၁။ ေလာဘ = သက္ရွိသက္မဲ့ ကာမ၀တၳဳ အစုစု အေပၚ၌ တြယ္တာ
မက္ေမာမႈ, ထုိထုိအာ႐ုံ ထုိထုိ ဘုံဘ၀၌ တြယ္တာမက္ေမာမႈ၊
၂။ ေဒါသ = သူတစ္ပါးတုိ႔ကုိ ဖ်က္ဆီးလုိမႈ၊
၃။ ေကာဓ = အမ်က္ေဒါသ ႀကီးမားမႈ၊
၄။ ဥပနာဟ = ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕မႈ၊
၅။ မကၡ = သူတစ္ပါး၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးကုိ ေခ်ဖ်က္မႈ၊
၆။ ပဠာသ = ဂုဏ္အင္ၿပိဳင္ဆုိင္မႈ၊
၇။ ဣႆာ = ကုိယ့္ထက္သာ မနာလုိမႈ၊
၈။ မေစၦရ = မိမိပုိင္ အရာ၀တၳဳကုိ အထိမခံႏုိင္မႈ ၀န္တုိမႈ၊
၉။ မာယာ = မိမိမွာ ထင္ရွားရွိေနသည့္ အျပစ္ကုိ ဖုံးကြယ္ထားမႈ
= မူယာမာယာမ်ားမႈ၊
၁၀။ သာေဌယ် = မိမိမွာ ထင္ရွားမရွိသည့္ ဂုဏ္ပုဒ္တို႔ကုိ ထုတ္ေဖၚ
ခ်ီးမြမ္းမႈ = ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲမႈ၊
၁၁။ ထမၻ = စိတ္ဓာတ္ ခက္ထန္တင္းမာမႈ၊
၁၂။ သာရမၻ = သူတစ္ပါးတုိ႔အား ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈ၊
၁၃။ မာန = စိတ္ဓာတ္ တက္ၾကြျမင့္ေမာက္မႈ = မာနႀကီးမႈ၊
၁၄။ အတိမာန = အလြန္ မာန္မာနႀကီးမႈ၊
၁၅။ မဒ = အကုသုိလ္တရားတုိ႔၌ ယစ္မူးေနမႈ၊
၁၆။ ပမာဒ = ဒါန သီလ သမထ ၀ိပႆနာ အစျဖာသည့္ ကုသုိလ္
တရားတုိ႔၌ ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ေပါ႔ေပါ႔ဆဆ ေနထုိင္မႈ။
ဤတရားတို႔သည္ သာသနာ့၀န္ထမ္း ရွင္ရဟန္းတုိ႔၏ သႏၲာန္
၀ယ္ မရွိသင့္ မရွိထုိက္သည့္ တရားမ်ား သာသနာ့၀န္ထမ္း ရွင္
ရဟန္းတုိ႔ ပယ္သင့္ပယ္ထုိက္သည့္ တရားမ်ား ျဖစ္ၾက၏။ ပယ္စြန္႔ရ
မည့္ တရားမ်ား ျဖစ္ၾက၏။ ရွင္ ရဟန္းရယ္လုိ႔ ျဖစ္လာၾကလွ်င္
သိမ္းပုိက္ထားရမည့္ တရားမ်ား, ေမြးျမဴထားရမည့္ တရားမ်ား
မဟုတ္ၾကေပ။
ဤတရားဆုိးတို႔သည္ သာသနာ့၀န္ထမ္း ရွင္ရဟန္း
အခ်င္းခ်င္း မသင့္ျမတ္ေအာင္, သီလရွင္ အခ်င္းခ်င္း မသင့္ျမတ္ေအာင္,
ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အခ်င္းခ်င္း မသင့္ျမတ္ေအာင္ လူသား
အခ်င္းခ်င္း မသင့္ျမတ္ေအာင္ ရြက္ေဆာင္ေပးေနသည့္ တရားဆုိးမ်ား
ျဖစ္ၾက၏။
"ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္"
www.bhikkhudhamma.blogspot.com
No comments:
Post a Comment