သာသနာတြင္းစိတ္ေနစိတ္ထား
•••••••••••••••••••••••••••
ဘုန္းၾကီးတို႔ သတၱဝါေတြကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ မြန္ျမတ္ေသာ စိတ္ထားဓာတ္ခံရွိေနတဲ့ သတၱဝါေတြက မြန္ျမတ္တဲ့ ႏွလုံးသြင္းစိတ္ထား ဓာတ္ခံရွိတဲ့ သတၱဝါေတြကို မွီဝဲဆည္းကပ္ၾကမယ္။ ယုတ္ညံ့ေသာ စိတ္ထားဓာတ္ခံရွိေနတဲ့ သတၱဝါေတြက ယုတ္ညံံ့တဲ့ ႏွလုံးသြင္းစိတ္ထား ဓာတ္ခံရွိတဲ့ သတၱဝါေတြကို မွီဝဲဆည္းကပ္ၾကမယ္။ ဓာတ္တူရာ တူရာ သြားေပါင္းၾကတာဘဲ။ ေလာကဥပမာၾကည့္ၾက ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ေယာက္ စိတ္ထားျခင္း တူညီမႈရွိခဲ့ရင္ ေတာ္ေတာ္ေလးခိုင္ျမဲတယ္။ တူညီမႈမရွိခဲ့ဘူး ႏွလုံးသြင္းညႊန္႕ကိုင္းရွိဳင္းမႈေတြက တစ္ဖက္တစ္လမ္းျဖစ္ခဲ့ရင္ ခိုင္ျမဲမႈမရွိဘူး ဒီသေဘာဘဲ။ ဓာတ္တူရာ တူရာ သတၱဝါဆိုတာသြားေပါင္းၾကတာပဲ။ ဘုန္းၾကီးတို႔ ဘုရားရွင္က ဒီလို သတၱဝါေတြရဲ႕ စရိုက္နဲ႔ အတြင္း ဓာတ္ခံကို ထိုးထြင္း သိျမင္ေတာ္မူပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခု ဘုရားရွင္က (၃၁)ဘုံ တည္ရွိတယ္ဆိုတာလည္း ေၾကျငာထားပါတယ္။ ဒီေၾကျငာခ်က္က ဘုန္းၾကီးတို႔ သာသနာတြင္းရဲ႕ ေၾကျငာခ်က္တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ သာသနာျပင္ပ အယူအဆေတြမွာ (၃၁)ဘုံ တည္ရွိတယ္ဆိုတဲ့ ေၾကျငာတဲ့ အယူအဆေတြ မရွိပါဘူး။ အေနာက္တိုင္း သိပၸံပညာေတြမွာလည္း ဒီလို ေၾကျငာခ်က္မရွိပါဘူး။ ဘုန္းၾကီးတို႔ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ေၾကျငာခ်က္က သိပ္ျပီးေတာ့ ျပည့္စုံပါတယ္။ ဧကေဝါကာရလို႔ေခၚတ့ဲ အသညသတ္ဘုံ ရုပ္သက္သက္ရွိတဲ့ သတၱဝါေတြလည္းရွိတယ္။ စတုေဝါကာရ(ခ) အရူပလို႕ ေခၚတဲ့ နာမ္သက္သက္ရွိတဲ့ သတၱဝါေတြလည္းရွိတယ္။ ပဥၥေဝါကာရလို႔ ေခၚတဲ့ ရုပ္နာမ္ေရာေနတဲ့ ခႏၶာငါးပါးရွိတဲ့ သတၱဝါေတြလည္းရွိတယ္။ ဒီလိုဘုံေတြကို ထိုးထြင္းသိေနတဲ့ ဉာဏ္ေတာ္ရဲ႕ဂုဏ္ေက်းဇူးက ၾကီးမားပါတယ္။

ဘုန္းၾကီးတို႔ ကာမဘုံကဘဲျဖစ္ေစ (သို႔) ရူပဝါစရဘုံကဘဲျဖစ္ေစ မဂ္ဉာဏ္ဖိုလ္ဉာဏ္မရေသးဘဲ ပုထုဇဥ္ဘဝနဲ႔ အရူပဘုံကူးသြားရင္ ဒီပုထုဇဥ္သည္ ကမ႓ာေပါင္းရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ျကာပါေစ ဒီဘုံမွာ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ရခြင့္ မရွိဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲ?၊ မဂ္ဖိုလ္ရဖို႔ အေရးႀကီးဆုံးက ပရေတာေဃာသလို႔ေခၚတ့ဲ သူတစ္ပါးထံမွ သစၥားေလးပါးနဲ႔ဆက္တ့ဲ တရားစကားၾကားနာခြင့္ ရွိရပါမယ္။ ဒီေတာ့ နာမ္သက္သက္ရွိေနတ့ဲ အ႐ူပဘုံမွာ တရားနာဖို႔ နားလည္းမရွိဘူး ဘုရားဖူးဖို႔ မ်က္စိလည္းမရွိဘူး၊ သံဃာေတြလည္းဖူးဖို႔ မ်က္စိမရွိဘူး။ တပည့္သား သံဃာေတြထံမွ တရားနားဖို႔လည္း နားကမရွိဘူး။ ပရေတာေဃာသ ေခၚတ့ဲ တရားနာဖို႔ ဒီအခြင့္အေရးႀကီးဆုံးရွဳံးသြားတ့ဲအတြက္ ဒီအ႐ူပဘုံမွာတည္ေနတ့ဲသူေတြဟာ မဂ္ဖိုလ္ကို ဘယ္လိုမွမရႏိုင္ေတာ့ဘူး။

ဒီေတာ့ သာသနာတြင္းမွာ သိျမင္ႏိုင္တ့ဲ အသိဉာဏ္က ဘာထူးသလဲ?။ ပုထုဇဥ္ဘဝနဲ႔ ဒီလိုဘုံဘဝကို ေရာက္ခ့ဲမယ္ဆိုရင္ မဂ္ဖိုလ္ကို မရႏိုင္ဘူးဆိုတာ သာဝကေတြမွာ ျဖစ္ေပၚၿပီးလာပါတယ္။ ဒီလိုဘုရားရွင္ရဲ႕တရားေတာ္ အသိဉာဏ္ေၾကာင့္ ဒီလို သိရွိလာတ့ဲ ပုထုဇဥ္သာဝကေတြက ဒီလို ဘုံဘဝကို ရရွိဖို႔ႀကိဳးစားဦးမလား?၊ မႀကိဳးစားေတာ့ပါဘူး။ 

ေနာက္တစ္ခု အသညသတ္ဘုံလည္း ထိုနည္း၎ဘဲ ႐ုပ္သက္သက္ဘဲရွိတယ္။ ဇီဝိတနဝကကလာပ္ဘဲ ဦးေဆာင္တည္ရွိေနတာမို႔ သူတို႔မွာ မ်က္စိအၾကည္ နားအၾကည္စတာေတြ မရွိဘူး။ မရွိေတာ့ တရားနာၾကားခြင့္ မရပါဘူး။ ဉာဏ္ပညာ ဦးေဆာင္ေနတ့ဲ နာမ္တရားရွိမွျဖစ္တာ၊ နာမ္တရားကလည္း လုံးလုံးမရွိေတာ့ တရားသိႏိုင္တ့ဲ အခြင့္အလမ္း လုံးလုံးမရွိေတာ့ဘူး။ ဒီလို သာသနာတြင္း ၾသကာသေလာကကို ဘုရားရွင္ဆုံးမ ေဟာၾကားမွဳရထားတ့ဲ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးက ဒီဘုံကို ရေအာင္ႀကိဳးစားေတာ့ မလား? မႀကိဳးစားေတာ့ဘူး။ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားသြားပါတယ္။

ဒီလိုအခြင့္အလမ္းကို မသိလိုက္တ့ဲ ဥဒကရေသ့ အာဠာရရေသ့တို႔လို အခုခ်ိန္ထိအ႐ူပဘုံမွာ ရွိေနၾကပါတယ္။ ဘုရားရွင္ပြင့္ထြန္းေပၚေပါက္ခ့ဲေပမယ့္ ကြ်တ္တန္းမဝင္ခ့ဲပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲ?။ ေျခြခြ်တ္လို႔ရတ့ဲ သတၱဝါအမ်ိဳးအစားထဲမွာ မပါလို႔။ သို႔ေသာ္ ဒီရေသ့ႀကီးေတြက မဂ္ဖိုလ္ရႏိုင္တ့ဲ မ်ိဳးေစ့ရွိသလား မရွိဘူးလားေမးရင္...?၊ ရွိၾကပါတယ္။ ဘုရားျဖစ္ၿပီး ဘယ္သူ႔ကို အဦးဆုံး ေႁခြခြ်တ္ရမလဲလို႔ ၾကည့္လိုက္တ့ဲအခါမွာ သူတို႔ကို ဦးဆုံးေတြ႕ပါတယ္။ ကြ်တ္ႏိုင္တ့ဲ ပါရမီမ်ိဳးေစ့က ရွိေနပါတယ္။ 

ဒါေပမယ့္ သာသနာပါ့ အခ်ိန္ကာလမွာ ရရွိထားတ့ဲ အ႐ူပစ်ာန္ေတြျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ သူတို႔ရဲ႕ယုံၾကည္ခ်က္က မိမိတို႔အထြဋ္အထိပ္ဆုံး ရရ္ွိထားတ့ဲ စ်ာန္ေတြကသာ ေနာင္ပဋိသေႏၶကို အက်ိဳးေပးလိမ့္မယ္လို႔ ယုံၾကည္ခ်က္ဘဲရွိေနပါတယ္။ ဒီယုံၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ မိမိတို႔ရရွိထားတ့ဲ အထြဋ္အထိပ္ဆုံးစ်ာန္ကိုသာ အျမတ္စားပြားမ်ားတ့ဲ အတြက္ေၾကာင့္ ဒီအ႐ူပဘုံဘဝကိုဘဲ ရရွိသြားပါတယ္။

အဲ့ဒီမွာ သာသနာေတာ္အတြင္းက အသိဉာဏ္က ကြာျခားသြားၿပီ၊ မိမိစ်ာန္သမာပတ္တစ္ခုကို ဘယ္ဟာ ႏွစ္ၿခိဳက္သလဲ မိမိႏွစ္ၿခိဳက္တ့ဲ စ်ာန္သမာပတ္တစ္ခုခုကိုအျမတ္စားပြားပါ မိမိႏွစ္ၿခိဳက္တ့ဲဘုံကို ေရာက္ႏိုင္တယ္လို႔ ဒီအသိဉာဏ္ ရရွိပါတယ္။ သာသနာပါ့မွာ ဒီအသိဉာဏ္ေပးႏိုင္တ့ဲ သူမရွိလို႔ မရရွိႏိုင္ဘူး။ အျမတ္စားမိမိပြားထားတ့ဲ စ်ာန္သာအက်ိဳးေပးလိမ့္မယ္ဆိုတ့ဲ အသိဉာဏ္သာ ရွိေနပါတယ္၊ မိမိအားထုတ္ၿပီးတ့ဲ စ်ာန္တိုင္းမွ ေရြးျခယ္ႏိုင္တယ္ဆိုတ့ဲ အသိဉာဏ္မရွိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ဘုန္းႀကီိးတို႔ ဘုရားရွင္သာသနာေတာ္နဲ႔ ၾကံဳႀကိဳက္ ဘုရားရွင္ရဲ႕တရားေတာ္ကို သိျမင္ခြင့္ရတာ အက်ိဳးမ်ား မေနဘူးလား?၊ မ်ားပါတယ္။

အကယ္၍သာ ဒီရေသ့ႀကီးေတြ ဒီအသိဉာဏ္သာရွိခ့ဲမယ္ဆိုရင္ ႐ုပ္နာမ္ရွိေနတ့ဲ ႐ူပါဝစရဘုံတစ္ခုမွာ တည္ေနမယ္ဆိုရင္ ကြ်တ္တန္းဝင္မသြားႏိုင္ဘူးလား?။ ဝင္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ဘုရားရွင္က သတၱဝါေတြကို ေဟာၾကားလိုက္တယ္။ ပုထုဇဥ္အျဖစ္နဲ႔ အ႐ူပဘုံ အသညသဘုံေတြကို ေရာက္ခ့ဲရင္ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ကို မရႏိုင္ဘူးလို႔ ဒီလိုအသိဉာဏ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ၾသကာသေလာကႀကီးကို ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာၿပီး အသိဉာဏ္ထူးေတြ ေပးလိုက္ပါတယ္။ ဒါသာသနာတြင္းမွာ ရရွိသြားႏိုင္တ့ဲ စိတ္ေနစိတ္ထား အသိဉာဏ္ထူးပါပဲ။

ဒ္ီေတာ့ နိဗၺာန္က္ို လိုလားေတာင့္တေနတ့ဲ သာဝကေတြ အတြက္ေတာ့ အဖိုးတန္တ့ဲအသိဉာဏ္ထူး ျဖစ္ေနၿပီ။ ဒီထက္တစ္ဆင့္တက္လို႔ သာသနာပမွာမရႏိုင္တ့ဲ ဝိပႆနာဉာဏ္ထူးေတြ လည္းရရွိႏိုင္ပါတယ္တ့ဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးတို႔ ဘုရားရွင္ကို ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ရတာ သိပ္ၿပီး အားရဖို႔ မေကာင္းဘူးလား?။ သိပ္ေကာင္းပါတယ္။ ေလာကအေၾကာင္းကို ေကာင္းေကာင္းသိတ့ဲ အတြက္ သိပ္ၾကည္ညိဳဖို႔ ေကာင္းတယ္ေနာ္။

"ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္ "
Bhikkhu's Dhamma
https://www.facebook.com/Bhikkhu.BuddhaDhamma/

http://bhikkhudhamma.blogspot.com/