သရဏဂုံညစ္ႏြမ္းပ်က္စီးေၾကာင္း(အပိုင္း- ၉)

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

ဒီေနရာမွာ- ေဒဝတာဗလိဆိုတာေလးကိုထပ္ၿပီးဆက္စပ္ၿပီးေျပာပါဦးမယ္။နတ္ေတြကိုပူေဇာ္ပသမႈမ်ဳိးၾကေတာ့မိမိ၏မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းတစ္ဦးကိုေကၽြးေမြးျပဳစုေစာင့္ေရွာက္သကဲ့သို႔ပူေဇာ္ပသမႈမ်ဳိးကိုဆိုလိုပါတယ္။ရတနာသုံးပါးကိုကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ပူေဇာ္ကန္ေတာ့သလိုေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ဒါကိုသတိရွိဖို႔လိုပါတယ္။

 ေနာက္မိမိရဲ႕ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတြကိုအမွ်ေပးေဝေနျခင္းဟာလည္းနတ္ေတြကိုပူေဇာ္ျခင္းဘဲ၊ဒီလိုအျမတ္တႏိုးအမွ်အတန္းေပးေဝလိုက္တဲ့လူသားတို႔အားထိုနတ္တို႔ကကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ၾကတယ္တဲ့။အပူေဇာ္ခံရတဲ့နတ္ေတြကပူေဇာ္တဲ့လူသားေတြကိုတံု႔လွည့္တစ္ဖန္ပူေဇာ္ၾကပါတယ္။တံု႔လွည့္တစ္ဖန္ျမတ္ႏိုးၾကပါတယ္။ဒီထုံးကိုဘုရားရွင္ခြင့္ျပဳထားပါတယ္။

အခုေခတ္မွာေတာင္ျပံဳးမင္းညီေနာင္တို႔ၾကည့္က်န္စစ္မင္းသားကဝါးရင္းတုတ္နဲ႔႐ိုက္သတ္လို႔ေသးေဘးဆိုးနဲ႔ေသရတ့ဲႏွစ္ေယာက္ပဲ။အ့ဲဒီႏွစ္ေယာက္နတ္ျဖစ္တယ္ဆိုတာဘယ္သူသိလဲ?၊ဘယ္သူအတိအက်ေျပာႏိုင္လဲ၊ဒါစဥ္းစားရမယ္အပိုင္း၊မိမိတို႔ရဲ႕ကိုးကြယ္ရာအားထားရာတစ္ခုခြ်တ္ယြင္းသြားၿပီဆိုမွားယြင္းသြားတာနဲ႔တစ္ၿပိဳင္နက္ထဲအလြန္တန္ဖိုးရွိေနတ့ဲသရဏဂုံသည္ပ်က္စီးသြားပါတယ္။ 

ေနာက္တစ္ခုပိုဆိုးေနတ့ဲအခ်က္ကနတ္ကိုဟုတ္၏မဟုတ္ကိုမိမိတို႔ကစဥ္းစားေဝဖန္ႏိုင္ခ့ဲရင္ေတာင္နတ္ကိုရတနာသုံးပါးလိုကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ရမွာဟုတ္သလား?၊မဟုတ္ဘူး..ေနာ္။မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းတစ္ဦးအေနနဲ႔ကာဠီနတ္ဘီလူးမကိုေကြ်းေမြးသလိုပူေဇာ္ေကြ်းေမြးပသတာမ်ိဳးသာျဖစ္ပါတယ္။ဒါေပမယ့္လို႔ဘုရားဆြမ္းေတာ္တင္တ့ဲအခါက်ဝက္သားေလးတစ္တုံးေလာက္နဲ႔ပုဂံအေသးစားေလးပုဂံေတာင္ေစ်းမွာဒီထက္ေသးတာမေတြ႕လို႔ေတြ႕ရင္အေသးဆုံးနဲ႔ကပ္မွာ၊အ့ဲဒါေလးကိုႂကြက္စားခ်င္စားယင္နားခ်င္နားဆိုၿပီးသြားၿပီးပူေဇာ္ကပ္တယ္။ 

ဒါေပမယ့္ဟိုတစ္ဖက္အုန္းသီးၾကေတာ့ဘာလုပ္လဲ? ၊အၿမီႇးနည္းနည္းမွမေျခာက္ေစရဘူး။အၿမီႇးေျခာက္ရင္ဒီအုန္းဆြဲထားတ့ဲပုဂၢိဳလ္ကမႀကိဳက္ပဲကိုးဟုတ္လား။သူကဘယ္သူ႔ပို႐ိုေသေနလဲ?၊စဥ္းစားၾကည့္စမ္းပါ။ေနာက္တစ္ခုသူရႆတီမယ္ေတာ္ႀကီးအေၾကာင္းပါ။ဘုန္းႀကီးတို႔ႏိုင္ငံေက်ာ္စာေရးဆရာတစ္ဦးျဖစ္တ့ဲရေဝထြန္းအမည္နဲ႔နာမည္ႀကီးေနတ့ဲဆရာေတာ္ဦးတိေလာကကေတာ့၊အေနာက္တိုင္းသုေတသီေတြကသုေတသနျပဳၾကတယ္တ့ဲ။သူကတစ္ခ်ိန္ကအ့ဲဒီသူရႆတီမယ္ေတာ္အေၾကာင္းဓမၼဗ်ဴဟာမွာေဆာင္းပါးေလးတစ္ခုေရးခ့ဲဖူးပါတယ္။ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးရဲ႕ေမးျမန္းခ်က္ကိုသူကျပန္ေျဖထားတာပါ။

အ့ဲဒီေတာ့သူတို႔ရဲ႕သုေတသနျပဳခ်က္အရသူရႆတီဆိုတ့ဲနတ္ဘယ္အခ်ိန္အခါမွာေပၚလာတာလဲ?။ဘုရားမပြင့္ခင္ႏွစ္ေပါင္းငါးရာေက်ာ္ခန္႔ကလို႔ယူဆရမယ္။လြန္ခ့ဲတ့ဲႏွစ္ေပါင္းသုံးေထာင္ေက်ာ္ဝန္းက်င္ေလာက္ကအခုေခတ္အေခၚအေနာက္ပါကစၥတန္ေရွးေခတ္အေခၚပန္ဂ်က္ျပည္နယ္ေပါ့၊အ့ဲဒီမွာျမစ္တစ္ခုရွိခ့ဲဖူးပါတယ္။ဒီျမစ္ကိုသူတို႔ကဆြာရဝတီလို႔ေခၚၾကပါတယ္။ဒီျမစ္ဟာအ့ဲေခတ္ကစိုက္ပ်ိဳးေရးက႑မွာအေရးအႀကီးဆုံးအစိတ္အပိုင္းတစ္ခုထဲမွာပါဝင္ေနပါတယ္။ျမစ္ကိုအမွီျပဳၿပီးစိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္းေတြျပဳလုပ္လိုက္ေတာ့တိုင္းျပည္မွာႀကီးပြားတိုးတက္မႈဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္မႈေတြမ်ားစြာျဖစ္ေပၚခ့ဲပါတယ္။ 

ဒီေတာ့ဒီျမစ္ကိုပထမကိုးကြယ္ၾကတယ္။ျမစ္ကိုကိုးကြယ္တယ္ဆိုတာကေတာ့ေရွးေခတ္ယဥ္ေက်းမႈအရေတာင္လည္းကိုးကြယ္တယ္၊သစ္ပင္လည္းကိုးကြယ္တာပဲ။သူတို႔ရဲ႕ဆိုင္ရာဆိုင္ရာနီးစပ္ရာကိုးကြယ္ၾကေတာ့ျမစ္ကသူတို႔ကိုေက်းဇူးျပဳတယ္ဆိုၿပီးကိုးကြယ္ၾကတယ္။ျမစ္ကိုကိုးကြယ္ရာကေနေနာက္ပိုင္းဘာျဖစ္လာလဲ၊ဧက႑ဒီျမစ္ေစာင့္ေနတ့ဲနတ္တို႔ရွိရမယ္ဆိုၿပီးလူေတြကဖန္တီးယူလိုက္တ့ဲနတ္ပါ။ 

ဒီျမစ္ကိုေစာင့္တ့ဲနတ္ေတာ့ဟုတ္ၿပီ၊နတ္ကအထီးျဖစ္ေနမလား၊အမျဖစ္ေလမလားဆိုၿပီးစဥ္းစားၾကျပန္တယ္။ပါဠိလိုကျမစ္ကို'နဒီ' လို႔ေခၚေတာ့။ပါဠိမွာပုလိင္, နပုလိင္, ဣတိၳလိင္ဆိုၿပီးလိင္သုံးပါးရွိေလေတာ့၊သုံးပါအနက္မွာနဒီကဣတိၳလိင္ျဖစ္ေနျပန္တယ္။ဒီျမစ္ကိုေစာင့္ေနတ့ဲနတ္ကအထီးျဖစ္ပုံမရဘူးအမပဲျဖစ္လိမ့္မယ္ဆိုၿပီးအ့ဲဒီဆြာရဝတီနတ္သမီးဆိုၿပီးအ့ဲကေနစေပၚလာပါတယ္။ေခတ္ကာလေတြေရြ႕ေလ်ာလာကေနဆြာရဝတီကေနသူရႆတီနတ္ဆိုၿပီးအေခၚအေဝၚေတြေျပာင္းလာပါတယ္။

ဒါကိုကိုးကြယ္ရင္းကံေၾကာင္းေလးေၾကာင့္စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္းေတြအစစအရာရာေအာင္ျမင္လာေတာ့ဒီျမစ္ေစာင့္နတ္ဟာတန္ခိုးသိပ္ႀကီးတယ္ဆိုၿပီးလိုအင္ဆႏၵေတြၿပီးျပည့္စုံေစတ့ဲနတ္ဆိုၿပီးကိုးကြယ္ဆည္းကပ္လာၾကေတာ့တာပါပဲ။ဒီအခ်ိန္ေဝဒက်မ္းေတြကလည္းႀကီးစိုးေနေတာ့ေဝဒက်မ္းကိုသင္ယူေနၾကရင္းကေဝဒက်မ္းေတြကိုလည္းဒီနတ္ကေစာင့္ပါတယ္ဆိုၿပီးတေျဖးေျဖးလူေတြကဖန္တီးယူလာတာပါပဲ။ 

အ့ဲကေနတေျဖးေျဖးျခင္းနဲ႔သာသနာဘက္ကိုေရာက္လာေတာ့ပိဋကတ္သုံးပုံလည္းသူကေစာင့္ျပန္တယ္တ့ဲ၊ျဖစ္ျပန္ေကာ၊လူေတြကလုပ္ယူတ့ဲနတ္သမီးျဖစ္ပါတယ္။တကယ္စင္စစ္ရွိတ့ဲနတ္သမီးမဟုတ္ပါဘူး။တကယ္မရွိပဲယေန႔ေခတ္တကယ္ထင္ရွားရွိပါတယ္ဆိုၿပီးဒီသူရႆတီမယ္ေတာ္ႀကီးကိုကိုကြယ္ဆည္းကပ္ေနသူေတြေကာမရွိဘူးလား?၊ရွိေနပါတယ္။ဒီသူရႆတီနတ္ကိုအလြန္အမင္း႐ိုေသစြာကိုးကြယ္ဆည္းကပ္မႈေၾကာင့္အလြန္အဖိုးတန္ေနတ့ဲသရဏဂုံဟာပ်က္စီးသြားရပါတယ္။

အကယ္၍မ်ားသူရႆတီနတ္ဟာတကယ္စင္စစ္ထင္ရွားရွိခ့ဲရင္ေတာင္ပူေဇာ္ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ေကာင္းသလား?၊မကိုးကြယ္ထိုက္ပါဘူး။ဘာျဖစ္လို႔လဲ?၊ရတနာသုံးပါထဲမွာသူကမပါပါဘူး။မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းတစ္ဦးအေနနဲ႔လွဴဒါန္းေကြ်းေမြးေစာင့္ေရွာက္တာျမတ္စြာဘုရားခြင့္ျပဳပါတယ္။ဘုရားရွင္ႏွစ္ၿခိဳက္တာကေတာ့မိမိေကာင္းမႈကိုသိုလ္တစ္ခုျပဳၿပီးတ့ဲအခ်ိန္အခါမွာသူတို႔ကိုအမွ်အတန္းေပးေဝျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ဒါကဘုရားရွင္ပိုအႏွစ္ၿခိဳက္ဆုံးျဖစ္ပါတယ္။ဘာေၾကာင့္လဲ? ေကာင္းမႈကုသိုလ္တစ္ခုကိုသူတို႔ကသာဓုေခၚဆိုျခင္းသည္သူတို႔အတြက္ေကာင္းမႈကုသိုလ္ထူးတစ္ခုရလို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ 

ဘုန္းႀကီးတို႔ဒကာႀကီးေတြနည္းနည္းေလးစဥ္းစားၾကည့္စမ္းပါ။သူတို႔ကအဆင့္ျမင့္တ့ဲနတ္ေတြျဖစ္ခ့ဲမယ္ဆိုရင္...သေဘာေျပာတာပါ။ကြမ္းေလးတစ္ေရြးေလာက္၊လၻက္ကေလးတစ္လက္မေလာက္ကိုေမွ်ာ္လင့္ပါ့မလား?၊စဥ္းစားၾကည့္ပါ။သူတို႔ဟာဘုန္းကံႀကီးမားတ့ဲနတ္ေတြသာျဖစ္ခ့ဲမယ္ဆိုရင္လူေတြေကြ်းေမြးမယ္ဒီကြမ္းစတာေလးေတြကိုေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တေနတ့ဲနတ္မ်ိဳးျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား?၊အ့ဲဒီေတာ့လူေတြကေကြ်းေမြးတ့ဲကြမ္းေလးတစ္ေရြးေလာက္လၻက္ေလးတစ္လက္မေလာက္ကိုေမွ်ာ္လင့္ေနရင္ဒီနတ္ဟာဘုန္းကံႀကီးမားတ့ဲနတ္ျဖစ္ႏိုင္ပါေတာ့မလား? မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ဒါကနည္းနည္းေလးစဥ္းစားဖို႔သိပ္ေကာင္းပါတယ္။

[ရတနာသုံးပါးကိုကိုးကြယ္ဆည္းကပ္လို႔ရရွိမည့္အက်ဳိးေက်းဇူးႏွင့္သရဏဂံုဘာေၾကာင့္ညိႇဳးႏြမ္းပ်က္စီးရပါသလဲဆိုတာဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။]

"ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္"

Bhikkhu's Dhamma

https://www.facebook.com/Bhikkhu.BuddhaDhamma/

http://bhikkhudhamma.blogspot.com/