ဒါနမ်ိဳးေစ့ေကာင္းကို ေပးေသာအလွဴ
••••••••••••••••••••••••••••••••
အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ႏွင့္ အလွဴေပးတ့ဲ ပုဂၢိဳလ္ႏွစ္ဦး၊ အလွဴေပးတ့ဲ ပုဂၢိဳလ္ဘက္မွာ ရွိရမည့္ အဂၤါရပ္ကေလးခ်က္ရွိပါတယ္။ 
(၁) သီလရွိျခင္း၊
(၂) လွဴဖြယ္ဝတၳဳပစၥည္းစုသည္ တရားေသာနည္းလမ္းျဖင့္ ရွာေဖြထားေသာပစၥည္းဝတၳဳျဖစ္ျခင္း၊
(၃) ေပးလွဴတ့ဲ အခ်ိန္အခါမွာ ၾကည္လင္တ့ဲ စိတ္ထားရွိျခင္း၊
(၄) ျပန္႔ေျပာႀကီးက်ယ္မ်ားျမတ္ေနတ့ဲ ကံ ကံ၏အက်ိဳးကို ယုံၾကည္ေနတ့ဲ သဒၶါတရားရွိရမယ္။
အလွဴေပးတ့ဲသူဘက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဒီေလးခ်က္နဲ႔ ျပည့္စုံေနတယ္။ သို႔ေပမယ္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ဘက္က ဒုႆီလ သီလမရွိတ့ဲ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေနတယ္။ ဒီလိုသီလမရွိသူေတြကို အဂၤါေလးခ်က္ႏွင့္ျပည့္စုံေနတ့ဲ ဒါယကာကအလွဴေပးမယ္ဆိုရင္ ထိုအလွဴဒါနဟာ အလွဴရွင္ ဒါယကာေၾကာင့္ စင္ၾကယ္ပါတယ္တ့ဲ။ စင္ၾကယ္တ့ဲ ဒါနတစ္ခုပါ။

ဒီမွာ ပုံစံေလးကေတာ့ ေဝႆႏၲရာမင္းႀကီိးရဲ႕ ထုံးကိုေထာက္ျပထားပါတယ္။ ေဝႆႏၲရာမင္းႀကီးက အလွဴခံျဖစ္တ့ဲ ဇူဇကာပုဏၰားကို ဇာလီ, ကဏွာဇိန္ဆိုတ့ဲ သားငယ္သမီးငယ္ေလးေတြကို လွဴဒါန္းလိုက္တယ္။ အလွဴခံ ဇူဇကာပုဏၰားၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဒုႆီိလပုဂၢိဳလ္ျဖစ္တယ္။ ေဝႆႏၲရာမင္းႀကီးၾကည့္လိုက္ေတာ့ သီလရွိတ့ဲ သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္တယ္။ မိမိရဲ႕ လွဴဖြယ္ျဖစ္တဲ့ သားငယ္သမီးငယ္ေတြကလည္း ျဖဴစင္ေနတယ္။ ေပးလွဴတ့ဲ အခ်ိန္အခါမွာလည္း ၾကည္လင္တ့ဲစိတ္ထားရွိတယ္။ ျပန္႔ေျပာႀကီးက်ယ္မ်ားျမတ္ေနတ့ဲ ကံ ကံ၏အက်ိဳးကို ယုံၾကည္ေနတ့ဲ သဒၶါတရားရွိတယ္။ ဒီအဂၤါေလးခ်က္စုံညီၿပီးေတာ့ သီလမရွိတ့ဲ ဇူဇကာပုဏၰားကို ေပးလွဴလိုက္တယ္။ ဒီလိုအလွဴက စင္ၾကယ္ပါတယ္။ စင္ၾကယ္တယ္ဆိုတာ ဘာလဲ?၊ သူေမ်ာ္လင့္ေတာင့္တတ့ဲ သေဗၺညဳတဉာဏ္ကို ရေအာင္ ရြက္ေဆာင္ေပးႏိုင္တ့ဲ အက်ိဳးတရားကို ရရွိသြားတယ္တ့ဲ။ ဒါကအလွဴေပးတ့ဲ ပုဂၢိဳလ္ေၾကာင့္ စင္ၾကယ္တ့ဲ ဒါနတစ္မ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခု အလွဴေပးတ့ဲပုဂၢိဳလ္ဘက္မွာ အဂၤါေလးခ်က္ ခ်ိဳ႕ယြင္းေနၿပီ။ ဒါေပမယ့္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ဘက္က သီလျဖဴစင္ေနတ့ဲ အရွင္ေကာင္းအရွင္ျမတ္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုအလွဴ ျဖဴစင္တ့ဲ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ေၾကာင့္ စင္ၾကယ္ပါတယ္တ့ဲ။ ဘာေၾကာင့္စင္ၾကယ္လည္းလို႔ေမးေတာ့ ေကာင္းတ့ဲအက်ိဳးေပးႏိုင္တ့ဲ စြမ္းအားရွိေနလို႔ပါ။

ပုံစံဥပမာက ကလ်ာဏီျမစ္ဝမွာ ရွိေနတ့ဲ တံငါသည္ဒါယကာႀကီးတစ္ဦးကို ေထာက္ျပထားပါတယ္။ ဒီဒါယကာႀကီးက ရဟႏၲာမေထရ္ျမတ္ႀကီးတစ္ပါးကို ဆြမ္းသုံးခါေလာက္ လွဴဖူးပါတယ္။ တံငါသည္ဆိုေတာ့ သီလရွိသလား?၊ မရွိဘူး။ တရားေသာနည္းျဖင့္ ရွာေဖြထားတဲ့ လွဴဖြယ္ဝတၳဳေကာ ဟုတ္သလား?၊ မဟုတ္ျပန္ဘူး။ တံငါအလုပ္ျဖစ္ ရထားေတာ့ လွဴဖြယ္က မစင္ၾကယ္ပါဘူး၊ တစ္ခါစိတ္က ၾကည္လင္သလားဆိုေတာ့၊ ဒီလို ဒုစ႐ိုက္ေတြလုပ္ေနသူရဲ႕ သႏၲာန္မွာ ၾကည္လင္တ့ဲစိတ္ထားရွိဖို႔ အလြန္ခက္ပါတယ္။ နည္းနည္းေလး အကဲခတ္ၾကည့္ေပါ့ ဒုစ႐ိုက္ထဲမွာဘဲ အၿမဲက်င္လည္ေနရေတာ့ သူမ်ားအိတ္ထဲက ဘယ္လ္ိုမတရားယူလိုက္ရမလည္း ဒီလိုစဥ္းစားသလိုေပါ့ တံငါသည္ကလည္း ငါးရွာေဖြဖို႔အတြက္ဘဲ စိတ္ကအၿမဲေရာက္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ၾကည္လင္တ့ဲစိတ္ထားက မရွိဘူး။ ကံ ကံ၏အက်ိဳးကို ယုံၾကည္ခ်က္ရွိသလား ေမးေတာ့၊ သူ႔ရဲ႕ယုံၾကည္ခ်က္ကေပါ့ဆတ့ဲ ယုံၾကည္ခ်က္ျဖစ္ေနမယ္။ ေလးေလးနက္နက္ ယုံၾကည္ခ့ဲမယ္ဆို ဒီလိုမေကာင္းမွဳေတြကို ဒီလိုလုပ္မလား?၊ မလုပ္ပါဘူး။ ယုံၾကည္ခ်က္ကအားေပ်ာ့ေနၿပီလို႔ ခန္႔မွန္းလို႔ရပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ အလွဴေပးတ့ဲ တံငါသည္ဘက္က အဂၤါေလးခ်က္အားေပ်ာ့ေနၿပီ။ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ဘက္က သီလရွိတ့ဲ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္ အရွင္ေကာင္းအရွင္ျမတ္ျဖစ္ေနတယ္။ ဒီဒကာႀကီး ကြယ္လြန္ခါနီးမွာ ဒီဆြမ္းခ့ဲတ့ဲ အလွဴဒါနက မရဏသႏၷအခ်ိန္အခါမွာ ထင္လာပါတယ္။ ဒီရဟႏၲာမေထရ္ျမတ္ႀကီးက ငါ့ကိုကယ္တင္သြားၿပီလို႔ ဆိုၿပီး ဘဝကိုအဆုံးသတ္သြားပါတယ္။ ေကာင္းရာသုဂတိေရာက္ရွိသြားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ေၾကာင့္ ဒီဒါနသည္ စင္ၾကယ္တာရွိပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခု အဂၤါကႏွစ္ဖက္လုံးမွာ ခ်ိဳ႕တ့ဲ ေနပါတယ္။ အလွဴေပးတ့ဲ ပုဂၢိဳလ္ဘက္က အဂၤါေလးခ်က္လုံးခ်ိဳ႕ယြင္းေနၿပီ။ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ဘက္က်ေတာ့ ဒုႆီလ သီလမရွိတ့ဲ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေနပါတယ္။ သာသနာေတာ္မွာ ဒုႆီလလို႔ ေယဘုယ်အားျဖစ္ သုံးေနတာကေတာ့ ပါရာဇိကက်ေနတ့ဲ ပုဂၢိဳလ္ကို ဆိုပါတယ္။ ဒီလို အလွဴကို ျပန္႔ေျပာႀကီိက်ယ္မ်ားျမတ္တ့ဲ အလွဴလို႔ ငါဘုရားမေဟာဘူးတ့ဲ။

ဒီေနရာမွာ ပုံစံတစ္ခုက မုဆိုးဒါယကာႀကီးတစ္ဦး ကြယ္လြန္သြားပါတယ္။ ဒီဒါယကာႀကီးက ၿပိတၱာဘဝေရာက္ရွိသြားပါတယ္။ က်န္ရစ္ခ့ဲတ့ဲ မုဆိုးရဲ႕ဒါယိကာမႀကီးက ကြယ္လြန္သြားတ့ဲ မုဆိုးႀကီးအတြက္အလွဴဒါနတစ္ခုျပဳပါတယ္။ မုဆိုးကသီလမရွိေတာ့ မုဆိုးရဲ႕ဒါယိကာမႀကီးကလည္း သီလရွိပါ့မလား?၊ မရွိဘူး။ လွဴဖြယ္ေတြၾကည့္ျပန္ေတာ့ မုဆိုးႀကီးရွာေဖြသြားအပ္တ့ဲ မတရားေသာနည္းျဖစ္ရထားတ့ဲ မစင္ၾကယ္တ့ဲ ပစၥည္းဝတၳဳျဖစ္တယ္။ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူ ပစၥည္းဝတၳဳေတြနဲ႔ လွဴဒါန္းတ့ဲ ပုံစံမ်ိဳးျဖစ္ေနတယ္။ ၾကည္လင္တ့ဲ စိတ္ထားကလည္းမရွိျပန္ဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ?။ စင္စင္ၾကယ္ၾကယ္ရရွိထားတ့ဲ လွဴဖြယ္ေတြနဲ႔ လွဴဒါန္းမွသာ မ်ားေသာအားျဖင့္ စိတ္ေတြကၾကည္လင္ေနတတ္တ့ဲ သေဘာရွိပါတယ္။ မိမိက အလွဴအတန္းတစ္ခုျပဳတယ္ ဒီပစၥည္းငါဘယ္လိုရတယ္ဆိုတာ အလွဴရွင္ကမသိဘူးလား?၊ သိပါတယ္။ မိမိလွဴဖြယ္က မသန္႔ရွင္ဘဲရတယ္ဆိုတာ သိေနေတာ့ ၾကည္လင္တ့ဲ စိတ္ထားျဖစ္ဖို႔ အလြန္ခက္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ ဒီဒကာမႀကီးက မုဆိုးႀကီးကြယ္လြန္သြားလို႔ စိတ္ေတြမၾကည္လင္တာလည္းျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ကံ ကံအက်ိဳးကို ယုံၾကည္ေနတ့ဲ သဒၶါတရားကအားေပ်ာ့ေနပါတယ္။

ဒီေတာ့ အလွဴေပးတ့ဲ ပုဂၢိဳလ္ကအဂၤါေလးခ်က္ ခ်ိဳ႕တ့ဲေနၿပီ၊ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ ကိုယ္ေတာ္ႀကီးကလည္း ပါရာဇိကက်ေနတ့ဲ ဒုႆီလပုဂၢိဳလ္ႀကီး ျဖစ္ေနၿပီ။ အ့ဲဒီကိုယ္ေတာ္ႀကီးကို ဆြမ္းပင့္ၿပီး လွဴဒါန္းလိုက္တ့ဲ အခ်ိန္အခါမွာ ၿပိတၱာျဖစ္ေနတ့ဲ မုဆိုးႀကီးက အလွဴဒါနအမွ်ေဝေတာ့ သာဓု ေခၚမရဘူး။ ပါးစပ္ဟလို႔မရဘူး အလွဴရဲ႕ စြမ္းအင္ကအက်ိဳးမႀကီးျဖစ္ေနတယ္။ ဒုတိယအႀကိမ္လွဴလည္း ဒီအတိုင္းဘဲ၊ တတိယအႀကိမ္ေရာက္ေတာ့ ဒီၿပိတၱာမုဆိုးႀကီးက အျခားသူတစ္ေယာက္ကို ဝင္ပူးၿပီး ေျပာပါတယ္။ " ငါ့ပစၥည္းေတြကို သီလမရွိတ့ဲ ဒုႆီလပုဂၢိဳလ္ႀကီးက လုယက္ၿပီး စားေနတယ္"တ့ဲ ဒီလိုဝင္ပူးၿပီး ေျပာပါတယ္။

အ့ဲဒီေတာ့ သီလရွိတ့ဲ ပုဂၢိဳလ္မွ အလွဴဒါနတစ္ခုကခံယူထိုက္ေလေတာ့၊ သီလမရွိတ့ဲ ပုဂၢိဳလ္က သီလရွိသူကို ရည္ရြယ္ၿပီလွဴဒါန္းေနတာက္ို အလွဴခံသုံးစြဲမယ္ဆိုရင္ လုယက္ဖ်က္ဆီးၿပီး သုံးစြဲေနတာနဲ႔တူပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ဒကာႀကီးေတြ မိမိတို႔မိတ္ေဆြေတြ ကာယကံေမတၱာ ဝစီကံေမတၱာ မေနာကံေမတၱာေတြထားၿပီး သူတို႔ျပဳတ့ဲအလွဴက္ို သြားခံယူစားသုံးခ့ဲမယ္ဆို မိမိတို႔ဘက္ကသီလရွိဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ သီလရွိတ့ဲအလွဴခံပုဂၢိဳလ္ေတြကို လွဴဒါန္းထားတာကို မိမိဘက္ကသီလမရွိဘဲ သြားအလွဴခံရင္ အလွဴခံထိုက္တ့ဲ ပုဂၢိဳလ္စာရင္းထဲ ဝင္ပါ့မလား?။ မဝင္ဘူး။ မဝင္ဘဲ သြားစားၿပီျပန္လာရင္လည္း ဘာလုပ္သလဲ?၊ ဘုန္းႀကီးရဲ႕မိတ္ေဆြ အရွင္ပညာေဇာတေဟာတ့ဲ တရားထဲေတာ့ စားၿပီးျပန္လာရင္လည္း ဖိနပ္ခိုးၿပီး ျပန္လာတယ္တ့ဲ။ဟုတ္လား။

ဒါေၾကာင့္ အလွဴရွင္ပုဂၢိဳလ္ေတြဘက္ အက်ိဳးကိုေမ်ာ္ၿပီး မိမိဘက္က သီလစင္ၾကယ္ျပည့္စုံဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ၾကမွ သီလရွိေနတယ္ အရွင္ေကာင္းအရွင္ျမတ္တစ္ပါးကို ပင့္ဖိတ္ၿပီး လွဴဒါန္းမွ ကြ်တ္တန္းဝင္သြားတယ္လို႔ ဒီလိုထုံးရွိပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခု နံပါတ္ေလးဒါန အလွဴရွင္ဘက္က အဂၤါေလးပါးႏွင့္ျပည့္စုံတယ္။ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ဘက္ၾကည့္ေတာ့ သီလျပည့္စုံေနတ့ဲ အရွင္ေကာင္းအရွင္ျမတ္ေတြ ျဖစ္ေနၿပီ။ ဒီလိုအလွဴဒါနမ်ိဳးကို ျပန္႔ေျပာ ႀကီးက်ယ္ဖြင့္ၿဖိဳးမ်ားျမတ္တ့ဲ အလွဴဒါနတစ္ခုလို႔ ငါဘုရားေဟာပါတယ္တ့ဲ။ ျပန္႔ေျပာႀကီးၾကယ္မ်ားျမတ္တယ္ဆိုတယ္တာက လူခ်မ္းလိုခ်င္လည္းရႏိုင္တယ္၊ နတ္ခ်မ္းသာ လိုခ်င္လည္းရႏိုင္တယ္၊ ျဗဟၼာခ်မ္းသာကို လိုခ်င္ရင္ေတာ့ ဒီဒါနကိုျပဳၿပီး ေမတၱာစ်ာန္ေတြကို ဝင္စားၿပီး ေမတၱာစ်ာန္မေလ်ာက်ဘဲ ဘဝတစ္ခုအဆုံးသတ္ခ့ဲရင္လည္း ရႏိုင္ပါတယ္။

ဒီဒါနက ျဗဟၼာခ်မ္းသာရေအာင္အထိုက္အေလ်ာက္ ေက်းဇူးျပဳေပးပါတယ္။ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာပဲ အလိုရွိပါတယ္ ဆိုရင္ ဒီဒါနကေပးႏိုင္တ့ဲ စြမ္းအားအထိုက္အေလ်ာက္ ရွိေနပါတယ္။ စရဏမ်ိဳးေစ့ အေနနဲ႔လိုက္ပါပို႔ေဆာင္ ေပးပါလိမ့္မယ္။ ဒါနကနိဗၺာန္ကို ရေစႏိုင္တယ္လို႔ ဆိုလိုတာမဟုတ္ေပမယ့္၊ နိဗၺာန္ကို ရဖို႔ စရဏမ်ိဳးေစ့ေကာင္းေတြထဲမွာ ဒါနမ်ိဳးေစ့လည္းပါေနလို႔ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီဒါနမ်ိဳးဟာ အေကာင္းဆုံးပါ။
(ဒကၡိဏဝိဘဂၤသုတၱန္)

"ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္ "
Bhikkhu's Dhamma
https://www.facebook.com/Bhikkhu.BuddhaDhamma/

http://bhikkhudhamma.blogspot.com/