ေကာ႒ာသတို႔၌ တည္ရွိေသာ ႐ုပ္ပရမတ္တရားတို႔ကို ဆက္လက္၍
သိမ္းဆည္းပါ။ အထူးသျဖင့္ ႏွလံုးအိမ္၌ တည္ရွိေသာ (၅၄)မ်ဳိးေသာ ႐ုပ္
တရားတို႔ကို ဦးစားေပး၍ သိမ္းဆည္းပါ။ ထိုတြင္လည္း ဟဒယ၀တၳဳ႐ုပ္ကို
အထူးဦးစားေပး၍ သိမ္းဆည္းပါ။ တစ္ဖန္ ထိုဟဒယ၀တၳဳ႐ုပ္ကိုမွီ၍ ျဖစ္ေနေသာ
အိမ္ရွင္ ဘ၀င္မေနာအၾကည္ဓာတ္ = မေနာဒြါရကို ဆက္လက္
သိမ္းဆည္းပါ။ ထိုေနာင္ ယင္းဘ၀င္မေနာအၾကည္ဓာတ္တို႔၏ အၾကား
အၾကား၌ ထိုဟဒယ၀တၳဳ႐ုပ္ကို မွီတြယ္၍ ျဖစ္ေပၚသြားၾကကုန္ေသာ နာမ္
တရားအစဥ္တို႔ကို ဆက္လက္ သိမ္းဆည္းပါ။ ထိုသို႔ သိမ္းဆည္း၍ ရရွိေသာ
နာမ္တရားအစဥ္သည္ ယခင္ တကယ္ ဆုေတာင္းေနခိုက္၌ ျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ
နာမ္တရားအစဥ္ ဟုတ္-မဟုတ္ကို = တစ္ထပ္တည္း တူညီမႈ ရွိ-မရွိကို
ျပန္လည္၍ ဆန္းစစ္ၾကည့္ပါ။ အကယ္၍ တစ္ထပ္တည္း တူညီေနပါက
အနီးကပ္ဆံုး ျဖစ္သည့္ အတိတ္႐ုပ္နာမ္ကို သိမ္းဆည္းမႈသည္ ေအာင္ျမင္ၿပီ
ျဖစ္သည္။

"ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္"
http://bhikkhudhamma.blogspot.com/