ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ပိုင္း

အရွင္ အာနႏၵာ၏ ေလ်ာက္ထားခ်က္
.........................................
"ဘုန္းေတာ္ေန၀န္း ထြန္းလင္း ေတာက္ပေတာ္မူပါေပေသာ ျမတ္စြာဘုရား
 ...အ့ံၾသဖြယ္ရွိပါေပစြ၊ ျမတ္စြာဘုရား ...မျဖစ္ဖူးျမဲ ျဖစ္ပါေပစြ၊
ျမတ္စြာဘုရား ...ဤပဋိစၥသမုပၸါဒ္ တရားေတာ္သည္ အလြန္နက္လည္း
နက္နဲပါ၏။ အလြန္နက္နဲေသာ အသြင္လည္း ရွိပါ၏။ သို႔ျဖစ္ပါလ်က္ တပည့္
ေတာ္၏ ဉာဏ္ထဲ၌ တိမ္တိမ္ကေလးကဲ့သို႔ပင္ ထင္ေနပါသည္ ျမတ္စြာဘုရား" ဟု ေလွ်ာက္ထား၏။
ထိုအခါ ဘုရားရွင္သည္ အရွင္အာနႏၵာကိုယ္ေတာ္ျမတ္အား မဟာနိဒါနသုတၱန္
ေဒသနာေတာ္ကို ေဟာၾကားျပသေပးေတာ္မူ၏။ ထိုသုတၱန္မွ
ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပလိုေသာ အခ်က္မွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္၏။

မာ ေဟ၀ံံံ အာနႏၵ အ၀စ ။ ပ ။  နာတိိ၀တၱၱတိိ။(ဒီ၊၂၊၄၇။) (ဒီ၊႒၊၂၊၈၅။)
အာနႏၵာ ... ဤသို႔မဆိုလင့္၊ အာနႏၵာ ... ဤသို႔ မဆိုလင့္။ ဤ
ေၾကာင္း-က်ဳိး ဆက္ႏြယ္မႈ = ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ တရားေတာ္သည္ နက္လည္း
နက္နဲ၏။ နက္နဲသည့္ အတြက္ေၾကာင့္ နက္နဲေသာ အသြင္လည္း ရွိ၏။
အာနႏၵာ ...ထိုေၾကာင္း-က်ဳိးဆက္ႏြယ္မႈ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္တရားေတာ္ကို -
၁။ ဉာတပရိညာ
၂။ တီရဏပရိညာ
၃။ ပဟာနပရိညာ
ဟူေသာ ပရိညာဉာဏ္ပညာ သံုးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ ေလ်ာ္စြာ ထိုးထြင္း မသိျခင္း
ေၾကာင့္ မဂ္ဆိုက္ ဖိုလ္ဆိုက္ ထြင္းေဖာက္ မသိျခင္းေၾကာင့္ ဤသတၱ၀ါ
အေပါင္းသည္ ဤသို႔ကေလာက္ ရွည္လ်ားလွစြာေသာ သံသရာခရီးထဲ၌
ခ်ည္ခင္ေထြးကဲ့သို႔ ျဖစ္၍ စာေပါင္းသိုက္ကဲ့သို႔ ျဖစ္၍ ျဖဴဆံျမက္ ၿပိတ္ျမက္
ကဲ့သို႔ျဖစ္၍ မေကာင္းမႈျပဳသူ ဒုစ႐ုိက္သမားတို႔၏ လားေရာက္ရာျဖစ္ေသာ၊
အလိုအာသာဆႏၵကင္းလ်က္ ဖ႐ုိဖရဲ ၿပိဳကြဲပ်က္စီးလ်က္ က်ေရာက္ရာ ျဖစ္ေသာ
အပါယ္ဒုဂၢတိသံသရာကိုလည္းေကာင္း၊ အပါယ္မွၾကြင္းေသာ သုဂတိ
သံသရာကိုလည္းေကာင္း မေက်ာ္လႊား မလြန္ေျမာက္ႏိုင္ဘဲ ရွိေခ်၏။(ဒီ၊၂၊၄၇။)
ဤအထက္ပါ ေဒသနာေတာ္ကိုပင္ ကိုးကား၍ အ႒ကထာႀကီးမ်ား
ကလည္း ေအာက္ပါအတိုင္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ထားေတာ္မူၾကျပန္၏။




ဉာဏာသိိနာ ။ပ ။  သုုပိနႏၲၲေရပ်တိိၳ။ (အဘိ၊႒၊၂၊၁၈၉။ ၀ိသုဒိၶ၊၂၊၂၂၁။)
= သမာဓိတည္းဟူေသာ ျမတ္ေသာ ေက်ာက္ဖ်ာထက္၌ ျမျမထက္
ေအာင္ ေကာင္းစြာေသြး၍ ထားအပ္ေသာ ဉာဏ္တည္းဟူေသာ သန္လ်က္
ျဖင့္ မိုးႀကိဳးစက္၀န္းကဲ့သို႔ သတၱ၀ါတို႔ကို အျမဲမျပတ္ ညႇဥ္းပန္း ႏွိပ္စက္တတ္
ေသာ ေၾကာင္း-က်ဳိး ဆက္ႏြယ္မႈ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ သံသရာစက္ရဟတ္ကို
မေဖာက္ခြဲႏိုင္ဘဲ သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲ ေဘးဆိုးႀကီးကို ေက်ာ္လႊားလြန္ေျမာက္
သြားႏိုင္ေသာ တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာသူမည္သည္ အိပ္မက္၏ အတြင္း၌ေသာ္မွ်လည္း
မရွိခဲ့စဖူးေပ။ (အဘိ၊႒၊၂၊၁၈၉။ ၀ိသုဒိၶ၊၂၊၂၂၁။)


ဤအထက္ပါ ပါဠိေတာ္ အ႒ကထာတို႔ႏွင့္အညီ တရားစစ္ တရားမွန္ကို
လိုလားေတာင့္တလ်က္ရွိေသာ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာ တရားေတာ္ျမတ္ႀကီးကို
အရယူလိုသည့္ အာသာဆႏၵ ျပင္းျပလ်က္ရွိေသာ အသင္သူေတာ္ေကာင္း
သည္ ေၾကာင္း-က်ဳိးဆက္ႏြယ္မႈ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ သေဘာတရားတို႔ကို အႏုေဗာဓ
ဉာဏ္ အမည္ရေသာ ဉာတပရိညာ၊ ပဋိေ၀ဓဉာဏ္ အမည္ရေသာ
တီရဏပရိညာ ပဟာနပရိညာ ဤပရိညာဉာဏ္ပညာ သံုးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ ပိုင္းပိုင္း
ျခားျခား သိေအာင္ ႀကိဳးပမ္းရေတာ့မည္သာ ျဖစ္၏။


အႏုေဗာဓဉာဏ္ျဖင့္ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ထပ္ကာထပ္ကာ မသိျခင္းေၾကာင့္ ပဋိေ၀ဓဉာဏ္ျဖင့္ မဂ္ဆိုက္
ဖိုလ္ဆိုက္သည့္တိုင္ေအာင္ ကိုယ္တိုင္မ်က္ေမွာက္ ထြင္းေဖာက္ မသိျခင္း
ေၾကာင့္ သံသရာမွ မေက်ာ္လႊား မလြန္ေျမာက္ႏိုင္ဟု ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္
တိုင္က ေဟာၾကားထားေတာ္မူျခင္းေၾကာင့္ သံသရာမွ လြတ္ေျမာက္ေရး
အတြက္ အႏုေဗာဓသိ ပဋိေ၀ဓသိတို႔ျဖင့္ အသိႀကီး သိေအာင္ ႀကိဳးပမ္းရ
ေတာ့မည္သာ ျဖစ္၏။

ေသာတာပန္ဟူသည္
........................
နက္ေယာင္ႏွင့္ နက္၊ ခက္ေယာင္ႏွင့္ ခက္လ်က္ရွိေသာ ဤ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္
ေၾကာင္း-က်ဳိး ဆက္ႏြယ္မႈ သေဘာတရားသည္ အဘယ္အေၾကာင္း
ေၾကာင့္ အရွင္အာနႏၵာ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္၏ အသိဉာဏ္၌ "တိမ္သကဲ့သို႔ လြယ္
သကဲ့သို႔" ေပၚလြင္ထင္ရွား၍ ေနရပါသနည္းဟု ေမးရန္ရွိ၏။ အေျဖမွာ
ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္၏။

ေထရႆ ဟိိိ စတူူဟိိိ  ။ ပ ။  ဗဟုုႆုတဘာေ၀နာတိိ။ (ဒီ၊႒၊၂၊၇၈)
နက္ေယာင္ႏွင့္ နက္၊ ခက္ေယာင္ႏွင့္ ခက္လ်က္ရွိေသာ ဤေၾကာင္းက်ဳိး
ဆက္ႏြယ္မႈ = ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ သေဘာတရားသည္ အရွင္အာနႏၵာ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္၏
အသိဉာဏ္၌ ေလးမ်ဳိးေသာ အေၾကာင္းတရားတို႔ေၾကာင့္ ေပၚလြင္
ထင္ရွားသကဲ့သို႔ ျဖစ္၍ တည္ရွိေနေပသည္။ အဘယ္အေၾကာင္းတရား
ေလးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ ---
၁။ ပုဗၺဴပနိႆယသမၸတၱိ = ေရွးေရွးဘ၀က ျဖည့္က်င့္ဆည္းပူးအပ္ခဲ့ေသာ
ပါရမီတရားအေပါင္းႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္း
၂။ တိတၳ၀ါသ = သာသနာေတာ္၏ ဆိပ္ကမ္းေကာင္းႀကီးမ်ားကို အျမဲ
မျပတ္ မွီ၀ဲဆည္းကပ္ျခင္း
၃။ ေသာတာပႏၷတာ = ေသာတာပန္ျဖစ္ေတာ္မူျခင္း
၄။ ဗဟုႆုတဘာ၀ = ဗဟုႆုတမ်ားျပားေတာ္မူျခင္း
ဤအေၾကာင္းတရား (၄)မ်ဳိးတို႔ေၾကာင့္ နက္ေယာင္ႏွင့္ နက္၊ ခက္ေယာင္ႏွင့္
ခက္လ်က္ရွိေသာ ဤေၾကာင္း-က်ဳိး ဆက္ႏြယ္မႈ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္
သေဘာတရားသည္ အရွင္အာနႏၵာ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္၏ အသိဉာဏ္၌ ေပၚ
လြင္ ထင္ရွားသကဲ့သို႔ တည္ရွိေနေပသည္။

"ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္"
http://bhikkhudhamma.blogspot.com/