အဆုံးအမကို လိုက္နာေသာ တပည့္ေကာင္း
••••••••••••••••••••••••••
ဆရာသမားက ဆုိဆုံးမတဲ့အခါ " မလိုက္နာဘူးဘာျဖစ္လဲ "တ့ဲ။ အဲ့ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ " ဂႏၶာရ ဇာတ္ " ေလးကိုေဟာဖို႔ရွိပါတယ္။ ဒီဇာတ္ေလးက ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ေဇတဝန္ေက်ာင္းမွာ သီတင္းသုံးေနစဥ္က ရဟန္းေတာ္ေတြ ေဘသဇၨ လို႔ေခၚတဲ့ ေဆးပစၥည္းေတြကို သိုမွီးသိမ္းဆည္းကို အေၾကာင္းကိုျပဳျပီး ဆိုဆုံးမခဲ့ပါတယ္။
ဂႏၶာရတိုင္းကို အုပ္စိုးေနေသာ ဂႏၶာရမင္းနဲ႔ ဝိေဒဟတိုင္းကို အစုိးရေသာ ဝိေဒဟမင္းတို႔ဟာ လူျခင္းမေတြ႔ေပမယ့္ အေဆြခင္ပြန္းမ်ားျဖစ္ၾကပါတယ
ရေသ့ႏွစ္ပါးသည္ ေတာထဲ၌ သစ္သီးသစ္ဥကိုသာစားျပီးေနထိ
ဆားမရေသာ တစ္ေန႔တြင္ ဝိေဒဟရေသ့သည္ ေခါင္မိုးၾကားကဆားထုပ္ကိုယူ
ဝိေဒဟရေသ့က " အရွင္ဘုရားသည္ မိမိအျပစ္ကို မျမင္ဘဲ တပည့္ေတာ္၏ အျပစ္သာ အရွင္ဘုရားသည္ျမင္၏။ "ကဲ...သီလရွင္ေတြ ေျပာတာနဲ႔ တူမေနဘူးလား ?။ ေနာက္သူကထပ္ေျပာတယ္... " ဆရာသည္ သူတစ္ပါးကို မဆုံးမလို၍ ဂႏၶာရတိုင္းကို စြန္႔ျပီး ရေသ့ရဟန္းျပဳလာသူျဖစ္ပါလ်က္
ဒါဘာေျပာတာလဲ? ။ ဆရာကဆိုဆုံးမရင္ လက္မခံနိုင္တဲ့ စိတ္ထားဘဲ။ " လာမေျပာနဲ႔ ၊မလိုက္နာေတာ့ဘာျဖစ္လဲ " သူေတာ္ေကာင္းဆိုတာ ဒီလိုစိတ္ထားမ်ဳိးရွိသင့္သလ
ဂႏၶာရရေသ့က " အဆုံအမေပးတယ္ဆိုတာ သမၼာသံဗုဒၶဘုရားရွင္ေတြ၊ ပေစၥကေဗာဓိဘုရားရွင္ေတြ ဗုဒၶသားသာဝကေတြ၊ ဘုရားေလာင္းလ်ာေတြရဲ႕ အစဥ္အလာတစ္ခုလည္းျဖစ္တယ္။ ထိုအဆုံအမကို လူမိုက္တို႕သည္ မလိုက္နာၾကကုန္။ ထိုသို႕ ဆိုဆုံးမသူမွာေတာ့ မည္သည့္မေကာင္းမႈမွ မက်ေရာက္ႏိုင္ေပ " တဲ့။ ဒီလိုဆိုဆုံးမေနတာကို င့ါအားျမဳပ္ႏွံထားတဲ့ေရႊအို
ဝိေဒဟရေသ့ကထပ္ျပီးေျပာျပန္တ
" ဆရာ ဂႏၶာရရေသ့ အက်ဳိးစီပြားတစ္ကို ဆက္စပ္၍ ေျပာတယ္ဆိုရင္လဲ သူတစ္ပါးကို ဆိုဆုံးမတဲ့ သူဟာ၊ သူတစ္ပါးကို ထိပါးပုတ္ခက္၍ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ေစာင္းေျမာင္းတဲ့ စကားကို မေျပာသင့္ပါဘူး " လို႔ျပန္ေျပာတယ္။ ဒီေတာ့ သူဘက္ကျပင္ေပးတာကို လက္ခံနိုင္တဲ့ စိတ္ထားရွိလား?။ မရိွဘူးေနာ္။ ဒီလိုဆို ဒီပုဂိၢဳလ္အတြက္ ၾကီးပြားတိုးတက္မႈေကာ ျဖစ္နိုင္ပါ့မလား?။ မျဖစ္န္ိုင္ဘူး။ ဒီလိုႏႈတ္လွံထိုးေနတယ္။
ဒီေနရာမွာ ဘုရားရွင္က အရွင္အာနႏၵာကို ေဟာၾကားထားတာေလးရွိတယ္။ ဘယ္လိုလဲ?။
" ခ်စ္သား အာနႏၵာ...... ငါဘုရားသည္ အိုးထိန္းကဲ့သို႔ အိုးတို႔ကို က်က္၏ မက်က္၏တို႔ကို ငါဘုရား ေၾကာင့္ၾကမႈမရွိသည္သာ..။" အိုးထိန္းသည္ ဆိုတာ အိုးေလးေတြျပဳလုပ္ျပီး သူကေရာင္းရန္ အလို႔ငွာ ဒီအိုးကက်က္တဲ့အိုး ဒီအိုးကမက်က္တဲ့အိုး ဒီအိုးကမက်က္တက်က္အိုး ေခါက္ျပီး စမ္းစစ္မႈဆိုတာျပဳရတယ္။ ဒီလိုဘဲ ငါဘုရားက ခ်စ္သားတို႔အေပၚေၾကာင့္ၾကစိ
ဒီတပည့္က ဣေျႏၵရင့္က်င့္တယ္။ ဒီသာဝကက ဣေျႏၵ မရင့္က်က္တယ္ ဆိုျပီး သာဝကေတြကိုခြဲတန္းခ်ျပီး ေၾကာင့္ၾကစိုက္ကာမေနပါဘူးတဲ
" ငါဘုရားသည္ တရားေတာ္အားေဟာၾကားရာ၌ ခ်ီးေျမာက္သင့္ေသာ ပုဂၢိဳလ္အားခ်ီးေျမာက္၍လည္း
" ငါဘုရားသည္ တစ္ခါတေလ ႏွိပ္ကြက္၍ ေဟာတယ္။ တစ္ခါတေလ ခ်ီးေျမာက္၍ ေဟာတယ္ ။ အဲ့ဒီလိုေဟာတယ္ဆိုေပမယ့္ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္၏ အႏွစ္သာရမွာ ရပ္တည္ေနတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းကေတာ့ ငါဘုရားရွင္၏ သာသနာေတာ္မွာ တည္တန္႔ေနေပလိမ့္မည္။ " ဘယ္လိုႏွိပ္ကြက္ေပမယ့္ သာသနာေတာ္ရဲ႕ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္အႏွစ္သာရကို
ဒီလိုဘဲ ဆရာသမားေတြက သင့္ေလ်ာ္ေလ်ာက္ပတ္တဲ့ ဆိုဆုံးမမႈေတြကို လိုက္နာတဲ့သူက တိုးတက္မသြားနိုင္ဘူးလား။ မလိုက္နာတဲ့ပုဂိၢဳလ္ကို ဆရာသမားေတြက ဆိုဆုံးမခ်င္တဲ့ စိတ္ထားရွိခ်င္ေသးလား ?။ မရွိေတာ့ဘူး။ တစ္ခါဆုံးမလည္း မလိုက္နာဘူး ၊ႏွစ္ခါဆုံးမလည္း မလိုက္နာဘူး ၊ သုံးခါဆုံးမေတာ့လည္း မလိုက္နာဘူး ။ ျကာေတာ့ ဆရာသမားဘက္က စိတ္ကုန္မသြားဘူးလား?။ စိတ္ကုန္သြားတယ္။ ဆိုဆုံးမလို႔ လိုက္နာ ျပဳက်င့္မယ္ဆို ဆရာသမားဘက္က ထပ္ကာ ထပ္ကာ သင္ေပးခ်င္တဲ့ ဆႏၵဓာတ္ေတြေပၚလာပါတယ္။
ဆိုဆုံးမလို႔ လိုက္နာ ျပဳက်င့္တဲ့သူဟာ ေကာင္းမြန္စြာဆိုဆုံးမထားအပ
ဂႏၶာရရေသ့က ျပန္ေျပာတယ္ " ျမတ္စြာဘုရားရွင္တို႔၏ အဆုံးအမတို႔မည္သည္ အိုးထိန္းသည္ကဲ့သို႔ အိုးတို႕အား ေခါက္၍ ေခါက္၍ ၾကည့္၏။ က်က္ေသာအိုးကိုသာယူတယ္" တဲ့ က်က္တဲ့အိုးဆိုတာဘာလဲ?။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က သာသနာေတာ္မွာ မဂ္ဖိုလ္၌ရပ္တည္နိုင္တဲ့ သူေတာ္ေကာင္းေတြသာ အေလးဂရုျပဳျပီး တရားေဟာတယ္၊ ဆိုဆုံးမပါတယ္။ဘုရားရွင္ရဲ႕
ဒီေတာ့ ဝိေဒဟရေသ့ဟာ က်က္ေနတဲ့အိုးကဲ့သို႔ သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္တာေၾကာင့္ ဂႏၶာရ ရေသ့က ဆိုဆုံးမေနတာပါ။ ဝိေဒဟရေသ့ဟာ အျခားမဟုတ္ပါဘူး အရွင္အာနႏၵာအေလာင္းလ်ာပါ၊ ဂႏၶာရေသ့ကေတာ့ ဘုရားအေလာင္းလ်ာပါ။
ဂႏၶာရရေသ့က ထပ္ေျပာပါတယ္ " ေတာထဲမွာ မ်က္စိကန္းျပီး လွည့္လည္က်က္စားေနရေသာ ကၽႊဲကန္းၾကီးက့ဲသို႔ေသာ သတၱဝါတစ္ဦးက မိမိမွာ ကိုယ္ပိုင္ဉာဏ္လည္း မရွိဘူး ဤကကုသိုလ္တရား ဤကားအကုသိုလ္တရား ခြဲျခားသိနိုင္တဲ့ ဉာဏ္မရိွဘူး။ အျပစ္ရွိတဲ့တရား အျပစ္မရွိတဲ့ တရားလို႔လည္း ခြဲျခားနိုင္တဲ့ ဆင္ျခင္ဉာဏ္မရွိဘူး။ ယုတ္ညံ့တဲ့တရား မြန္ျမတ္တဲ့တရားလို႔လည္း ခြဲျခားစိတ္ျဖာျပီး မသိဘူး။ ဤကျဖဴစင္တဲ့တရား ဤကမည္းညစ္တဲ့တရား ခြဲျခားနိုင္တဲ့ဉာဏ္ပညာလည္း
ဂႏၶာရရေသ့က " ဝိေဒဟ ....လူမ်ားသည္ ကိုယ္တိုင္လည္း ပညာရွိရမည္ (သို႔ ) ဆုံးမတတ္ေသာ ပညာရွိကိုလည္း ဆည္းကပ္ရမည္။ သို႔မဟုတ္ ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္းမြန္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းလည္းျဖစ္ရမည္။ ဤသုံးခ်က္တြင္ တစ္ခ်က္မွ်မရွိသူသည္ ကၽႊဲကန္းၾကီးႏွင့္ မည္သို႔မွ် ျခားနားလိမ့္မည္ မဟုတ္ " ဆိုဆုံးမေလ၏။
ထိုအခါမွ သူေတာ္ေကာင္း ဓာတ္ခံရွိတဲ့ ဝိေဒဟရေသ့က " ဆရာ ... ဆရာသည္ တပည့္ေတာ္ကို တစ္ၾကိမ္တစ္ခါလည္း ဆိုဆုံးမေတာ္မူပါ၊ ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာလည္း ထပ္ကာထပ္ကာ ဆိုဆုံးမပါကုန္။ တပည့္ေတာ္သည္ကား သည္းခံျခင္း အေလ့အထမရွိခဲ့ ျခင္းေၾကာင့္ အရွင္ကို ျပန္ေျပာမိခဲ့ေလျပီ။ ဘုရားေတာ္တပည့္ေတာ္အား သနားေသာအားျဖင့္ သည္းခံေပးေတာ္မူပါဘုရား။ "ဟူ၍ ကန္ေတာ့ေလသည္။
ဒီလိုရွိခိုးျပီး ဝန္ခ်ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ဒီလိုေတာင္းပန္လိုက္ျခင္းေၾ
ဒီလို ဆိုဆုံးမမႈကို နားခံမႈေၾကာင့္ ဆရာသမားရဲ႕ လွ်ဳိ႕ဝွက္နက္နဲတဲ့ အဆင့္ျမင့္တဲ့ ပညာေတြ ရမသြားဘူးလား?။ ရသြားတယ္။ ရေသ့ႏွစ္ပါးတို႔သည္ ဟိမဝႏၱာ၌ ညီညီညြတ္ညြတ္ေနထိုင္ကာ ကြယ္လြန္ေသာ ျဗဟၼျပည္သို႔ လားေရာက္ရေလတယ္။
( ၅၅ဝ နိပါတ္ေတာ္- ဂႏၶာရဇာတ္, ဘိကၡဳဝိနည္းမွ)
"ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္"
Bhikkhu's Dhamma
https://www.facebook.com/
http://
••••••••••••••••••••••••••
ဆရာသမားက ဆုိဆုံးမတဲ့အခါ " မလိုက္နာဘူးဘာျဖစ္လဲ "တ့ဲ။ အဲ့ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ " ဂႏၶာရ ဇာတ္ " ေလးကိုေဟာဖို႔ရွိပါတယ္။ ဒီဇာတ္ေလးက ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ေဇတဝန္ေက်ာင္းမွာ သီတင္းသုံးေနစဥ္က ရဟန္းေတာ္ေတြ ေဘသဇၨ လို႔ေခၚတဲ့ ေဆးပစၥည္းေတြကို သိုမွီးသိမ္းဆည္းကို အေၾကာင္းကိုျပဳျပီး ဆိုဆုံးမခဲ့ပါတယ္။
ဂႏၶာရတိုင္းကို အုပ္စိုးေနေသာ ဂႏၶာရမင္းနဲ႔ ဝိေဒဟတိုင္းကို အစုိးရေသာ ဝိေဒဟမင္းတို႔ဟာ လူျခင္းမေတြ႔ေပမယ့္ အေဆြခင္ပြန္းမ်ားျဖစ္ၾကပါတယ
ရေသ့ႏွစ္ပါးသည္ ေတာထဲ၌ သစ္သီးသစ္ဥကိုသာစားျပီးေနထိ
ဆားမရေသာ တစ္ေန႔တြင္ ဝိေဒဟရေသ့သည္ ေခါင္မိုးၾကားကဆားထုပ္ကိုယူ
ဝိေဒဟရေသ့က " အရွင္ဘုရားသည္ မိမိအျပစ္ကို မျမင္ဘဲ တပည့္ေတာ္၏ အျပစ္သာ အရွင္ဘုရားသည္ျမင္၏။ "ကဲ...သီလရွင္ေတြ ေျပာတာနဲ႔ တူမေနဘူးလား ?။ ေနာက္သူကထပ္ေျပာတယ္... " ဆရာသည္ သူတစ္ပါးကို မဆုံးမလို၍ ဂႏၶာရတိုင္းကို စြန္႔ျပီး ရေသ့ရဟန္းျပဳလာသူျဖစ္ပါလ်က္
ဒါဘာေျပာတာလဲ? ။ ဆရာကဆိုဆုံးမရင္ လက္မခံနိုင္တဲ့ စိတ္ထားဘဲ။ " လာမေျပာနဲ႔ ၊မလိုက္နာေတာ့ဘာျဖစ္လဲ " သူေတာ္ေကာင္းဆိုတာ ဒီလိုစိတ္ထားမ်ဳိးရွိသင့္သလ
ဂႏၶာရရေသ့က " အဆုံအမေပးတယ္ဆိုတာ သမၼာသံဗုဒၶဘုရားရွင္ေတြ၊ ပေစၥကေဗာဓိဘုရားရွင္ေတြ ဗုဒၶသားသာဝကေတြ၊ ဘုရားေလာင္းလ်ာေတြရဲ႕ အစဥ္အလာတစ္ခုလည္းျဖစ္တယ္။ ထိုအဆုံအမကို လူမိုက္တို႕သည္ မလိုက္နာၾကကုန္။ ထိုသို႕ ဆိုဆုံးမသူမွာေတာ့ မည္သည့္မေကာင္းမႈမွ မက်ေရာက္ႏိုင္ေပ " တဲ့။ ဒီလိုဆိုဆုံးမေနတာကို င့ါအားျမဳပ္ႏွံထားတဲ့ေရႊအို
ဝိေဒဟရေသ့ကထပ္ျပီးေျပာျပန္တ
" ဆရာ ဂႏၶာရရေသ့ အက်ဳိးစီပြားတစ္ကို ဆက္စပ္၍ ေျပာတယ္ဆိုရင္လဲ သူတစ္ပါးကို ဆိုဆုံးမတဲ့ သူဟာ၊ သူတစ္ပါးကို ထိပါးပုတ္ခက္၍ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ေစာင္းေျမာင္းတဲ့ စကားကို မေျပာသင့္ပါဘူး " လို႔ျပန္ေျပာတယ္။ ဒီေတာ့ သူဘက္ကျပင္ေပးတာကို လက္ခံနိုင္တဲ့ စိတ္ထားရွိလား?။ မရိွဘူးေနာ္။ ဒီလိုဆို ဒီပုဂိၢဳလ္အတြက္ ၾကီးပြားတိုးတက္မႈေကာ ျဖစ္နိုင္ပါ့မလား?။ မျဖစ္န္ိုင္ဘူး။ ဒီလိုႏႈတ္လွံထိုးေနတယ္။
ဒီေနရာမွာ ဘုရားရွင္က အရွင္အာနႏၵာကို ေဟာၾကားထားတာေလးရွိတယ္။ ဘယ္လိုလဲ?။
" ခ်စ္သား အာနႏၵာ...... ငါဘုရားသည္ အိုးထိန္းကဲ့သို႔ အိုးတို႔ကို က်က္၏ မက်က္၏တို႔ကို ငါဘုရား ေၾကာင့္ၾကမႈမရွိသည္သာ..။" အိုးထိန္းသည္ ဆိုတာ အိုးေလးေတြျပဳလုပ္ျပီး သူကေရာင္းရန္ အလို႔ငွာ ဒီအိုးကက်က္တဲ့အိုး ဒီအိုးကမက်က္တဲ့အိုး ဒီအိုးကမက်က္တက်က္အိုး ေခါက္ျပီး စမ္းစစ္မႈဆိုတာျပဳရတယ္။ ဒီလိုဘဲ ငါဘုရားက ခ်စ္သားတို႔အေပၚေၾကာင့္ၾကစိ
ဒီတပည့္က ဣေျႏၵရင့္က်င့္တယ္။ ဒီသာဝကက ဣေျႏၵ မရင့္က်က္တယ္ ဆိုျပီး သာဝကေတြကိုခြဲတန္းခ်ျပီး ေၾကာင့္ၾကစိုက္ကာမေနပါဘူးတဲ
" ငါဘုရားသည္ တရားေတာ္အားေဟာၾကားရာ၌ ခ်ီးေျမာက္သင့္ေသာ ပုဂၢိဳလ္အားခ်ီးေျမာက္၍လည္း
" ငါဘုရားသည္ တစ္ခါတေလ ႏွိပ္ကြက္၍ ေဟာတယ္။ တစ္ခါတေလ ခ်ီးေျမာက္၍ ေဟာတယ္ ။ အဲ့ဒီလိုေဟာတယ္ဆိုေပမယ့္ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္၏ အႏွစ္သာရမွာ ရပ္တည္ေနတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းကေတာ့ ငါဘုရားရွင္၏ သာသနာေတာ္မွာ တည္တန္႔ေနေပလိမ့္မည္။ " ဘယ္လိုႏွိပ္ကြက္ေပမယ့္ သာသနာေတာ္ရဲ႕ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္အႏွစ္သာရကို
ဒီလိုဘဲ ဆရာသမားေတြက သင့္ေလ်ာ္ေလ်ာက္ပတ္တဲ့ ဆိုဆုံးမမႈေတြကို လိုက္နာတဲ့သူက တိုးတက္မသြားနိုင္ဘူးလား။ မလိုက္နာတဲ့ပုဂိၢဳလ္ကို ဆရာသမားေတြက ဆိုဆုံးမခ်င္တဲ့ စိတ္ထားရွိခ်င္ေသးလား ?။ မရွိေတာ့ဘူး။ တစ္ခါဆုံးမလည္း မလိုက္နာဘူး ၊ႏွစ္ခါဆုံးမလည္း မလိုက္နာဘူး ၊ သုံးခါဆုံးမေတာ့လည္း မလိုက္နာဘူး ။ ျကာေတာ့ ဆရာသမားဘက္က စိတ္ကုန္မသြားဘူးလား?။ စိတ္ကုန္သြားတယ္။ ဆိုဆုံးမလို႔ လိုက္နာ ျပဳက်င့္မယ္ဆို ဆရာသမားဘက္က ထပ္ကာ ထပ္ကာ သင္ေပးခ်င္တဲ့ ဆႏၵဓာတ္ေတြေပၚလာပါတယ္။
ဆိုဆုံးမလို႔ လိုက္နာ ျပဳက်င့္တဲ့သူဟာ ေကာင္းမြန္စြာဆိုဆုံးမထားအပ
ဂႏၶာရရေသ့က ျပန္ေျပာတယ္ " ျမတ္စြာဘုရားရွင္တို႔၏ အဆုံးအမတို႔မည္သည္ အိုးထိန္းသည္ကဲ့သို႔ အိုးတို႕အား ေခါက္၍ ေခါက္၍ ၾကည့္၏။ က်က္ေသာအိုးကိုသာယူတယ္" တဲ့ က်က္တဲ့အိုးဆိုတာဘာလဲ?။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က သာသနာေတာ္မွာ မဂ္ဖိုလ္၌ရပ္တည္နိုင္တဲ့ သူေတာ္ေကာင္းေတြသာ အေလးဂရုျပဳျပီး တရားေဟာတယ္၊ ဆိုဆုံးမပါတယ္။ဘုရားရွင္ရဲ႕
ဒီေတာ့ ဝိေဒဟရေသ့ဟာ က်က္ေနတဲ့အိုးကဲ့သို႔ သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္တာေၾကာင့္ ဂႏၶာရ ရေသ့က ဆိုဆုံးမေနတာပါ။ ဝိေဒဟရေသ့ဟာ အျခားမဟုတ္ပါဘူး အရွင္အာနႏၵာအေလာင္းလ်ာပါ၊ ဂႏၶာရေသ့ကေတာ့ ဘုရားအေလာင္းလ်ာပါ။
ဂႏၶာရရေသ့က ထပ္ေျပာပါတယ္ " ေတာထဲမွာ မ်က္စိကန္းျပီး လွည့္လည္က်က္စားေနရေသာ ကၽႊဲကန္းၾကီးက့ဲသို႔ေသာ သတၱဝါတစ္ဦးက မိမိမွာ ကိုယ္ပိုင္ဉာဏ္လည္း မရွိဘူး ဤကကုသိုလ္တရား ဤကားအကုသိုလ္တရား ခြဲျခားသိနိုင္တဲ့ ဉာဏ္မရိွဘူး။ အျပစ္ရွိတဲ့တရား အျပစ္မရွိတဲ့ တရားလို႔လည္း ခြဲျခားနိုင္တဲ့ ဆင္ျခင္ဉာဏ္မရွိဘူး။ ယုတ္ညံ့တဲ့တရား မြန္ျမတ္တဲ့တရားလို႔လည္း ခြဲျခားစိတ္ျဖာျပီး မသိဘူး။ ဤကျဖဴစင္တဲ့တရား ဤကမည္းညစ္တဲ့တရား ခြဲျခားနိုင္တဲ့ဉာဏ္ပညာလည္း
ဂႏၶာရရေသ့က " ဝိေဒဟ ....လူမ်ားသည္ ကိုယ္တိုင္လည္း ပညာရွိရမည္ (သို႔ ) ဆုံးမတတ္ေသာ ပညာရွိကိုလည္း ဆည္းကပ္ရမည္။ သို႔မဟုတ္ ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္းမြန္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းလည္းျဖစ္ရမည္။ ဤသုံးခ်က္တြင္ တစ္ခ်က္မွ်မရွိသူသည္ ကၽႊဲကန္းၾကီးႏွင့္ မည္သို႔မွ် ျခားနားလိမ့္မည္ မဟုတ္ " ဆိုဆုံးမေလ၏။
ထိုအခါမွ သူေတာ္ေကာင္း ဓာတ္ခံရွိတဲ့ ဝိေဒဟရေသ့က " ဆရာ ... ဆရာသည္ တပည့္ေတာ္ကို တစ္ၾကိမ္တစ္ခါလည္း ဆိုဆုံးမေတာ္မူပါ၊ ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာလည္း ထပ္ကာထပ္ကာ ဆိုဆုံးမပါကုန္။ တပည့္ေတာ္သည္ကား သည္းခံျခင္း အေလ့အထမရွိခဲ့ ျခင္းေၾကာင့္ အရွင္ကို ျပန္ေျပာမိခဲ့ေလျပီ။ ဘုရားေတာ္တပည့္ေတာ္အား သနားေသာအားျဖင့္ သည္းခံေပးေတာ္မူပါဘုရား။ "ဟူ၍ ကန္ေတာ့ေလသည္။
ဒီလိုရွိခိုးျပီး ဝန္ခ်ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ဒီလိုေတာင္းပန္လိုက္ျခင္းေၾ
ဒီလို ဆိုဆုံးမမႈကို နားခံမႈေၾကာင့္ ဆရာသမားရဲ႕ လွ်ဳိ႕ဝွက္နက္နဲတဲ့ အဆင့္ျမင့္တဲ့ ပညာေတြ ရမသြားဘူးလား?။ ရသြားတယ္။ ရေသ့ႏွစ္ပါးတို႔သည္ ဟိမဝႏၱာ၌ ညီညီညြတ္ညြတ္ေနထိုင္ကာ ကြယ္လြန္ေသာ ျဗဟၼျပည္သို႔ လားေရာက္ရေလတယ္။
( ၅၅ဝ နိပါတ္ေတာ္- ဂႏၶာရဇာတ္, ဘိကၡဳဝိနည္းမွ)
"ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္"
Bhikkhu's Dhamma
https://www.facebook.com/
http://
No comments:
Post a Comment