ဒုတိယစ်ာန္သို႔

ဤ၀သီေဘာ္ (၅)တန္တို႔၌ ၀သီေျမာက္ေအာင္ ႏိုင္ႏိုင္နင္းနင္း ေလ့က်င့္ၿပီး
ေသာ ေယာဂါ၀စရပုဂၢိဳလ္သည္ အ၀ါး၀စြာ ေလ့လာထားအပ္ၿပီးေသာ
ပထမစ်ာန္မွ ထ၍ ---
၁။ ဤ ပထမစ်ာန္သမာပတ္သည္ (နီ၀ရဏကို ပယ္ခြာရာ၀ယ္ ပထမ
ဦးဆံုး ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္) နီးကပ္ေသာ နီ၀ရဏရန္သူ ရွိ၏။
၂။ ၀ိတက္ ၀ိစာရတို႔၏ ႐ုန္႔ရင္းသည္၏အျဖစ္ေၾကာင့္ (က်ဳိးပ်က္လြယ္
ေသာ သေဘာရွိရကား) အားနည္းေသာ စ်ာန္အဂၤါ ရွိ၏။
ဤသို႔လွ်င္ ပထမစ်ာန္၌ အျပစ္ကို ျမင္ေအာင္႐ႈ၍ ---
၃။ ဒုတိယစ်ာန္ကို ၿငိမ္သက္ေသာတရားဟု ႏွလံုးသြင္း၍
၄။ ပထမစ်ာန္၌ လိုခ်င္ငဲ့ကြက္ တသက္သက္ရွိျခင္း နိကႏၲိကို ကုန္ေစ၍
ဒုတိယစ်ာန္ကို ရရွိျခင္းငွာ ---
အာနာပါနႆတိသမာဓိဘာ၀နာ၌ အားထုတ္ျခင္းကို ျပဳအပ္၏။
အာနာပါနပဋိဘာဂနိမိတ္အာ႐ုံကိုပင္ အထက္ပါ ဦးတည္ခ်က္ (၄)မ်ဳိးျဖင့္
စူးစူးစိုက္စိုက္ ႐ႈအပ္၏။

ဤအဆင့္၌ အာနာပါနပဋိဘာဂနိမိတ္အာ႐ုံကို မမွတ္ပါႏွင့္၊ စိုက္သာ
ၾကညေ့္ နပါ၊ ရႈ ေနပါ။ ၀င္ ေလထြက္ေလ လဟ ု မွတ္ေနခဲ့ေသာ္
 "ဝိတကၠယိစာရာ ဝစီသခၤါေရာ"
 (မ၊၁၊၃၇၅။) ဟူသည္ႏွင့္အညီ ၀င္ေလ-ထြက္ေလဟူေသာ
မွတ္ေနမႈ ရြတ္ဆိုေနမႈ ၀စီသခၤါရကို ၀ိတက္ ၀ိစာရတို႔က ျပဳျပင္ေပးေနသျဖင့္
၀ိတက္ ၀ိစာရ မျပဳတ္ႏိုင္ ရိွတတ္၏။ ျပဳတ္သြားေသာ္လည္း ျပန္ျပန္၀င္ေန
တတ္၏။ ထိုေၾကာင့္ ဤဒုတိယစ်ာန္သို႔ ကူးသည့္အပိုင္းမွစ၍ အထက္ပိုင္း
စ်ာန္တို႔၌ မမွတ္ပါႏွင့္။ အာနာပါနပဋိဘာဂနိမိတ္ကိုသာ စိုက္ၾကည့္ေနပါ၊
႐ႈေနပါ။ (၀ိသုဒိၶ၊၁၊၁၅၀။)

ထိုသို႔ ႀကိဳးစားအားထုတ္လတ္ေသာ္ ထို ေယာဂါ၀စရပုဂၢိဳလ္အား အ
ၾကင္အခါ၌ ပထမစ်ာန္မွ ထ၍ အာနာပါနပဋိဘာဂနိမိတ္ကိုပင္ သိမ္းဆည္း
တတ္ အမွတ္ရတတ္ေသာ သတိႏွင့္ ျပည့္စံုသည္ျဖစ္၍ အာနာပါနပဋိဘာဂ
နိမိတ္အာ႐ုံကိုပင္ ထိုးထိုးထြင္းထြင္း လင္းလင္းထင္ထင္ သိျမင္တတ္ေသာ
သမၸဇဥ္ဉာဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုသည္ျဖစ္၍ စ်ာန္အဂၤါတို႔ကို ေရွး႐ႈ ဉာဏ္ျဖင့္ သက္
၀င္၍ ဆင္ျခင္စဥ္ ၀ိတက္ ၀ိစာရတို႔သည္ ႐ုန္႔ရင္းေသာအားျဖင့္ ထင္လာ
ကုန္၏။ ပီတိ သုခသည္လည္းေကာင္း စိေတၱကဂၢတာ (ဧကဂၢတာ)သည္
လည္းေကာင္း ၿငိမ္သက္ေသာအားျဖင့္ ထင္လာ၏။

 ထိုအခါ၌ ႐ုန္႔ရင္းေသာ စ်ာန္အဂၤါကို ပယ္ျခင္းငွာလည္းေကာင္း ၿငိမ္သက္ေသာ စ်ာန္အဂၤါကို ရရွိ
ျခင္းငွာလည္းေကာင္း ထိုအာနာပါနပဋိဘာဂနိမိတ္ကိုပင္ အဖန္ဖန္ အထပ္ထပ္
ႏွလံုးသြင္းေနပါ၊ စူးစူးစိုက္စိုက္ ႐ႈေနပါ။ ထိုသို႔ ႏွလံုးသြင္း ႐ႈပြားလ်က္
ရွိေသာ ေယာဂါ၀စရပုဂၢိဳလ္၏ သႏၲာန္၌ ပီတိ သုခ ဧကဂၢတာ ဟူေသာ
စ်ာန္အဂၤါ သံုးပါးရွိေသာ ဒုတိယစ်ာန္သည္ ျဖစ္ေပၚလာေပလတၱံ႕။
(၀ိသုဒိၶ၊၁၊၁၅၀။)

"ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္"
http://bhikkhudhamma.blogspot.com/