တဒါ႐ုံအေၾကာင္း သိေကာင္းစရာ

ေယဘုယ်အားျဖင့္ ကာမေဇာ၊ ကာမသတၱ၀ါ၊ ပဥၥဒြါရ၌ အတိမဟ
ႏၲာ႐ံု မေနာဒြါရ၌ ၀ိဘူတာ႐ံု ဟူေသာ ကာမအာ႐ံု ျဖစ္ပါမွသာလွ်င္ တဒါ႐ံု
က်ခြင့္ရွိ၏ တဒါ႐ံုက်ႏိုင္၏။ ကာမအာ႐ုံဟူသည္ ကာမတရား အမည္ရေသာ
ကာမစိတ္ေစတသိက္ႏွင့္ ႐ုပ္ (၂၈)ပါးတို႔ျဖစ္ၾကသည္။ ကာမာ၀စရသတၱ၀ါ
တို႔၏ သႏၲာန္၀ယ္ ကာမာ၀စရ စိတ္ေစတသိက္ဟူေသာ ကာမတရားကို
အာ႐ံုျပဳ၍ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ကာမာ၀စရ မေနာဒြါရိက ေဇာ၀ီထိတို႔၀ယ္
ကာမေဇာမ်ား၏ ေနာင္၌ တဒါ႐ုံက်ႏိုင္၏။ ႐ုပ္ (၂၈)ပါးသည္လည္း ကာမ
တရားအမည္ရသျဖင့္ ႐ုပ္ (၂၈)ပါးကို အာ႐ံုျပဳ၍ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ၀ီထိ
စိတ္အစဥ္မ်ား၀ယ္ ကာမေဇာမ်ား၏ ေနာင္၌လည္း တဒါ႐ံုက်ႏိုင္၏။ သို႔ေသာ္
စကၡဳဒြါရ၀ီထိစေသာ ပဥၥဒြါရ၀ီထိမ်ား၌ အာ႐ံုသည္ အတိမဟႏၲာ႐ံု ျဖစ္ပါမွ
မေနာဒြါရ၀ီထိမ်ား၌ ၀ိဘူတာ႐ံု ျဖစ္ပါမွသာလွ်င္ တဒါ႐ံု က်ႏိုင္၏၊ ထိုေၾကာင့္
ေယဘုယ်ဟု ဆိုျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤ သတ္မွတ္ခ်က္အရ ပညတ္မ်ားကို
အာ႐ံုျပဳ၍ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ၀ီထိစိတ္အစဥ္မ်ား၌ ေဇာေနာင္၌ တဒါ႐ံု
မက်ႏိုင္ဟု မွတ္ပါ။

တစ္ဖန္ ၀ိဘင္းပါဠိေတာ္၏ အဖြင့္ျဖစ္ေသာ သေမၼာဟ၀ိေနာဒနီအ႒-
ကထာႀကီး၌ ဤသို႔ ဖြင့္ဆိုထား၏။
တိလကၡဏာရမၼဏိက၀ိပိပႆနာယ တဒါရမၼဏံ န လဗၻတိ။(အဘိ၊႒၊၂၊၁၄၇။)
လကၡဏာေရးသံုးတန္လွ်င္ အာ႐ံုရွိေသာ တိလကၡဏာရမၼဏိက ၀ိပႆနာေဇာမ်ား၏
ေနာင္၌ တဒါ႐ံုကို မရအပ္ မရႏိုင္။ (အဘိ၊႒၊၂၊၁၄၇။)
၀ိပႆနာေဇာမ်ား၏ ေနာင္၌ တဒါ႐ံုမက်ႏိုင္ဟူေသာ ဤအဆိုအမိန္႔
မွာ အားေကာင္းေနေသာ ဗလ၀၀ိပႆနာေဇာမ်ား၏ ေနာင္၌သာ တဒါ႐ံု
မက်ႏိုင္ဟု ဆိုလိုေၾကာင္းကို ဆရာျမတ္တို႔က မိန္႔ဆိုေတာ္မူၾက၏။ ေအာက္ပါ
ပါဠိေတာ္ အ႒ကထာ က်မ္းဂန္ အဆိုအမိန္႔မ်ားကို ကိုးကားေတာ္မူၾက၏။
(ပ႒ာန၊၁၊၁၃၃။) (အဘိ၊႒၊၃၊၄၃၆။)



ေသကၡ အရိယာသူေတာ္ေကာင္းတို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ပုထုဇန္သူေတာ္ေကာင္း
တို႔သည္လည္းေကာင္း ကုသိုလ္တရားကို = ကုသိုလ္နာမ္တရား
စုကို အနိစၥဟုလည္းေကာင္း ဒုကၡဟုလည္းေကာင္း အနတၱဟုလည္းေကာင္း
လကၡဏာေရးသံုးတန္တင္ကာ ၀ိပႆနာ႐ႈပြားသံုးသပ္ေတာ္မူၾက၏။ ယင္း
၀ိပႆနာကုသိုလ္ေဇာ၏ ေနာင္၌ ယင္း ၀ိပႆနာကုသိုလ္ေဇာ၏ အ႐ႈခံ
အာ႐ံုျဖစ္ေသာ ကုသိုလ္တရားကိုပင္ (= ေဇာ ယူထားသည့္ အာ႐ံုကိုပင္)
အာ႐ံုျပဳ၍ ကာမာ၀စရ ၀ိပါက္နာမ္တရားသည္ ၀ိပႆနာေဇာက ယူထား
သည့္ ၀ိပႆနာဉာဏ္၏ အ႐ႈခံ ကုသိုလ္အာ႐ံုကိုပင္ အာ႐ုံျပဳျခင္းတည္း
ဟူေသာ တဒါ႐ံုကိစၥကို ရြက္ေဆာင္လ်က္ ျဖစ္ေပၚလာ၏။
(ပ႒ာန၊၁၊၁၃၃။ အဘိ၊႒၊၃၊၄၃၆။)

ဤ၌ ၀ိပႆနာဉာဏ္၏ အ႐ႈခံအာ႐ုံမွာ ကုသိုလ္တရား ျဖစ္၏။ ႐ႈ
တတ္ေသာ ၀ိပႆနာေဇာ စိတ္အစဥ္မွာလည္း ကုသိုလ္တရားပင္ ျဖစ္၏။
အ႐ႈခံအာ႐ုံမွာလည္း ကာမာ၀စရကုသိုလ္တရား ျဖစ္၍ ႐ႈတတ္ေသာ ၀ိပႆနာေဇာမွာလည္း
ကာမာ၀စရ မဟာကုသိုလ္ေဇာပင္ ျဖစ္၏။ ကာမေဇာ၊
ကာမသတၱ၀ါ၊ကာမအာ႐ုံဟူေသာ အဂၤါသံုးရပ္ ညီေန၏။ ယင္း၀ိပႆနာ
ေဇာ၏ ေနာင္၌ တဒါ႐ုံက်ႏိုင္ေၾကာင္း ေဒသနာေတာ္လည္း ထင္ရွားရွိေန၏။
ယင္းေဒသနာေတာ္မွာ ႏုနယ္ေနေသးေသာ တ႐ုဏ ၀ိပႆနာေဇာကို ရည္ၫႊန္း
ထားသည္ဟု ဆရာျမတ္တို႔က မိန္႔ဆိုေတာ္မူၾက၏။(မူလဋီ၊၁၊၁၃၁ - ၾကည့္ပါ။)

၀ိပါက္အမွန္ ေဇာအျပန္
..............................
၁။ သဘာ၀ဣ႒ာ႐ုံ သဘာ၀အတိဣ႒ာ႐ုံမ်ားကို ေရွးကုသိုလ္ကံေၾကာင့္သာ
ေတြ႕ရေသာေၾကာင့္ ဣ႒မဇၩတၱေခၚေသာ အလယ္အလတ္ျဖစ္ေသာ
သဘာ၀ဣ႒ာ႐ုံႏွင့္ ေတြ႕ၾကံဳေသာအခါ အာ၀ဇၨန္းႏွင့္ ေဇာမွ တစ္ပါးေသာ
၀ီထိစိတ္မ်ားသည္ မဟာ၀ိပါက္စိတ္ႏွင့္ အဟိတ္ ကုသလ၀ိပါက္စိတ္တို႔သာ
ျဖစ္ၾကရသည္။ (ပဥၥဒြါရ၌ --- ပဥၥ၀ိညာဏ္၊ သမၸဋိစိၦဳင္း၊ သႏၲီရဏ၊ တဒါ႐ုံ၊
မေနာဒြါရ၌ တဒါ႐ုံတို႔ကို ရည္ၫႊန္းထားသည္။) ေဇာမွာ ေယာနိေသာ
မနသိကာရ ျဖစ္လွ်င္ ကုသိုလ္ေဇာ ေစာ၍ အေယာနိေသာမနသိကာရ ျဖစ္လွ်င္
အကုသိုလ္ေဇာ ေစာႏိုင္သည္။
၂။ ဘုရား အစရွိေသာ သဘာ၀အတိဣ႒ာ႐ုံ = သဘာ၀အတိုင္း အလြန္
အလိုရွိအပ္ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးအပ္ေသာ အာ႐ုံႏွင့္ ေတြ႕ၾကံဳေသာအခါ ကုသလ
၀ိပါက္ ေသာမနႆ တဒါ႐ုံ (၅)မ်ဳိးသာ က်ႏိုင္သည္။ ေဇာမွာ ေယာနိေသာ
မနသိကာရ ျဖစ္လွ်င္ ကုသိုလ္ေဇာ ေစာႏိုင္၍ အေယာနိေသာမနသိကာရ
ျဖစ္လွ်င္ အကုသိုလ္ေဇာ ေစာႏုိင္သည္။

၃။ သဘာ၀အနိ႒ာ႐ုံမ်ားကို ေရွးအကုသိုလ္ကံေၾကာင့္သာ ေတြ႕ၾကံဳရ
သည္ ျဖစ္၍ ထိုအနိ႒ာ႐ုံႏွင့္ ေတြ႕ၾကံဳေသာအခါ ေဇာမွာ ေယာနိေသာ မနသိကာရ
ျဖစ္လွ်င္ ကုသိုလ္ေဇာ၊ အေယာနိေသာ မနသိကာရ ျဖစ္လွ်င္
အကုသိုလ္ေဇာ ေစာ၍ ပဥၥဒြါရ၀ီထိ၌ စကၡဳ၀ိညာဏ္ စသည့္ ပဥၥ၀ိညာဏ္၊
သမၸဋိစိၦဳင္း၊ သႏၲီရဏ၊ တဒါ႐ုံ ၊မေနာဒြါရ၀ီထိ၌ တဒါ႐ုံမ်ားသည္ အဟိတ္
အကုသလ၀ိပါက္စိတ္ခ်ည္း ျဖစ္ရမည္။ ဤသတ္မွတ္ခ်က္အရ အနိ႒ာ႐ုံ၌
အကုသလ၀ိပါက္ ဥေပကၡာသႏၲီရဏ တဒါ႐ုံ တစ္မ်ဳိးသာ က်သည္ဟု မွတ္ပါ။
ဝိပါတ္အမွန္။  ။ ဝိပါတ္စိတ္တို႕၌ အာရံုအားေလ်ာ္စြာ ေဝဒနာယွဥ္ပုံ ျမဲသည္ကို
ဝိပါတ္အမွန္ဟု ေခၚပါတယ္ ။

ေဇာအျပန္။  ။ ကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္ေဇာတို႕၌ အာရံုအားေလ်ာ္စြာ ေဝဒနာယွဥ္ပုံ
မျမဲသည္ကို ေဇာအျပန္ဟု ေခၚပါတယ္ ။
ဝိပါတ္လည္းအမွန္ ေဇာလည္းအမွန္ ။  ။  ဝိပါတ္စိတ္တို႕၌လည္း အာရံုအားေလ်ာ္စြာ ေဝဒနာယွဥ္ပုံ
 ျမဲသည္ကို ဝိပါတ္အမွန္ဟု ေခၚပါတယ္ ။
ၾကိယာစိတ္တို႕၌လည္း  အာရံုအားေလ်ာ္စြာ ေဝဒနာယွဥ္ပုံ ျမဲသည္ကို ဝိပါတ္အမွန္ဟု ေခၚပါတယ္ ။

"ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္"
http://bhikkhudhamma.blogspot.com/