တန္ခိုးေပၚထင္ ကုသိုလ္ရွင္
•••••••••••••••••••••••
ဒါန-သီလ-သမထ-ဝိပႆနာ အစျဖာသည့္ ကုသိုလ္တရားျဖင့္ မိမိတုိ႔ရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ကို ထံုမႊမ္းထားတဲ့ ကုသိုလ္ရွင္ေတြမွာ တန္ခုိးေပၚထင္တယ္။

လူ႕ဘဝတြင္ ညိႇဳးႏြမ္းမႈ မရွိဘဲ စည္းစိမ္ဥစၥာတုိ႔ျဖင့္ ၿဖိဳးေဝၾကြယ္ဝၿပီးသာ ေနရမွာျဖစ္တယ္။ ဒါန-သီလ-သမထ-ဝိပႆနာ အစျဖာတဲ့ ဒီက်င့္စဥ္ေတြဟာ ဘုရားအစရွိတဲ့ ပညာရွိအေပါင္း သူေတာ္ေကာင္း သူျမတ္ေလာင္းတို႔ ႏွစ္ေထာင္းအားရစြာ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ လုိက္နာျပဳက်င့္တဲ့ က်င့္႐ုိးလမ္းမွန္ ျဖစ္တယ္။ ေနာင္အနာဂတ္ဝယ္ ေလာကီခ်မ္းသာ ေလာကုတၱရာခ်မ္းသာဆိုတဲ့ ခ်မ္းသာအဝဝေတြကို ရရွိဖို႔ရန္ လမ္း႐ုိးလမ္းမွန္ႀကီး ျဖစ္တယ္။

ကာယကံ စင္ၾကယ္မႈ ရွိေအာင္, ဝစီကံ စင္ၾကယ္မႈ ရွိေအာင္, မေနာကံစင္ၾကယ္မႈ ရွိေအာင္ ျဖည့္က်င့္ပါ။ ဥပုသ္-သီတင္း က်င့္သံုးပါ။ သာသနာ့ ျဗဟၼစရိယ မဂၢျဗဟၼစရိယေခၚတဲ့ မြန္ျမတ္ေသာ သီလက်င့္စဥ္ သမာဓိက်င့္စဥ္ ပညာက်င့္စဥ္ေတြကုိ မဂ္ဆိုက္ ဖုိလ္ဆိုက္သည့္တိုင္ေအာင္ ျဖည့္က်င့္ပါ။ ေန႔တစ္ဝက္မွ် ေစာင့္သံုးအပ္တဲ့ ဥပုသ္သီလကေသာ္လည္း မင္းျဖစ္ေအာင္ ပို႔ေဆာင္ေပးႏုိင္တဲ့သေဘာ ရွိတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဒါန-သီလ-သမထ-ဝိပႆနာ အစျဖာတဲ့ ကုသိုလ္ဆယ္ခု ျမတ္ေကာင္းမႈေတြကုိ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ျပည့္ျပည့္စံုစံု ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ထား ျပီးတဲ့ လူသားတစ္ဦးသာ ျဖစ္ပါေစ။ သမၼာဒိ႒ိဉာဏ္အျမင္ ငါးမ်ဳိးႏွင့္သာ ျပည့္စံုပါေစ - ဒီလူသားတစ္ဦးအတြက္ လူ႕ျပည္-နတ္ျပည္လူ႕ခ်မ္းသာ-နတ္ခ်မ္းသာဆိုတဲ့ သံသရာခ်မ္းသာေတြဟာ ရရွိဖို႔ရန္ မခက္ခဲ ေတာ့ၿပီ၊ က်ိန္းေသ ရရွိႏိုင္ၿပီျဖစ္တယ္။ စတုသစၥသမၼာဒိ႒ိဆိုတဲ့ မွန္ကန္တဲ့ အသိအျမင္ ရရွိထားၿပီးတဲ့ ဒီသူေတာ္ေကာင္းအဖို႔ သံသရာခရီးမွာ အယူဝါဒရဲ႕ေဖာက္ျပန္ ေျပာင္းလဲသြားျခင္းဆိုတဲ့ ဒီသေဘာတရားဟာ ဘယ္ေတာ့မွ မရွိႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ဒီလူမ်ိဳးကို " မေသသူ "လို႔ေခၚပါတယ္။

ဒါန-သီလ-သမထ-ဝိပႆနာ အစျဖာတဲ့ ကုသိုလ္တရားေတြကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ဖုိ႔ရန္ မႀကိဳးစားဘဲ ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ေပါ့ေပါ့ဆဆ ေနထုိင္ကာ ဒီကုသိုလ္ေတြကို ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ဖို႔ လံု႔လဝီရိယကုိ လႊတ္ခ်ထားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို "လူေသ"ေတြလုိ႔ ေခၚဆိုပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ?၊ ဒါန-သီလ-သမထ- ဝိပႆနာ အစျဖာတဲ့ ကုသိုလ္တရားေတြကို ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ အျပင္းအထန္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ပါမွ အထက္မွာ ေျပာျပခဲ့တဲ့ သမၼာဒိ႒ိဉာဏ္အျမင္အမ်ဳိးမ်ဳိးေတြကုိ ရရွိမွာ ျဖစ္တယ္။

ဒီ သမၼာဒိ႒ိ ဉာဏ္အျမင္ေတြက အထူးသျဖင့္ ဝိပႆနာသမၼာဒိ႒ိ၊ မဂၢသမၼာဒိ႒ိ၊ ဖလသမၼာဒိ႒ိဆုိတဲ့ ဒီသမၼာဒိ႒ိဉာဏ္ေတြက မေသရာ အၿမိဳက္နိဗၺာန္ကို ေရာက္ေအာင္ ပုိ႔ေဆာင္ေပးမွာ ျဖစ္တယ္။ ဒီသမၼာဒိ႒ိ ဉာဏ္အျမင္ေတြကို မရရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ, ရရွိေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈ မရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ မေသရာ အၿမိဳက္နိဗၺာန္ကို ဘယ္လုိမွ မရရွိႏုိင္ဘူး။

မေသရာ အၿမိဳက္နိဗၺာန္သုိ႔ မေရာက္ရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ တစ္ဘဝၿပီး တစ္ဘဝ ေသေနၾကရမွာခ်ည္း ျဖစ္တယ္၊ ေသလုိ႔ မဆံုးႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ဒီ ပုဂၢိဳလ္ေတြအတြက္ အပါယ္ေလးဘံုဆိုတဲ့ တံခါးႀကီးက အျမဲတမ္း ပြင့္ေနတယ္။ အပါယ္ေလးဘံုသို႔ ေရာက္ရွိသြားတဲ့ ပုဂိၢဳလ္တစ္ေယာက္အတြက္ အုိနာ ေသေရး ဒုကၡေဘးမွ လြတ္ေျမာက္ဖုိ႔ဆုိတဲ့ အခြင့္အလမ္းသည္ အလြန္အလွမ္းေဝးလ်က္ ရွိေနတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ?။

အုိ-နာ-ေသေရး ဒုကၡေဘးမွ လြတ္ရာလြတ္ေၾကာင္းျဖစ္တဲ့ သမထ-ဝိပႆနာကဲ့သို႔ေသာ တရားေကာင္းေတြကို က်င့္ၾကံႀကိဳးကုတ္ ပြားမ်ားအားထုတ္ဖို႔ဆိုတဲ့ အခြင့္အေရးက အပါယ္ေလးဘံုမွာ မရရွိႏုိင္ ျဖစ္ေနျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။

"ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္ "
Bhikkhu's Dhamma
https://www.facebook.com/Bhikkhu.BuddhaDhamma/

http://bhikkhudhamma.blogspot.com/