ထိုအာနာပါနပဋိဘာဂနိမိတ္အာ႐ုံ၌ ေရာက္အပ္ ရအပ္ေသာ ပထမ
စ်ာန္ရွိေသာ ပထမစ်ာန္ကို ရသစ္စျဖစ္ေသာ အာဒိကမၼိကပုဂၢိဳလ္သည္ စ်ာန္
၀င္စားမႈ မ်ားပါေစ၊ စ်ာန္အဂၤါကို ဆင္ျခင္မႈ မမ်ားပါေစႏွင့္။ အျပစ္ကား--
စ်ာန္အဂၤါကို ဆင္ျခင္ျခင္းမ်ားေသာသူအား စ်ာန္အဂၤါတို႔သည္ ႐ုန္႔ရင္းကုန္
သည္ျဖစ္၍ ထင္လာတတ္ကုန္၏။ စ်ာန္အဂၤါကို ဆင္ျခင္ျခင္းမ်ားသျဖင့္
စ်ာန္အဂၤါတို႔၏ ထင္ထင္ရွားရွား ျဖစ္ေပၚလာေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။
ပထမစ်ာန္ကို ႏိုင္ႏိုင္နင္းနင္း အ၀ါး၀စြာ ၀င္စားႏိုင္မႈ စြမ္းအားရွိသည္၏ အျဖစ္သို႔
မေရာက္ေစအပ္သည္၏ အျဖစ္ေၾကာင့္ စ်ာန္အဂၤါတို႔သည္ အားမရွိကုန္သည္
ျဖစ္၍ ထင္လာကုန္၏။ ထိုသို႔ ထင္လာလတ္ေသာ္ ထိုေယာဂါ၀စရပုဂၢိဳလ္အား
ထိုစ်ာန္အဂၤါတို႔သည္ ႐ုန္႔ရင္းအားနည္းေသာအားျဖင့္ ထင္လာသည္၏ အျဖစ္
ေၾကာင့္ အာနာပါနႆတိသမာဓိဘာ၀နာျဖင့္ အထက္ဒုတိယစ်ာန္သို႔ တက္ျခင္း
ငွာ အေၾကာင္းတရား၏အျဖစ္သို႔ မေရာက္ႏိုင္ကုန္။
ထို ေယာဂါ၀စရပုဂၢိဳလ္သည္ ပထမစ်ာန္ကို ၀င္စားမႈမ်ားျခင္းျဖင့္ ႏိုင္ႏိုင္နင္းနင္း အ၀ါး၀စြာ
မပြားေစအပ္ မေလ့လာအပ္သည္ရွိေသာ္ အထက္ဒုတိယစ်ာန္ကို ရစိမ့္ေသာ
ငွာ အားထုတ္ပါေသာ္လည္း ေရာက္အပ္ ရအပ္ၿပီးေသာ ပထမစ်ာန္မွလည္း
ဆုတ္ယုတ္တတ္၏ ေလွ်ာက်တတ္၏။
ဒုတိယစ်ာန္သို႕လည္း ေရာက္ရွိျခင္းငွာ မစြမ္းႏိုင္ ရွိတတ္၏။ (၀ိသုဒိၶ၊၁၊၁၄၈။ မဟာဋီ၊၁၊၁၇၈။)
(ထိုေၾကာင့္ ႏွစ္စကၠန္႔ သုံးစကၠန္႕မွ်သာ ဆင္ျခင္ေစျခင္းျဖစ္သည္။)
"ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္"
http://bhikkhudhamma.blogspot.com/
No comments:
Post a Comment