သတိပဋ္ဌာန်ကိုနာ၍ကျင့်ပါ

••••••••••••••••••••••••••••••••••
န သန္တိ ပုတ္တာ တာဏာယ၊ န ပိတော နာပိ ဗန္ဓဝါ။
အန္တ ကေနာဓိပန္နဿ၊ နတ္ထိ ဉာတီသု တာဏတာ။

ဒီဂါထာလေးက ပဋာစာရီကို ဟောကြားတဲ့ ဂါထာလေးပါ။ ချစ်သမီး ပဋာစာရီ သားတွေသမီးတွေ ဆွေတွေ မျိုးတွေဆိုတာ တကယ့်အားထားရာ မဟုတ်ကြပါဘူး။ အယ်မတန်ယုတ်မာနေတဲ့ အရှင်သေမင်းရဲ့ ညှင်းပန်းနှိပ်စက်တဲ့ ဒဏ်ချက်တွေကို ခံနေရသူတို့အဖို့ ဆွေမျိုးတို့၌ ကိုးကွယ်မှီခိုရာ မရှိတော့ပါဘူးတဲ့။ ဒီဂါထာလေးကြားနာရပြီးတော့ ပဋာစာရီလည်း သောတာပန်တည်သွားပါတယ်။

နောက်တစ်ခု အားလုံးသိကြတဲ့ သန္တတိအမတ်ကြီး ကချည်သည်မလေး သူ့ရှေ့ ဗုန်းကနဲ သေသွားတော့ သောကပရိဒေဝတွေ လောင်မြိုက်နေတယ်။ ဘုရားရှင်၏ တရားတော်ဆုံးတော့ အရဟတ္တမဂ်ဖိုလ် တည်သွားပါတယ်။

ယသ္မာ ပန ကာယဝေဒနာစိတ္တဓမ္မေသု ကဉ္စိ ဓမ္မံ အနာမသိတွာ ဘာဝနာ နာမ နတ္ထိ, တသ္မာ တေပိ ဣမိနာဝ မဂ္ဂေန သောကပရိဒေဝေ သမတိက္ကန္တာတိ ဝေဒိတဗ္ဗာ။(မ၊ဋ္ဌ၊၁။၂၃၇)

ဒီနေရာမှာ ပြောချင်တာက ဂါထာလေးအဆုံးဆိုပေမယ့် သောတာပန်တည်သွားတာမဟုတ်ပါဘူးလို့ မူလပဏ္ဏာသအဋ္ဌကထာ ပထမတွဲ စာမျက်နှာ(၂၃၇)မှာ ဆိုထားပါတယ်။ ဘယ်လိုဆိုထားလဲ?။ သတိပဋ္ဌာန်နှင့် ကင်းပြီးတော့ (သို့မဟုတ်) ကာယဝေဒနာစိတ္တဓမ္မဟု ခေါ်ဆိုအပ်တဲ့ တရားတွေထဲက တစ်စုံတစ်ခုသောတရားတို့ကို လက္ခဏာရေးသုံးတန်တင်ပြီး ရှုပွါးမသုံးသပ်ဘဲနှင့် ဘာဝနာလုပ်ငန်းရပ်ဆိုတာမရှိကောင်းပါဘူး၊ ဒါကြောင့် ပဋာစာရီထေရီမ၊ သန္တတိအမတ်ကြီးတို့ဟာ ပုဗ္ဗဘာဂသတိပဋ္ဌာနမဂ္ဂဟု ခေါ်ဆိုအပ်တဲ့ မဂ်၏ရှေ့အဖို့၌ ကျင့်ရမယ့် သတိပဋ္ဌာန်တရားတွေကို ကျင့်ပြီးမှသာ သောကပရိဒေဝတွေ ချုပ်ငြိမ်းပြီး မဂ်ဉာဏ်ဖိုလ်ဉာဏ်ကို ရရှိသွားပါတယ်။

ဒီအကြောင်းနှင့် ပါတ်သတ်လို့  မူလပဏ္ဏာသဋီကာ ပထမတွဲ စာမျက်နှာ(၃၃၃)မှာ ထပ်ပြီးအရေးကြီးတဲ့ အချက်လေးတွေကို ရှင်းထားပါတယ်။ ပဋာစာရီထေရီမက ဂါထာလေးနာလိုက်ရုံနှင့် သောတာပန်တည်ပုံကို -
“သောတာပတ္တိဖလေ ပတိဋ္ဌိတာတိ ယထာနုလောမံ ပဝတ္တိတာယ သာမုက္ကံသိကာယ ဓမ္မဒေသနာယ ပရိယောသာနေ သဟဿနယပဋိမဏ္ဍိတေ သောတာပတ္တိဖလေ ပတိဋ္ဌဟိ။”(မ၊ဋီ၊၁။၃၃၃)

ဒီနေရာမှာ  သာမုက္ကံသိကာယ ဓမ္မဒေသနာဆိုတာ သစ္စာလေးပါးနှင့် ဆက်စပ်တဲ့ တရားစကားကို ဟော်တော်မူပါသေးတယ်လို့ ဖွင့်ဆိုထားပါတယ်။ ဘုရားရှင်ရဲ့တရားတွေဟာ သစ္စာလေးပါးနှင့် လွတ်ကင်းတဲ့ တရားဆိုတာ မရှိစကောင်းပါဘူး။ ဒါကြောင့် သစ္စာလေးပါးနှင့်ဆက်တဲ့ တရားစကားတွေကို ဒီဂါထာလေး ဟောပြီးတဲ့ အချိန်မှာ ဆက်ပြီးဟောတော်မူပါတယ်။ ဟောလိုက်တော့ ဒီသစ္စာလေးပါးနှင့်ဆက်တဲ့ တရားစကားတွေ အဆုံးမှာ သောတာပန်တည်သွားပါတယ်လို့ ဋီကာဆရာကထပ်ပြီး ဖွင့်ဆိုထားပါတယ်။

ဒီတော့ ဂါထာလေးသက်သက်ကို ဟောလို့တော့ သောတာပန်တည်တာမဟုတ်ဘူး၊ ဂါထာလေးဟောလိုက်စဉ် သောကပရိဒေဝတွေ ငြိမ်းသွားပြီး၊ ငြိမ်းအေးပြီးမှ သစ္စာလေးပါးနဲ့ ဆက်စပ်တဲ့ တရားစကားကို နာလိုက်မှ သောတာပန်စတဲ့ အရိယာသူတော်ကောင်းတွေ ဖြစ်သွားကြပါတယ်ဆိုပြီး ပဋာစာရီထေရီမ၊ သန္တတိအမတ်ကြီးတို့ကို ပုံစံထားပြီးတော့ ထုတ်ပြထားပါတယ်။

ဒါကြောင့် တရားနာပရိသတ်တွေ အနေနဲ့ ဘုရားရှင်ဟာ ဂါထာလေးတစ်အပုဒ်လောက် ဟောလိုက်ရုံနဲ့ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တွေ ဖြစ်သွားသလား?၊ ဘာဆက်ဟောလဲ၊ သစ္စာလေးပါးနှင့်ဆက်တဲ့ သတိပဋ္ဌာန်တရားတွေကို ဆက်ဟောကြားလိုက်ပါမှ သောတာပန်စတဲ့ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တွေ ဖြစ်သွားကြပါတယ်။

"ဖားအောက်တောရဆရာတော် "
Bhikkhu's Dhamma
https://www.facebook.com/Bhikkhu.BuddhaDhamma/

http://bhikkhudhamma.blogspot.com/

Zawgyi

သတိပ႒ာန္ကိုနာ၍က်င့္ပါ

••••••••••••••••••••••••
န သႏၲိ ပုတၱာ တာဏာယ၊ န ပိေတာ နာပိ ဗႏၶဝါ။
အႏၲ ေကနာဓိပႏၷႆ၊ နတၳိ ဉာတီသု တာဏတာ။

ဒီဂါထာေလးက ပဋာစာရီကို ေဟာၾကားတဲ့ ဂါထာေလးပါ။ ခ်စ္သမီး ပဋာစာရီ သားေတြသမီးေတြ ေဆြေတြ မ်ိဳးေတြဆိုတာ တကယ့္အားထားရာ မဟုတ္ၾကပါဘူး။ အယ္မတန္ယုတ္မာေနတဲ့ အရွင္ေသမင္းရဲ့ ညႇင္းပန္းႏွိပ္စက္တဲ့ ဒဏ္ခ်က္ေတြကို ခံေနရသူတို႔အဖို႔ ေဆြမ်ိဳးတို႔၌ ကိုးကြယ္မွီခိုရာ မရွိေတာ့ပါဘူးတဲ့။ ဒီဂါထာေလးၾကားနာရၿပီးေတာ့ ပဋာစာရီလည္း ေသာတာပန္တည္သြားပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခု အားလုံးသိၾကတဲ့ သႏၲတိအမတ္ႀကီး ကခ်ည္သည္မေလး သူ႔ေရွ႕ ဗုန္းကနဲ ေသသြားေတာ့ ေသာကပရိေဒဝေတြ ေလာင္ၿမိဳက္ေနတယ္။ ဘုရားရွင္၏ တရားေတာ္ဆုံးေတာ့ အရဟတၱမဂ္ဖိုလ္ တည္သြားပါတယ္။

ယသၼာ ပန ကာယေဝဒနာစိတၱဓေမၼသု ကဥၥိ ဓမၼံ အနာမသိတြာ ဘာဝနာ နာမ နတၳိ, တသၼာ ေတပိ ဣမိနာဝ မေဂၢန ေသာကပရိေဒေဝ သမတိကၠႏၲာတိ ေဝဒိတဗၺာ။(မ၊႒၊၁။၂၃၇)

ဒီေနရာမွာ ေျပာခ်င္တာက ဂါထာေလးအဆုံးဆိုေပမယ့္ ေသာတာပန္တည္သြားတာမဟုတ္ပါဘူးလို႔ မူလပဏၰာသအ႒ကထာ ပထမတြဲ စာမ်က္ႏွာ(၂၃၇)မွာ ဆိုထားပါတယ္။ ဘယ္လိုဆိုထားလဲ?။ သတိပ႒ာန္ႏွင့္ ကင္းၿပီးေတာ့ (သို႔မဟုတ္) ကာယေဝဒနာစိတၱဓမၼဟု ေခၚဆိုအပ္တဲ့ တရားေတြထဲက တစ္စုံတစ္ခုေသာတရားတို႔ကို လကၡဏာေရးသုံးတန္တင္ၿပီး ရွုပြါးမသုံးသပ္ဘဲႏွင့္ ဘာဝနာလုပ္ငန္းရပ္ဆိုတာမရွိေကာင္းပါဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ ပဋာစာရီေထရီမ၊ သႏၲတိအမတ္ႀကီးတို႔ဟာ ပုဗၺဘာဂသတိပ႒ာနမဂၢဟု ေခၚဆိုအပ္တဲ့ မဂ္၏ေရွ႕အဖို႔၌ က်င့္ရမယ့္ သတိပ႒ာန္တရားေတြကို က်င့္ၿပီးမွသာ ေသာကပရိေဒဝေတြ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းၿပီး မဂ္ဉာဏ္ဖိုလ္ဉာဏ္ကို ရရွိသြားပါတယ္။

ဒီအေၾကာင္းႏွင့္ ပါတ္သတ္လို႔  မူလပဏၰာသဋီကာ ပထမတြဲ စာမ်က္ႏွာ(၃၃၃)မွာ ထပ္ၿပီးအေရးႀကီးတဲ့ အခ်က္ေလးေတြကို ရွင္းထားပါတယ္။ ပဋာစာရီေထရီမက ဂါထာေလးနာလိုက္႐ုံႏွင့္ ေသာတာပန္တည္ပုံကို -
“ေသာတာပတၱိဖေလ ပတိ႒ိတာတိ ယထာႏုေလာမံ ပဝတၱိတာယ သာမုကၠံသိကာယ ဓမၼေဒသနာယ ပရိေယာသာေန သဟႆနယပဋိမ႑ိေတ ေသာတာပတၱိဖေလ ပတိ႒ဟိ။”(မ၊ဋီ၊၁။၃၃၃)

ဒီေနရာမွာ  သာမုကၠံသိကာယ ဓမၼေဒသနာဆိုတာ သစၥာေလးပါးႏွင့္ ဆက္စပ္တဲ့ တရားစကားကို ေဟာ္ေတာ္မူပါေသးတယ္လို႔ ဖြင့္ဆိုထားပါတယ္။ ဘုရားရွင္ရဲ့တရားေတြဟာ သစၥာေလးပါးႏွင့္ လြတ္ကင္းတဲ့ တရားဆိုတာ မရွိစေကာင္းပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သစၥာေလးပါးႏွင့္ဆက္တဲ့ တရားစကားေတြကို ဒီဂါထာေလး ေဟာၿပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဆက္ၿပီးေဟာေတာ္မူပါတယ္။ ေဟာလိုက္ေတာ့ ဒီသစၥာေလးပါးႏွင့္ဆက္တဲ့ တရားစကားေတြ အဆုံးမွာ ေသာတာပန္တည္သြားပါတယ္လို႔ ဋီကာဆရာကထပ္ၿပီး ဖြင့္ဆိုထားပါတယ္။

ဒီေတာ့ ဂါထာေလးသက္သက္ကို ေဟာလို႔ေတာ့ ေသာတာပန္တည္တာမဟုတ္ဘူး၊ ဂါထာေလးေဟာလိုက္စဥ္ ေသာကပရိေဒဝေတြ ၿငိမ္းသြားၿပီး၊ ၿငိမ္းေအးၿပီးမွ သစၥာေလးပါးနဲ႔ ဆက္စပ္တဲ့ တရားစကားကို နာလိုက္မွ ေသာတာပန္စတဲ့ အရိယာသူေတာ္ေကာင္းေတြ ျဖစ္သြားၾကပါတယ္ဆိုၿပီး ပဋာစာရီေထရီမ၊ သႏၲတိအမတ္ႀကီးတို႔ကို ပုံစံထားၿပီးေတာ့ ထုတ္ျပထားပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ တရားနာပရိသတ္ေတြ အေနနဲ႔ ဘုရားရွင္ဟာ ဂါထာေလးတစ္အပုဒ္ေလာက္ ေဟာလိုက္႐ုံနဲ႔ အရိယာပုဂၢိဳလ္ေတြ ျဖစ္သြားသလား?၊ ဘာဆက္ေဟာလဲ၊ သစၥာေလးပါးႏွင့္ဆက္တဲ့ သတိပ႒ာန္တရားေတြကို ဆက္ေဟာၾကားလိုက္ပါမွ ေသာတာပန္စတဲ့ အရိယာပုဂၢိဳလ္ေတြ ျဖစ္သြားၾကပါတယ္။

"ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္ "
Bhikkhu's Dhamma
https://www.facebook.com/Bhikkhu.BuddhaDhamma/

http://bhikkhudhamma.blogspot.com/

အားကိုးရာတရားစစ် ရှိဖို့လိုတယ်

•••••••••••••••••••••••••••••••

ဒကာကြီးတွေ မိမိတို့ရဲ့ ကိုးကွယ်းအားထားရာ တရားစစ်တရားမှန်ကို ရှိထားဖို့ လိုအပ်နေပါတယ်။ ဒီနေရာမှာ စကားစပ်မိလို့ပေါ့ လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်နှစ်လောက်က ဒကာကြီးတစ်ဦးလျှောက်ထားဖူးပါတယ်။ သူကတရားစခန်းရိပ်သာအတော်ခပ်များများလည်း ၀င်ဖူးပါတယ်။ အားထုတ်ဖူးတော့ တရားလည်း အတော်လေးကောင်းပါတယ်။ သူကဘာလျှောက်လဲ?၊ ထူးခြားတဲ့ စကားလေးတစ်ခုပေါ့ “ တပည့်တော်အားထုတ်ထားတဲ့ တရားက အားကိုးထိုက်ပြီလို့ တပည့်တော်ဒီလို လက်ခံထားတယ် ဘုရား၊ စိတ်ချယုံကြည်ထားတယ်၊ ဒီဘ၀မှာတော့ အခြားသောတရားတွေကို လိုက်ပြီး ရှာနေစရာမလိုတော့ဘူးဆိုပြီး နှလုံးသွင်းပြီးကျေနပ်နေတယ် “တဲ့။

ဒီတော့ ဘုန်းကြီးကလည်း ဒကာကြီးကျေနပ်နေတယ်ဆို ကျေနပ်နေရခြင်း အကြောင်းလေးနည်းနည်းပြောပြစမ်းပါလို့ ဆိုလိုက်ပါတယ်။ သူက- တရားတွေရှုလိုက်ပြီဆိုရင် ခန္ဓာအိမ်တစ်ခုလုံး အားလုံး ကြည်ပြီးတော့လင်းသွားတယ်။ ပထမတစ်ခါတစ်ရံ အမှုန်လေးတွေတွေ့တယ်၊ နောက်ပျောက်သွားပြီး ကြည်ပြီးအေးနေတယ်၊ အဲ့ဒီမှာ စိတ်ကလေးကပ်ထားလိုက်ပြီဆို စိတ်လေးကဘယ်မှ မပြေးတော့ဘူး။ အဲ့ဒီချမ်းသာလေးကိုသူက အမြဲတမ်းခံစားနေတယ်။ အဲ့ဒီအဆင့်အထိရထားတော့ တပည့်တော်က ကိုယ့်တရားကိုကိုယ် ကျေနပ်နေတယ်တဲ့။ 

ဒါပေမယ့်လို့ တစ်နေ့မှာ မခွဲစိတ်ရင် မဖြစ်တော့တဲ့ အသက်အန္တရာယ်စိုးရိမ်ရတဲ့ ခွဲစိတ်ရမယ့်  အကြောင်းအရာတစ်ခု ပေါ်ပေါက်လာပါတယ်။ ပေါ်လာတဲ့အချိန်ကျတော့ ခွဲစိတ်ခန်းထဲ၀င်ပြီ၊ ဝေဒနာကလည်း သေလောက်တဲ့ ဝေဒနာဖြစ်နေတယ်တဲ့၊ ဒီအချိန််အခါမှာ ငါ့အတွက်အားအကိုးရဆုံးက တရားပဲဆိုပြီး သူအားထုတ်ထားတဲ့ တရားကို ပြန်နှလုံးသွင်းတယ်တဲ့။ တရားတွေ တစ်ခုမှ ပြန်မပေါ်တော့ဘူးတဲ့။ အဲ့ဒီမှာ တပည့်တော်လန့်သွားတယ်၊ တကယ်တမ်း ငါ့တရားဟာ အားမကိုးထိုက်သေးဘူးဆိုတာ သဘောပေါက်သွားတယ်တဲ့။ ဒါသူလျှောက်ထားဖူးတာပါ။

ဒါကြောင့် ဒကာကြီးတွေလည်း အတော်သတိရှိဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဘဝမှာ အရေးအကြီးဆုံး အချိန်က မရဏာသန္နအချိန်အခါပါ၊ ဒီအချိန်မှာ အကျိုးပေးမယ့် ကံတွေက အလုအယက်တိုးနကြပါတယ်။ မိမိတို့က စစ်မှန်တဲ့တရားတွေကို လက်တွေ့ကျကျ ကျင့်ကြံကြိုးကုတ်အားထုတ်ထားမယ်ဆို  နိဗ္ဗာန်မရသေးဘူးဘဲထား၊ ထိုဝိပဿနာဘာဝနာကို သေခါနီးအထိ အားထုတ်နေသေးရင် ထိုမရဏသန္နဇောကုသိုလ်ကံတွေကြောင့် ကောင်းရာသုဂတိဘုံကို ရောက်ရှိသွားပြီး ဝိပဿနာဇောပဋိသန္ဓေကုသိုလ်စိတ်က ထိုထိုဘုံဘဝမှာတင် နိဗ္ဗာန်ကို လွယ်လွယ်ရသွားနိုင်တဲ့ သဘောရှိပါတယ်။ 

ဒါကိုလည်း မြတ်စွာဘုရားရှင်က သောတာနုဂတသုတ္တန်စတဲ့ ထိုထိုသုတ္တန်တွေမှာ အာမခံပြီး ဟောထားပါတယ်။ ဒီတော့ ဒကာကြီးတွေ မိမိတို့ရဲ့တရားတွေကို ဆန်းစစ်ပြီး ကြိုတင်ပြင်ဆင်ထားဖို့ လိုအပ်နေပါတယ်။

"ဖားအောက်တောရဆရာတော် "

Bhikkhu's Dhamma

https://www.facebook.com/Bhikkhu.BuddhaDhamma/

http://bhikkhudhamma.blogspot.com/

Zawgyi

အားကိုးရာတရားစစ္ ရွိဖို႔လိုတယ္

••••••••••••••••••••••••••••••

ဒကာႀကီးေတြ မိမိတို႔ရဲ့ ကိုးကြယ္းအားထားရာ တရားစစ္တရားမွန္ကို ရွိထားဖို႔ လိုအပ္ေနပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ စကားစပ္မိလို႔ေပါ့ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္က ဒကာႀကီးတစ္ဦးေလၽွာက္ထားဖူးပါတယ္။ သူကတရားစခန္းရိပ္သာအေတာ္ခပ္မ်ားမ်ားလည္း ၀င္ဖူးပါတယ္။ အားထုတ္ဖူးေတာ့ တရားလည္း အေတာ္ေလးေကာင္းပါတယ္။ သူကဘာေလၽွာက္လဲ?၊ ထူးျခားတဲ့ စကားေလးတစ္ခုေပါ့ “ တပည့္ေတာ္အားထုတ္ထားတဲ့ တရားက အားကိုးထိုက္ၿပီလို႔ တပည့္ေတာ္ဒီလို လက္ခံထားတယ္ ဘုရား၊ စိတ္ခ်ယုံၾကည္ထားတယ္၊ ဒီဘ၀မွာေတာ့ အျခားေသာတရားေတြကို လိုက္ၿပီး ရွာေနစရာမလိုေတာ့ဘူးဆိုၿပီး ႏွလုံးသြင္းၿပီးေက်နပ္ေနတယ္ “တဲ့။

ဒီေတာ့ ဘုန္းႀကီးကလည္း ဒကာႀကီးေက်နပ္ေနတယ္ဆို ေက်နပ္ေနရျခင္း အေၾကာင္းေလးနည္းနည္းေျပာျပစမ္းပါလို႔ ဆိုလိုက္ပါတယ္။ သူက- တရားေတြရွုလိုက္ၿပီဆိုရင္ ခႏၶာအိမ္တစ္ခုလုံး အားလုံး ၾကည္ၿပီးေတာ့လင္းသြားတယ္။ ပထမတစ္ခါတစ္ရံ အမွုန္ေလးေတြေတြ႕တယ္၊ ေနာက္ေပ်ာက္သြားၿပီး ၾကည္ၿပီးေအးေနတယ္၊ အဲ့ဒီမွာ စိတ္ကေလးကပ္ထားလိုက္ၿပီဆို စိတ္ေလးကဘယ္မွ မေျပးေတာ့ဘူး။ အဲ့ဒီခ်မ္းသာေလးကိုသူက အျမဲတမ္းခံစားေနတယ္။ အဲ့ဒီအဆင့္အထိရထားေတာ့ တပည့္ေတာ္က ကိုယ့္တရားကိုကိုယ္ ေက်နပ္ေနတယ္တဲ့။ 

ဒါေပမယ့္လို႔ တစ္ေန႔မွာ မခြဲစိတ္ရင္ မျဖစ္ေတာ့တဲ့ အသက္အႏၲရာယ္စိုးရိမ္ရတဲ့ ခြဲစိတ္ရမယ့္  အေၾကာင္းအရာတစ္ခု ေပၚေပါက္လာပါတယ္။ ေပၚလာတဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ ခြဲစိတ္ခန္းထဲ၀င္ၿပီ၊ ေဝဒနာကလည္း ေသေလာက္တဲ့ ေဝဒနာျဖစ္ေနတယ္တဲ့၊ ဒီအခ်ိန္္အခါမွာ ငါ့အတြက္အားအကိုးရဆုံးက တရားပဲဆိုၿပီး သူအားထုတ္ထားတဲ့ တရားကို ျပန္ႏွလုံးသြင္းတယ္တဲ့။ တရားေတြ တစ္ခုမွ ျပန္မေပၚေတာ့ဘူးတဲ့။ အဲ့ဒီမွာ တပည့္ေတာ္လန့္သြားတယ္၊ တကယ္တမ္း ငါ့တရားဟာ အားမကိုးထိုက္ေသးဘူးဆိုတာ သေဘာေပါက္သြားတယ္တဲ့။ ဒါသူေလၽွာက္ထားဖူးတာပါ။

ဒါေၾကာင့္ ဒကာႀကီးေတြလည္း အေတာ္သတိရွိဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ဘဝမွာ အေရးအႀကီးဆုံး အခ်ိန္က မရဏာသႏၷအခ်ိန္အခါပါ၊ ဒီအခ်ိန္မွာ အက်ိဳးေပးမယ့္ ကံေတြက အလုအယက္တိုးနၾကပါတယ္။ မိမိတို႔က စစ္မွန္တဲ့တရားေတြကို လက္ေတြ႕က်က် က်င့္ႀကံႀကိဳးကုတ္အားထုတ္ထားမယ္ဆို  နိဗၺာန္မရေသးဘူးဘဲထား၊ ထိုဝိပႆနာဘာဝနာကို ေသခါနီးအထိ အားထုတ္ေနေသးရင္ ထိုမရဏသႏၷေဇာကုသိုလ္ကံေတြေၾကာင့္ ေကာင္းရာသုဂတိဘုံကို ေရာက္ရွိသြားၿပီး ဝိပႆနာေဇာပဋိသေႏၶကုသိုလ္စိတ္က ထိုထိုဘုံဘဝမွာတင္ နိဗၺာန္ကို လြယ္လြယ္ရသြားနိုင္တဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ 

ဒါကိုလည္း ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ေသာတာႏုဂတသုတၱန္စတဲ့ ထိုထိုသုတၱန္ေတြမွာ အာမခံၿပီး ေဟာထားပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဒကာႀကီးေတြ မိမိတို႔ရဲ့တရားေတြကို ဆန္းစစ္ၿပီး ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားဖို႔ လိုအပ္ေနပါတယ္။

"ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္ "

Bhikkhu's Dhamma

https://www.facebook.com/Bhikkhu.BuddhaDhamma/

http://bhikkhudhamma.blogspot.com/

ချမ်းသာအစစ်
••••••••••••
ဘုရားရှင်က သတ္တဝါအပေါင်းရဲ့ ချမ်းသာအစစ်ဖြစ်တဲ့ ချမ်းသာရာချမ်းသာကြောင်း အစစ်အမှန်ကိုလိုချင်ရင်-ဗောဇ္ဈင်(၇)ပါး (သို့မဟုတ်) မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးအကျင့်မြတ်တရားဟုခေါ်တဲ့ သတိပဋ္ဌာန်လေးပါတရားကို စနစ်တကျကျင့်ရမယ်တဲ့။

နောက်တစ်ခုက ကိလေသာတို့ခေါင်းပါးအောင်ကျင့်တဲ့ သီလ, ဓုတင်စတဲ့အကျင့်တွေကို ကျင့်ရမယ်တဲ့။ တစ်ဖက်ကလည်း ကိလေသာတွေကို မွေးမြူရေးလုပ်နေတယ် တစ်ဖက်ကလည်းကိလေသာခေါင်းပါအောင်လုပ်တယ်၊ ဖြစ်နိုင်ပါ့မလား? မဖြစ်နိုင်ဘူး။ ကိလေသာကို ဆေးကြောသုတ်သင်ပါမှ ဒီချမ်းသာအစစ်ကရမှာ တစ်ဖက်ကကိလေသာမွေးမြူတယ် တစ်ဖက်ကကိလေသာကင်းအောင်လုပ်နေရင်... ဒကာကြီးဖြစ်နိုင်ပါ့မလား?။

ဆိုလိုတာက တစ်ဖက်ကိလေသာမွေးမြူရေးလုပ်တယ် ရိပ်သာလာပြီဆို မနက်ဖြန်တော့ပြန်ဦးမယ် ၊လုပ်ပြီ၊ တစ်ဖက်ကလည်း ကိလေသာစင်ကြယ်ကြောင်း ကျင့်ဝတ်ကလေးတွေပြန်ကျင့်လိုက်၊ မီးများရင်မီးနိုင် ရေများရင်ရေနိုင်ဆိုတဲ့ပုံစံအရ ကျင့်နေရင် အောင်မြင်မှုဆိုတာနည်းပြီး မသွားနိုင်ဘူးလား?၊နည်းသွားမယ်။

 နောက်ဥပမာတစ်ခုနဲ့ နားလည်လွယ်အောင်ပြောမယ်။ လူတစ်ယောက် ခရီးတစ်ခုကို သွားပြီဆိုကြစို့၊ အရှေ့ကိုဖြောင့်ဖြောင့်သွားမယ်ဆို လိုလားတောင့်တနေတဲ့ ခရီးကတစ်ချိန်ရောက်သွားမှာပါ။ အဲ့ဒီလိုမဟုတ်ဘူး အရှေ့သွားလိုက် နောက်ကိစ္စလေးတစ်ခုရှိတော့ အနောက်ပြန်လှည့်လိုက်၊ တစ်ခါစိတ်ပါလို့ အရှေ့သွားလိုက် တော်ကြာနောက်ပြန်လှည့်လိုက်နဲ့တဲ့ အဲ့ဒီလို ခေါက်တုံ့ခေါက်ပြန်လုပ်နေရင် လိုလားတောင့်တတဲ့ ခရီးပန်းတိုင်ရောက်ပါတော့မလား?၊ ဟုတ်ကဲ့လား...။

အဲ့ဒါကြောင့် လုပ်ငန်းခွင်က ကိလေသာတွေကို ခေါင်းပါးအောင်ကျင့်တဲ့ ကျင့်စဉ်တွေတော့ ရိုရိုသေသေကျင့်ဖို့လိုအပ်ပါတယ်။ သီလကိုလုံခြုံအောင်စောင့်ထိန်းမယ်။ သမာဓိကိုထူထောင်ပြီး ဝိပဿနာတရားကို ရိုရိုသေသေကျင့်ရမယ်။

နောက်တစ်ခုက ဣန္ဒြိယသံဝရသီလလို့ခေါ်တဲ့ ဣန္ဒြေခြောက်ပါးမှ ကိလေသာတွေမဝင်ရောက်နိုင်အောင် ပိတ်ဆို့တားဆီိးနိုင်ရမယ်။ ဣန္ဒြေခြောက်ပါးကို လုံခြုံအောင်စောင့်စည်းရင် ချမ်းသာအစစ်ကို ရလိမ့်မယ်တဲ့။

နောက်တစ်ခုက ရှေ့ကကျင်စဉ်တွေဖြစ်တဲ့ ဗောဇ္ဈင်(၇)ပါး (သို့မဟုတ်) မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးအကျင့်မြတ်တရားဟုခေါ်တဲ့ သတိပဋ္ဌာန်လေးပါတရားတွေကို ကျင့်တယ်၊ ကိလေသာခေါင်းပါးစေတတ်တဲ့ ဓုတင် သီလကျင့်စဉ်တွေလည်းအမြဲမပြတ်ကျင့်တယ်၊ ဣန္ဒြေခြောက်ပါးလည်းလုံခြုံအောင် စောင့်ထိန်းပြီးနေပေမယ့်လို့ နိဗ္ဗာန်မျက်မှောက်မပြုသေးဘူးဆိုရင် တကယ်ချမ်းသားအစစ်ကို ရနေတယ်ခေါ်ပါ့မလား?၊ မခေါ်နိုင်းဘူး။

ဒါကြောင့် မိမိတို့ရဲ့ ပန်းတိုင်းဖြစ်တဲ့ မဂ်ဉာဏ်ဖိုလ်ဉာဏ်မြတ်နိဗ္ဗာန်ကိုလည်း ရအောင်ကြိုးစားထားပါမှ တကယ်ချမ်းသာအစစ်ကိုရတယ် မည်ပါတယ်လို့ ဘုရားရှင်ကဟောကြားထားပါတယ်။

"ဖားအောက်တောရဆရာတော် "
Bhikkhu's Dhamma
https://www.facebook.com/Bhikkhu.BuddhaDhamma/

http://bhikkhudhamma.blogspot.com/

Zawgyi
ခ်မ္းသာအစစ္
••••••••••••
ဘုရားရွင္က သတၱဝါအေပါင္းရဲ႕ ခ်မ္းသာအစစ္ျဖစ္တ့ဲ ခ်မ္းသာရာခ်မ္းသာေၾကာင္း အစစ္အမွန္ကိုလိုခ်င္ရင္-ေဗာဇၩင္(၇)ပါး (သို႔မဟုတ္) မဂၢင္ရွစ္ပါးအက်င့္ျမတ္တရားဟုေခၚတ့ဲ သတိပ႒ာန္ေလးပါတရားကို စနစ္တက်က်င့္ရမယ္တ့ဲ။

ေနာက္တစ္ခုက ကိေလသာတို႔ေခါင္းပါးေအာင္က်င့္တ့ဲ သီလ, ဓုတင္စတ့ဲအက်င့္ေတြကို က်င့္ရမယ္တ့ဲ။ တစ္ဖက္ကလည္း ကိေလသာေတြကို ေမြးျမဴေရးလုပ္ေနတယ္ တစ္ဖက္ကလည္းကိေလသာေခါင္းပါေအာင္လုပ္တယ္၊ ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား? မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ကိေလသာကို ေဆးေၾကာသုတ္သင္ပါမွ ဒီခ်မ္းသာအစစ္ကရမွာ တစ္ဖက္ကကိေလသာေမြးျမဴတယ္ တစ္ဖက္ကကိေလသာကင္းေအာင္လုပ္ေနရင္... ဒကာႀကီးျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား?။

ဆိုလိုတာက တစ္ဖက္ကိေလသာေမြးျမဴေရးလုပ္တယ္ ရိပ္သာလာၿပီဆို မနက္ျဖန္ေတာ့ျပန္ဦးမယ္ ၊လုပ္ၿပီ၊ တစ္ဖက္ကလည္း ကိေလသာစင္ၾကယ္ေၾကာင္း က်င့္ဝတ္ကေလးေတြျပန္က်င့္လိုက္၊ မီးမ်ားရင္မီးႏိုင္ ေရမ်ားရင္ေရႏိုင္ဆိုတ့ဲပုံစံအရ က်င့္ေနရင္ ေအာင္ျမင္မႈဆိုတာနည္းၿပီး မသြားႏိုင္ဘူးလား?၊နည္းသြားမယ္။

 ေနာက္ဥပမာတစ္ခုနဲ႔ နားလည္လြယ္ေအာင္ေျပာမယ္။ လူတစ္ေယာက္ ခရီးတစ္ခုကို သြားၿပီဆိုၾကစို႔၊ အေရွ႕ကိုေျဖာင့္ေျဖာင့္သြားမယ္ဆို လိုလားေတာင့္တေနတ့ဲ ခရီးကတစ္ခ်ိန္ေရာက္သြားမွာပါ။ အ့ဲဒီလိုမဟုတ္ဘူး အေရွ႕သြားလိုက္ ေနာက္ကိစၥေလးတစ္ခုရွိေတာ့ အေနာက္ျပန္လွည့္လိုက္၊ တစ္ခါစိတ္ပါလို႔ အေရွ႕သြားလိုက္ ေတာ္ၾကာေနာက္ျပန္လွည့္လိုက္နဲ႔တ့ဲ အ့ဲဒီလို ေခါက္တုံ့ေခါက္ျပန္လုပ္ေနရင္ လိုလားေတာင့္တတ့ဲ ခရီးပန္းတိုင္ေရာက္ပါေတာ့မလား?၊ ဟုတ္က့ဲလား...။

အ့ဲဒါေၾကာင့္ လုပ္ငန္းခြင္က ကိေလသာေတြကို ေခါင္းပါးေအာင္က်င့္တ့ဲ က်င့္စဥ္ေတြေတာ့ ႐ို႐ိုေသေသက်င့္ဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။ သီလကိုလုံျခံဳေအာင္ေစာင့္ထိန္းမယ္။ သမာဓိကိုထူေထာင္ၿပီး ဝိပႆနာတရားကို ႐ို႐ိုေသေသက်င့္ရမယ္။

ေနာက္တစ္ခုက ဣၿႏိၵယသံဝရသီလလို႔ေခၚတ့ဲ ဣေျႏၵေျခာက္ပါးမွ ကိေလသာေတြမဝင္ေရာက္ႏိုင္ေအာင္ ပိတ္ဆို႔တားဆီိးႏိုင္ရမယ္။ ဣေျႏၵေျခာက္ပါးကို လုံျခံဳေအာင္ေစာင့္စည္းရင္ ခ်မ္းသာအစစ္ကို ရလိမ့္မယ္တ့ဲ။

ေနာက္တစ္ခုက ေရွ႕ကက်င္စဥ္ေတြျဖစ္တ့ဲ ေဗာဇၩင္(၇)ပါး (သို႔မဟုတ္) မဂၢင္ရွစ္ပါးအက်င့္ျမတ္တရားဟုေခၚတ့ဲ သတိပ႒ာန္ေလးပါတရားေတြကို က်င့္တယ္၊ ကိေလသာေခါင္းပါးေစတတ္တ့ဲ ဓုတင္ သီလက်င့္စဥ္ေတြလည္းအၿမဲမျပတ္က်င့္တယ္၊ ဣေျႏၵေျခာက္ပါးလည္းလုံျခံဳေအာင္ ေစာင့္ထိန္းၿပီးေနေပမယ့္လို႔ နိဗၺာန္မ်က္ေမွာက္မျပဳေသးဘူးဆိုရင္ တကယ္ခ်မ္းသားအစစ္ကို ရေနတယ္ေခၚပါ့မလား?၊ မေခၚႏိုင္းဘူး။

ဒါေၾကာင့္ မိမိတို႔ရဲ႕ ပန္းတိုင္းျဖစ္တ့ဲ မဂ္ဉာဏ္ဖိုလ္ဉာဏ္ျမတ္နိဗၺာန္ကိုလည္း ရေအာင္ႀကိဳးစားထားပါမွ တကယ္ခ်မ္းသာအစစ္ကိုရတယ္ မည္ပါတယ္လို႔ ဘုရားရွင္ကေဟာၾကားထားပါတယ္။

"ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္ "
Bhikkhu's Dhamma
https://www.facebook.com/Bhikkhu.BuddhaDhamma/

http://bhikkhudhamma.blogspot.com/

သရဏဂုံ ညစ္ႏြမ္း ပ်က္စီးေၾကာင္း (အပိုင္း - ၁၄)
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
ေလာကီသရဏဂုံပ်က္စီးျခင္းဟာ အျပစ္ရွိတဲ့ သရဏဂံုအပ်က္စီးျခင္းနဲ႔ အျပစ္မရွိတဲ့ သရဏဂံုပ်က္စီးျခင္းဆိုျပီး ႏွစ္မ်ဳိးရွိပါတယ္။ အျပစ္ရွိတဲ့ပ်က္စီးျခင္းကေတာ့ ရတနာသုံးပါးရဲ႕ အျပင္ဘက္မွာရွိေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို မိမိကိုယ္ကို အပ္ႏွင္းလွူဒါန္းျခင္း ကိုကြယ္မွီခိုရာအျဖစ္ အပ္ႏွင္းျခင္း အလြန္အမင္း ယုံၾကည္စြာရွိခိုးျခင္းတို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
သရဏဂုံပ်က္စီးေၾကာင္း ေလးမ်ဳိးရွိတဲ့ထဲက -
၁။ ဘာသာေျပာင္းျခင္း၊
၂။ ဂိုဏ္းဆရာၾကီးမ်ားအားကိုးကြယ္ျခင္း၊
၃။ နတ္ကိုးကြယ္ျခင္း၊
၄။ ေဝဒက်မ္း ေဗဒင္စသည္ကို အလြန္အမင္း ယုံၾကည္ျခင္း ဆိုျပီးရွိပါတယ္။

ဒီလိုဆို သရဏဂုံပ်က္စီးရုံတင္မက မျပစ္ရွိတဲ့ ပ်က္စီးျခင္းျဖစ္တယ္တဲ့။ အျပစ္ရွိတဲ့ပ်က္စီးျခင္းဆိုတာ ပ်က္စီးရုံပ်က္စီးတာ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး၊ သရဏဂံုပ်က္စီးျခင္းေၾကာင့္ ရရွိမယ့္အက်ဳိးတရားသည္ အနိစၥဖလ အလိုမရွိအပ္တဲ့ အက်ဳိးတရားေတြပဲရမယ္တဲ့။ နာမည္ေက်ာ္ျဖစ္တဲ့ အရွင္ေဒဝဒတ္တို႔ၾကည့္ေပါ့ သရဏဂံု ပ်က္စီးသြားေတာ့ ရရွိတဲ့ အက်ဳိးတရားေတြက မလိုမရိွအပ္အျပစ္ရွိတဲ့ အက်ဳိးေတြကိုသာ ရရွိသြားတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဒါကိုပဲ သရဏဂံုပ်က္စီးျပီး မေကာင္းတဲ့ အလိုမရွိအပ္တဲ့ အက်ဳိးတရားေတြကိုသာ ရရွိေစတတ္တဲ့အတြက္ အျပစ္ရွိတဲ့ သရဏဂံုပ်က္စီးျခင္းလို႔ ေခၚပါတယ္။ အျပစ္မရွိတဲ့ သရဏဂံုပ်က္စီးျခင္းဆိုတာကေတာ့ ေသလြန္သြားရင္ ေဆာက္တည္ထားတဲ့ ေလာကီသရဏဂံုက အလိုလိုပ်က္စီးသြားပါတယ္။ ေသလို႔ပ်က္စီးတဲ့ သရဏဂံုက်ေတာ့ ေသလို႔ပ်က္စီးတာျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ အက်ဳိးေပးတတ္တဲ့သေဘာမရိွေလေတာ့ မလိုလားအပ္တဲ့ အက်ဳိးေတြ မေပးပါဘူး။ ဒါေသရင္ သရဏဂံုက အလိုလိုပ်က္တယ္။

ဒီေတာ့ အခုကာလ ဗုဒၶဘာသာဝင္တစ္ဦးေသရင္ သုႆာန္မွာ ဘုန္းၾကီးေတြပင့္ျပီး ဘာလုပ္ၾကလဲ? ။ သရဏဂံုတင္တယ္တဲ့၊ ဘာျဖစ္လို႔တင္တယ္ဆိုျပီး ဆန္းစစ္ၾကည့္ေတာ့ ေသရင္ သရဏဂံုပ်က္တယ္ ပ်က္ေတာ့ တင္တယ္ဆိုၾကတယ္။ ဒီေတာ့ အဲ့ဒီေသတဲ့သူက သရဏဂံုထျပီး ယူတာလား?၊ ယူႏိုင္တ့ဲစြမ္းအားရွိလား?၊ မရိွဘူး။ မရွိတာကို ဘုန္းၾကီးကလည္းေပးရတယ္။ ဒီေနရာမွာ အယူအဆေလးေတြက တည့္ေအာင္ယူရင္ ျဖစ္ႏိုင္တဲ့ အေၾကာင္းေလးေတြ ရွိတယ္။ ေသသူကို အေၾကာင္းျပဳျပီး ရွင္ေနသူေတြက သရဏဂံု သီလ ေဆာက္တည္ၾကတယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဓိပၸါယ္ရွိပါတယ္။ ေသေနတဲ့ ေလာင္းေကာင္ၾကီးကို သရဏဂံုတင္ေနျပီဆို အဓိပၸါယ္ရွိအုံးမလား?၊ မရိွေတာ့ဘူး ဒါေတာ့ သတိထားၾကပါ။

ကဲ… ေလာကုတၱရာ သရဏဂံုက်ေတာ့ လုံးလုံးပ်က္စီးမွုမရွိပါဘူး။ ဘာဆိုလိုလည္းဆိုရင္ အရိယာသူေတာ္ေကာင္းျဖစ္သြားတာကို ေလာကုတၱရာသရဏဂံုတည္ျမဲျပီးလို႔ ဆိုလိုပါတယ္။ ဒီေတာ့ ရဟႏၲာကိုဖယ္ျပီးေတာ့ေပါ့ေနာ္ ဘဝတစ္ပါးကို ေျပာင္းသြားတဲ့ အရိယာသူေတာ္ေကာင္းက ရတနာသုံးပါးရဲ႕အျပင္ဘက္မွာ ရွိေနတဲ့ ဆရာေတြကို ကိုကြယ္ဆည္းကပ္မွုလုံးလုံးမရွိေတာ့ဘူးတဲ့။

ဒီဘဝကိုထားဦးေတာ့ ေနာက္ဘဝေရာက္သြားတာေတာင္ ဒီပုဂၢိဳလ္သည္ ခရစ္ယာန္အျဖစ္ မြတ္ဆလင္အျဖစ္ေျပာင္းသြားရိုး ဓမၼတာမရိွဘူးတဲ့။ အထက္ဆရာၾကီးေတြ နတ္ေတြေကာ ကိုးကြယ္ေတာ့မလား?၊ မကိုးကြယ္ေတာ့ဘူး။ ဒီေတာ့ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးဦးက မိမိကိုယ္ကိုကုိယ္ အရိယာသူေတာ္ေကာင္း ဟုတ္၏ မဟုတ္၏ကို မိမိကိုယ္ကိုကိုယ္မိမိ ျပန္ျပီးေတာ့ မွတ္ေက်ာက္တင္ၾကည္ပါ။ အရိယာလို႔ အမည္ခံေတြကို (သို႔မဟုတ္) မိမိကိုယ္ကိုကိုယ္အရိယာလို႔ ခံယူထားျပီဆိုရင္ ေဘးကေနပါ အကဲခတ္ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ သူသည္ ရတနာသုံးပါးရဲ႕ အျပင္ဘက္မွာ ရွိေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ကိုးကြယ္မွီခိုရာအျဖစ္နဲ႔ အလြန္အမင္းဆည္းကပ္ေနျပီလားလို႔ အရိယာသူေတာ္ေကာင္းသာမွန္ပါေစ ဘဝတစ္ပါးသုိ႔ေရာက္သြားေသာ္မွ ဘုရားရွင္မွတစ္ပါးအျခားျခားေသာဆရာေတြကို ရည္ညႊန္းျပီး ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္မွု မရွိေတာ့ဘူးတဲ့။ ဒါက မွတ္ေက်ာက္တစ္ခုေပါ့ေနာ္။

ဒါက သရဏဂံုညစ္ႏြမ္းမွုႏွင့္ သရဏဂံုပ်က္စီးမွဳ အေၾကာင္းပါပဲ။ အစဥ္အတိုင္းေဟာလာခဲ့တာ သရဏဂံုအေၾကာင္း(၇)မ်ဳိးရွိတယ္။ ျပန္ေျပာမယ္ဆို-
(၁) သရ ဆိုတာဘာလဲ၊
(၂) သရဏဂံုဆိုတာ ဘာလဲ၊
(၃) သရဏဂံုတည္သူဆိုတာ ဘာလဲ၊
(၄) သရဏဂံု အမ်ိဳအစားဘယ္ေလာက္ရွိလဲ၊
(၅) သရဏဂံုရဲ႕ အက်ဳိးတရား(ေလာကီ ေလာကုတၱရာသရဏဂံုအက်ဳိးတရား)
(၆) သရဏဂံုညစ္ႏြမ္းေၾကာင္း၊
(၇) သရဏဂံုပ်က္စီးျခင္း ဆိုျပီး ေဟာခဲ့ပါတယ္။

သရဏဂုံ ညစ္ႏြမ္း ပ်က္စီးေၾကာင္းကို ဒီေနရာမွာပဲ အဆုံးပါတယ္။ အဆုံးသတ္ျပီးေတာ့ သရဏဂံုႏွင့္ ဆက္စပ္ျပီးေတာ့ ဒီေနရာမွာ ဥပသကာအေၾကာင္းကိုလည္း ဆက္ျပီးေတာ့ ဘုရားရွင္ကေဟာထားပါေသးတယ္။

"ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္ "
Bhikkhu's Dhamma
https://www.facebook.com/Bhikkhu.BuddhaDhamma/

http://bhikkhudhamma.blogspot.com/

Unicode
သရဏဂုံ ညစ်နွမ်း ပျက်စီးကြောင်း (အပိုင်း - ၁၄)
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
လောကီသရဏဂုံပျက်စီးခြင်းဟာ အပြစ်ရှိတဲ့ သရဏဂုံအပျက်စီးခြင်းနဲ့ အပြစ်မရှိတဲ့ သရဏဂုံပျက်စီးခြင်းဆိုပြီး နှစ်မျိုးရှိပါတယ်။ အပြစ်ရှိတဲ့ပျက်စီးခြင်းကတော့ ရတနာသုံးပါးရဲ့ အပြင်ဘက်မှာရှိနေတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တွေကို မိမိကိုယ်ကို အပ်နှင်းလှူဒါန်းခြင်း ကိုကွယ်မှီခိုရာအဖြစ် အပ်နှင်းခြင်း အလွန်အမင်း ယုံကြည်စွာရှိခိုးခြင်းတို့ ဖြစ်ပါတယ်။
သရဏဂုံပျက်စီးကြောင်း လေးမျိုးရှိတဲ့ထဲက -
၁။ ဘာသာပြောင်းခြင်း၊
၂။ ဂိုဏ်းဆရာကြီးများအားကိုးကွယ်ခြင်း၊
၃။ နတ်ကိုးကွယ်ခြင်း၊
၄။ ဝေဒကျမ်း ဗေဒင်စသည်ကို အလွန်အမင်း ယုံကြည်ခြင်း ဆိုပြီးရှိပါတယ်။

ဒီလိုဆို သရဏဂုံပျက်စီးရုံတင်မက မပြစ်ရှိတဲ့ ပျက်စီးခြင်းဖြစ်တယ်တဲ့။ အပြစ်ရှိတဲ့ပျက်စီးခြင်းဆိုတာ ပျက်စီးရုံပျက်စီးတာ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး၊ သရဏဂုံပျက်စီးခြင်းကြောင့် ရရှိမယ့်အကျိုးတရားသည် အနိစ္စဖလ အလိုမရှိအပ်တဲ့ အကျိုးတရားတွေပဲရမယ်တဲ့။ နာမည်ကျော်ဖြစ်တဲ့ အရှင်ဒေဝဒတ်တို့ကြည့်ပေါ့ သရဏဂုံ ပျက်စီးသွားတော့ ရရှိတဲ့ အကျိုးတရားတွေက မလိုမရှိအပ်အပြစ်ရှိတဲ့ အကျိုးတွေကိုသာ ရရှိသွားတယ်။

ဒါကြောင့် ဒါကိုပဲ သရဏဂုံပျက်စီးပြီး မကောင်းတဲ့ အလိုမရှိအပ်တဲ့ အကျိုးတရားတွေကိုသာ ရရှိစေတတ်တဲ့အတွက် အပြစ်ရှိတဲ့ သရဏဂုံပျက်စီးခြင်းလို့ ခေါ်ပါတယ်။ အပြစ်မရှိတဲ့ သရဏဂုံပျက်စီးခြင်းဆိုတာကတော့ သေလွန်သွားရင် ဆောက်တည်ထားတဲ့ လောကီသရဏဂုံက အလိုလိုပျက်စီးသွားပါတယ်။ သေလို့ပျက်စီးတဲ့ သရဏဂုံကျတော့ သေလို့ပျက်စီးတာဖြစ်ခြင်းကြောင့် အကျိုးပေးတတ်တဲ့သဘောမရှိလေတော့ မလိုလားအပ်တဲ့ အကျိုးတွေ မပေးပါဘူး။ ဒါသေရင် သရဏဂုံက အလိုလိုပျက်တယ်။

ဒီတော့ အခုကာလ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်တစ်ဦးသေရင် သုဿာန်မှာ ဘုန်းကြီးတွေပင့်ပြီး ဘာလုပ်ကြလဲ? ။ သရဏဂုံတင်တယ်တဲ့၊ ဘာဖြစ်လို့တင်တယ်ဆိုပြီး ဆန်းစစ်ကြည့်တော့ သေရင် သရဏဂုံပျက်တယ် ပျက်တော့ တင်တယ်ဆိုကြတယ်။ ဒီတော့ အဲ့ဒီသေတဲ့သူက သရဏဂုံထပြီး ယူတာလား?၊ ယူနိုင်တဲ့စွမ်းအားရှိလား?၊ မရှိဘူး။ မရှိတာကို ဘုန်းကြီးကလည်းပေးရတယ်။ ဒီနေရာမှာ အယူအဆလေးတွေက တည့်အောင်ယူရင် ဖြစ်နိုင်တဲ့ အကြောင်းလေးတွေ ရှိတယ်။ သေသူကို အကြောင်းပြုပြီး ရှင်နေသူတွေက သရဏဂုံ သီလ ဆောက်တည်ကြတယ်ဆိုရင်တော့ အဓိပ္ပါယ်ရှိပါတယ်။ သေနေတဲ့ လောင်းကောင်ကြီးကို သရဏဂုံတင်နေပြီဆို အဓိပ္ပါယ်ရှိအုံးမလား?၊ မရှိတော့ဘူး ဒါတော့ သတိထားကြပါ။

ကဲ… လောကုတ္တရာ သရဏဂုံကျတော့ လုံးလုံးပျက်စီးမှုမရှိပါဘူး။ ဘာဆိုလိုလည်းဆိုရင် အရိယာသူတော်ကောင်းဖြစ်သွားတာကို လောကုတ္တရာသရဏဂုံတည်မြဲပြီးလို့ ဆိုလိုပါတယ်။ ဒီတော့ ရဟန္တာကိုဖယ်ပြီးတော့ပေါ့နော် ဘဝတစ်ပါးကို ပြောင်းသွားတဲ့ အရိယာသူတော်ကောင်းက ရတနာသုံးပါးရဲ့အပြင်ဘက်မှာ ရှိနေတဲ့ ဆရာတွေကို ကိုကွယ်ဆည်းကပ်မှုလုံးလုံးမရှိတော့ဘူးတဲ့။

ဒီဘဝကိုထားဦးတော့ နောက်ဘဝရောက်သွားတာတောင် ဒီပုဂ္ဂိုလ်သည် ခရစ်ယာန်အဖြစ် မွတ်ဆလင်အဖြစ်ပြောင်းသွားရိုး ဓမ္မတာမရှိဘူးတဲ့။ အထက်ဆရာကြီးတွေ နတ်တွေကော ကိုးကွယ်တော့မလား?၊ မကိုးကွယ်တော့ဘူး။ ဒီတော့ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးဦးက မိမိကိုယ်ကိုကိုယ် အရိယာသူတော်ကောင်း ဟုတ်၏ မဟုတ်၏ကို မိမိကိုယ်ကိုကိုယ်မိမိ ပြန်ပြီးတော့ မှတ်ကျောက်တင်ကြည်ပါ။ အရိယာလို့ အမည်ခံတွေကို (သို့မဟုတ်) မိမိကိုယ်ကိုကိုယ်အရိယာလို့ ခံယူထားပြီဆိုရင် ဘေးကနေပါ အကဲခတ်ကြည့်နိုင်ပါတယ်။ သူသည် ရတနာသုံးပါးရဲ့ အပြင်ဘက်မှာ ရှိနေတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တွေကို ကိုးကွယ်မှီခိုရာအဖြစ်နဲ့ အလွန်အမင်းဆည်းကပ်နေပြီလားလို့ အရိယာသူတော်ကောင်းသာမှန်ပါစေ ဘဝတစ်ပါးသို့ရောက်သွားသော်မှ ဘုရားရှင်မှတစ်ပါးအခြားခြားသောဆရာတွေကို ရည်ညွှန်းပြီး ကိုးကွယ်ဆည်းကပ်မှု မရှိတော့ဘူးတဲ့။ ဒါက မှတ်ကျောက်တစ်ခုပေါ့နော်။

ဒါက သရဏဂုံညစ်နွမ်းမှုနှင့် သရဏဂုံပျက်စီးမှု အကြောင်းပါပဲ။ အစဉ်အတိုင်းဟောလာခဲ့တာ သရဏဂုံအကြောင်း(၇)မျိုးရှိတယ်။ ပြန်ပြောမယ်ဆို-
(၁) သရ ဆိုတာဘာလဲ၊
(၂) သရဏဂုံဆိုတာ ဘာလဲ၊
(၃) သရဏဂုံတည်သူဆိုတာ ဘာလဲ၊
(၄) သရဏဂုံ အမျိုအစားဘယ်လောက်ရှိလဲ၊
(၅) သရဏဂုံရဲ့ အကျိုးတရား(လောကီ လောကုတ္တရာသရဏဂုံအကျိုးတရား)
(၆) သရဏဂုံညစ်နွမ်းကြောင်း၊
(၇) သရဏဂုံပျက်စီးခြင်း ဆိုပြီး ဟောခဲ့ပါတယ်။

သရဏဂုံ ညစ်နွမ်း ပျက်စီးကြောင်းကို ဒီနေရာမှာပဲ အဆုံးပါတယ်။ အဆုံးသတ်ပြီးတော့ သရဏဂုံနှင့် ဆက်စပ်ပြီးတော့ ဒီနေရာမှာ ဥပသကာအကြောင်းကိုလည်း ဆက်ပြီးတော့ ဘုရားရှင်ကဟောထားပါသေးတယ်။

"ဖားအောက်တောရဆရာတော် "
Bhikkhu's Dhamma
https://www.facebook.com/Bhikkhu.BuddhaDhamma/

http://bhikkhudhamma.blogspot.com/

သရဏဂုံ ညစ္ႏြမ္း ပ်က္စီးေၾကာင္း (အပိုင္း - ၁၃)
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
အ႒ကထာက အကန္းအစဥ္တန္းေနပုံကို သက္ေသေလးနဲ႔ ဥပမာထုတ္ျပထားတယ္။
ငမူးသမားတစ္ေယာက္ရွိတယ္၊ ေသရည္ေသာက္သူဆိုတာလုပ္ခ်င္တာလုပ္တယ္ေနာ္၊ ဒီေတာ့ ဒီငမူးက မ်က္ကန္းေတြစုေဝးေနတာကိုျမင္ၿပီး သူကေျပာတယ္ ဒီအမည္ရွိတ့ဲရြာမွာ ခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္တို႔ ရလြယ္တယ္ ဆိုၿပီး တိုက္တြန္းလိုက္တယ္၊ ဒီအခါအကန္းေတြက ဒီလိုဆ္ိုဒီရြာကိုပို႔ေပးပါ အဖိုးအခလက္ေဆာင္တို႔ကို ေပးပါ့မယ္လို႔ ျပန္ေျပာၾကတယ္။

ဒီအခါ ငမူးက လက္ေဆာင္ေတြကို အကန္းေတြစီကယူၿပီး ေခၚသြားပါတယ္၊ ေတာလမ္းခရီးေရာက္ေတာ့ ခ်ဳံပုတ္ႀကီးတစ္ခုနားမွာ အကန္းေတြကို လက္က တစ္ေယာက္ခါးေတာင္းႀကိဳက္ကို တစ္ေယာက္ကိုင္ေစၿပီး ငါကိစၥေလးတစ္ခုရွိလို႔ ခဏသြားဦးမယ္ဆိုၿပီး အ့ဲဒီေနရာမွာ အကန္းေတြကိုအကုန္ပစ္ထားခ့ဲပါတယ္။ ထိုအခါမွာ မ်က္စိကလည္းမျမင္ လမ္းကလည္းမသိေလေတာ့ ဒီအကန္းေတြဟာ ငိုေႂကြးကာေနၿပီး မၾကာခင္ အစာေရစာျပတ္ကာ ေသဆုံးၾကေလတယ္။

အ့ဲဒါကိုရည္ရြယ္ၿပီးဘုရားရွင္က တစ္ေယာက္ခါးေတာင္းႀကိဳက္ကို တစ္ေယာက္ကကိုင္၍လမ္းေပ်ာက္ေနေသာ အကန္းေတြကို ေဟာထားတာပါ။ အေရွ႕ကလူကလည္း မျမင္ဘူး၊ အလယ္ကလူကလည္း မျမင္ဘူး၊ ေနာက္ဆုံးလူကလည္း မျမင္ဘူး။ မျမင္တ့ဲအတြက္အကန္းေတြ တစ္တန္းႀကီးဟာ လမ္းမွန္လည္းမသိ လမ္းမွန္ျပေပးမယ့္ မ်က္စိျမင္သူလည္း မရရွိတ့ဲအတြက္ အ့ဲဒီေနရာမွာပဲ ေသေၾကပ်က္စီးေတာ့ သြားရပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ေဝဒက်မ္းစတ့ဲ ေဗဒင္ မႏၲာန္အယူဝါဒဟာလည္း ဒီပုံစံအတ္ိုင္းပါပဲ။ ေဝဒက်မ္းကို စၿပီးတီထြင့္ခ့ဲတ့ဲ ရေသ့ႀကီးေတြကိုယ္က သူတို႔ကိုယ္တိုင္ သိပါတယ္ ျမင္ပါတယ္ဆိုၿပီး ဝန္ခံထားတာမဟုတ္ဘူး။ အလယ္မွာရွိတ့ဲ အစဥ္အဆက္သင္ၾကားပို႔ခ်လာတ့ဲ ဆရာေတြကလည္း ေဝဒက်မ္းကို သူတို႔ကိုယ္တိုင္ သိပါတယ္ ျမင္ပါတယ္လို႔ ဝန္ခံထားတာမဟုတ္ဘူး၊ ေနာက္ဆုံး ယေန႔ေခတ္ ျဗဟမဏေတြကလည္း ဒီေဝဒက်မ္းမႏၲာန္ေတြကို သူတို႔ကိုယ္တိုင္ သိပါတယ္ ျမင္ပါတယ္ဆိုၿပီး ဝန္ခံႏိုင္တ့ဲ အဆင့္ရွိလား? မရွိခ့ဲဘူး။ အေရွ႕ကရေသ့ေတြကလည္း မျမင္ဘူး၊ အလယ္ကဆရာေတြကလည္း မျမင္ဘူး၊ ေနာက္ဆုံးျဖစ္တ့ဲယခုပုဂၢိဳလ္ေတြလည္း မျမင္ဘူး။ မျမင္တ့ဲအတြက္အကန္းေတြ တစ္တန္းတည္းတန္းထားတာနဲ႔ တူေနၿပီတ့ဲ။

ဒ္ီေတာ့ သူကန္းေတြတစ္တန္းႀကီးတန္းထားတ့ဲ ေဝဒက်မ္းအဆိုေတြကို ယုံၾကည္ကိုးကြယ္ေနမယ္ဆိုရင္ မျပဳသင့္သာေတြကိုျပဳခ့ဲမယ္ဆိုရင္ သာသနာေတာ္မွာ အလြန္တန္ဖိုးရွိတ့ဲ သရဏဂုံပ်က္စီးသြားႏိုင္ပါတယ္။

သရဏဂုံပ်က္ပုံနက္ပတ္သတ္လို႔ ပုံစံေလးတစ္ခုျပပါဆို ဒကာႀကီးတစ္ဦးရွိပါတယ္၊ သူကေလွ်ာက္ထားဖူးပါတယ္၊ သူတို႔အလြန္ယုံၾကည္ေနတ့ဲ ေဗဒင္ဆရာတစ္ဦးရွိပါတယ္။ ဒီေဗဒင္ဆရာကို သူေဌးကခ်ဥ္းကပ္တာ ႏွစ္ေပါင္းလေပါင္းၾကာလာေတာ့ ယုံၾကည္လာပါတယ္။ သူ႔အေပၚမွာ ယုံၾကည္ခ်က္ေတြရွိၿပီဆိုတာ ဒီေဗဒင္ဆရာကသိလိုက္တ့ဲအခ်ိန္အခါမွာေတာ့ တစ္ေန႔သူကဘာေဟာသလဲဆို " ခင္ဗ်ားတို႔အိမ္မွာေရႊဆင္းတုေတာ္တစ္ဆူရွိေနတယ္၊ ဒီဆင္းတုေျကာင့္စီးပြားေတြ ခိုက္ေနတာ ဒီေတာ့ဒီဆင္းတုကိုေရေမ်ာရမယ္"လို႔ ေျပာပါတယ္။

ဒီဆင္းတုေတာ္ဟာ မိဘဘိုးဘြားလက္ထက္ထဲက ကိုးကြယ္လာတ့ဲ ေရႊသားအစစ္နဲ႔ထုထားတ့ဲ တစ္ဆယ္သားခန္႔ေလာက္ရွိတ့ဲ ဆင္းတုေတာ္ပါ။ ဒီေတာ့ဒကာႀကီးကလည္း သူေျပာတာကို ယုံၿပီး သူ႔ကိုပဲေရေမ်ာခိုင္းလိုက္ပါတယ္။ ဒီအခါမွာ ဒီေဗဒင္ဆရာကဘာလုပ္သလဲ?၊ ေရေမ်ာမယ္ဆိုၿပီး သူ႔အိမ္ယူသြားၿပီး ေရႊေတြကို သူ႔မိန္းမကိုေျခခ်င္း လုပ္ေပးလိုက္တယ္တ့ဲ။ ကဲၾကည့္အ့ဲဒါပဲ။

ေနာက္တစ္ခုက ယေန႔ေခတ္ေဗဒင္ဆရာေတြေဟာေနၾကတယ္၊ ေမြးေန႔သကၠရာဇ္ကိုတည္ ဘာနဲ႔စားရင္ ဘာျဖစ္မယ္ေပါ့၊ ဘယ္ၿဂိဳလ္တိုင္ကိုသြား ဘယ္နံေဒါင့္ကဘုရားမွာ ပန္းသက္ေစ့လွဴ ေရသက္ေစ့လွဴစသည္ေပါ့ေလ ေဟာၾကတယ္။ စဥ္းစားၾကည့္စမ္း ဒီေဝဒက်မ္းရဲ႕ အဆိုအမိန္႔ေတြက ဘုရားမပြင့္ ႏွစ္အေတာ္ခပ္ၾကာၾကာထဲက ေပါေပါက္လာတာျဖစ္ေလေတာ့၊ ဘယ္ဘုရားက ဘယ္နံေဒါင့္ ဘယ္ၿဂိဳလ္တိုင္တ့ဲ။ ဘာလုပ္ခိုင္းျပန္လဲ? အ့ဲဒီနံေဒါင့္ကဆင္းတုေတာ္ကို ေရသက္ေစ့တ့ဲ၊ အရင္တုန္းကေတာ့ေရႊတိဂုံဘုရားမွာ ေရထမ္းၿပီးေလာင္းရတယ္။ ဒီေရထမ္းေပးတ့ဲသူကလည္း အာေပါင္အာရင္းသန္သန္နဲ႔ေပါ့ေလ ဆုေတာင္းေပး၊ ေရသပၸါယ္တ့ဲသူကလည္း ေနပူထဲသီတင္းသုံးေနတ့ဲ ဘုရားဆင္းတုေတာ္ကို ေလာင္းေတာ့တာပဲ၊ တစ္ေယာက္လာလိုက္ေရသက္ေစ့၊ ေနာက္တစ္ေယာက္လာလည္းေရသက္ေစ့ ဒီလိုနဲ႔ တစ္ေနကုန္ေနပူထဲေရအေလာင္းခံရတယ္။ စဥ္းစားၾကည့္စမ္း ကိုယ့္အိမ္ကအဖိုးႀကီးကို ဒီလိုေနပူထဲထိုင္ခိုင္းၿပီးေရေလာင္းၾကည့္ပါလား၊ ကိုယ့္အိမ္ကအဖြားႀကီးကို ေနပူထဲထိုင္ခိုင္းၿပီးေရေလာင္းၾကည့္၊ မိမိတို႔ဘက္က သက္ေတာ္ထင္ရွားဘုရားရွင္ကို ပူေဇာ္ေနတယ္လို႔ေခၚႏိုင္ပါ့မလား၊ ဒီေဗဒင္ဆရာေတြေဟာလို႔ မိမ္ိအတြက္ဆႏၵတစ္ခုတည္းနဲ႔ ဘုရားရွင္ကို သက္ေတာ္ထင္ရွားဘုရားအေနနဲ႔ေကာ ရ္ိုေသမႈရွိေသးလား...။

ဒါေၾကာင့္ေဗဒင္ကို တရားလြန္ယုံၾကည္ေနခ့ဲမယ္ဆိုရင္ ယုံၾကည္သူေတြမွာ ထိခိုက္နစ္နာမႈေတြမရွိႏိုင္ဘူးလား?၊ ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဘုရားဆင္းတုေတာ္ေတြ ေစတီေတြကိုလည္း မဖ်က္ဆီးသင့္ပါဘူး အျပစ္လည္းႀကီးပါတယ္။ ဒီမွာ နံပါတ္(၄) ျဖစ္တ့ဲ ေဝဒက်မ္း ေဗဒင္စသည္ကို အလြန္အမင္း ယုံၾကည္ျခင္း ဆိုတ့ဲ အပိုင္းကို ဒီမွာအဆုံးသတ္ပါတယ္။

ဒီဟာေတြက အျပစ္ရွိတ့ဲ ေလာကီသရဏဂုံပ်က္စီးျခင္းေတြပါ။ အျပစ္မရွိတ့ဲ ေလာကီသရဏဂုံပ်က္စီးျခင္းေတြလည္းဘုရားရွင္က ထပ္ေဟာပါတယ္...။

[ရတနာသုံးပါးကို ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္လို႔ ရရွိမည့္ အက်ဳိးေက်းဇူးႏွင့္ သရဏဂံု ဘာေၾကာင့္ ညိႇဳးႏြမ္းပ်က္စီးရပါသလဲ ဆိုတာ ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။]

"ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္ "
Bhikkhu's Dhamma
https://www.facebook.com/Bhikkhu.BuddhaDhamma/

http://bhikkhudhamma.blogspot.com/

Unicode
သရဏဂုံ ညစ်နွမ်း ပျက်စီးကြောင်း (အပိုင်း - ၁၃)
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
အဋ္ဌကထာက အကန်းအစဉ်တန်းနေပုံကို သက်သေလေးနဲ့ ဥပမာထုတ်ပြထားတယ်။
ငမူးသမားတစ်ယောက်ရှိတယ်၊ သေရည်သောက်သူဆိုတာလုပ်ချင်တာလုပ်တယ်နော်၊ ဒီတော့ ဒီငမူးက မျက်ကန်းတွေစုဝေးနေတာကိုမြင်ပြီး သူကပြောတယ် ဒီအမည်ရှိတဲ့ရွာမှာ ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်တို့ ရလွယ်တယ် ဆိုပြီး တိုက်တွန်းလိုက်တယ်၊ ဒီအခါအကန်းတွေက ဒီလိုဆ်ိုဒီရွာကိုပို့ပေးပါ အဖိုးအခလက်ဆောင်တို့ကို ပေးပါ့မယ်လို့ ပြန်ပြောကြတယ်။

ဒီအခါ ငမူးက လက်ဆောင်တွေကို အကန်းတွေစီကယူပြီး ခေါ်သွားပါတယ်၊ တောလမ်းခရီးရောက်တော့ ချုံပုတ်ကြီးတစ်ခုနားမှာ အကန်းတွေကို လက်က တစ်ယောက်ခါးတောင်းကြိုက်ကို တစ်ယောက်ကိုင်စေပြီး ငါကိစ္စလေးတစ်ခုရှိလို့ ခဏသွားဦးမယ်ဆိုပြီး အဲ့ဒီနေရာမှာ အကန်းတွေကိုအကုန်ပစ်ထားခဲ့ပါတယ်။ ထိုအခါမှာ မျက်စိကလည်းမမြင် လမ်းကလည်းမသိလေတော့ ဒီအကန်းတွေဟာ ငိုကြွေးကာနေပြီး မကြာခင် အစာရေစာပြတ်ကာ သေဆုံးကြလေတယ်။

အဲ့ဒါကိုရည်ရွယ်ပြီးဘုရားရှင်က တစ်ယောက်ခါးတောင်းကြိုက်ကို တစ်ယောက်ကကိုင်၍လမ်းပျောက်နေသော အကန်းတွေကို ဟောထားတာပါ။ အရှေ့ကလူကလည်း မမြင်ဘူး၊ အလယ်ကလူကလည်း မမြင်ဘူး၊ နောက်ဆုံးလူကလည်း မမြင်ဘူး။ မမြင်တဲ့အတွက်အကန်းတွေ တစ်တန်းကြီးဟာ လမ်းမှန်လည်းမသိ လမ်းမှန်ပြပေးမယ့် မျက်စိမြင်သူလည်း မရရှိတဲ့အတွက် အဲ့ဒီနေရာမှာပဲ သေကြေပျက်စီးတော့ သွားရပါတယ်။

ဒါကြောင့် ဝေဒကျမ်းစတဲ့ ဗေဒင် မန္တာန်အယူဝါဒဟာလည်း ဒီပုံစံအတ်ိုင်းပါပဲ။ ဝေဒကျမ်းကို စပြီးတီထွင့်ခဲ့တဲ့ ရသေ့ကြီးတွေကိုယ်က သူတို့ကိုယ်တိုင် သိပါတယ် မြင်ပါတယ်ဆိုပြီး ဝန်ခံထားတာမဟုတ်ဘူး။ အလယ်မှာရှိတဲ့ အစဉ်အဆက်သင်ကြားပို့ချလာတဲ့ ဆရာတွေကလည်း ဝေဒကျမ်းကို သူတို့ကိုယ်တိုင် သိပါတယ် မြင်ပါတယ်လို့ ဝန်ခံထားတာမဟုတ်ဘူး၊ နောက်ဆုံး ယနေ့ခေတ် ဗြဟမဏတွေကလည်း ဒီဝေဒကျမ်းမန္တာန်တွေကို သူတို့ကိုယ်တိုင် သိပါတယ် မြင်ပါတယ်ဆိုပြီး ဝန်ခံနိုင်တဲ့ အဆင့်ရှိလား? မရှိခဲ့ဘူး။ အရှေ့ကရသေ့တွေကလည်း မမြင်ဘူး၊ အလယ်ကဆရာတွေကလည်း မမြင်ဘူး၊ နောက်ဆုံးဖြစ်တဲ့ယခုပုဂ္ဂိုလ်တွေလည်း မမြင်ဘူး။ မမြင်တဲ့အတွက်အကန်းတွေ တစ်တန်းတည်းတန်းထားတာနဲ့ တူနေပြီတဲ့။

ဒ်ီတော့ သူကန်းတွေတစ်တန်းကြီးတန်းထားတဲ့ ဝေဒကျမ်းအဆိုတွေကို ယုံကြည်ကိုးကွယ်နေမယ်ဆိုရင် မပြုသင့်သာတွေကိုပြုခဲ့မယ်ဆိုရင် သာသနာတော်မှာ အလွန်တန်ဖိုးရှိတဲ့ သရဏဂုံပျက်စီးသွားနိုင်ပါတယ်။

သရဏဂုံပျက်ပုံနက်ပတ်သတ်လို့ ပုံစံလေးတစ်ခုပြပါဆို ဒကာကြီးတစ်ဦးရှိပါတယ်၊ သူကလျှောက်ထားဖူးပါတယ်၊ သူတို့အလွန်ယုံကြည်နေတဲ့ ဗေဒင်ဆရာတစ်ဦးရှိပါတယ်။ ဒီဗေဒင်ဆရာကို သူဌေးကချဉ်းကပ်တာ နှစ်ပေါင်းလပေါင်းကြာလာတော့ ယုံကြည်လာပါတယ်။ သူ့အပေါ်မှာ ယုံကြည်ချက်တွေရှိပြီဆိုတာ ဒီဗေဒင်ဆရာကသိလိုက်တဲ့အချိန်အခါမှာတော့ တစ်နေ့သူကဘာဟောသလဲဆို " ခင်ဗျားတို့အိမ်မှာရွှေဆင်းတုတော်တစ်ဆူရှိနေတယ်၊ ဒီဆင်းတုကြောင့်စီးပွားတွေ ခိုက်နေတာ ဒီတော့ဒီဆင်းတုကိုရေမျောရမယ်"လို့ ပြောပါတယ်။

ဒီဆင်းတုတော်ဟာ မိဘဘိုးဘွားလက်ထက်ထဲက ကိုးကွယ်လာတဲ့ ရွှေသားအစစ်နဲ့ထုထားတဲ့ တစ်ဆယ်သားခန့်လောက်ရှိတဲ့ ဆင်းတုတော်ပါ။ ဒီတော့ဒကာကြီးကလည်း သူပြောတာကို ယုံပြီး သူ့ကိုပဲရေမျောခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ ဒီအခါမှာ ဒီဗေဒင်ဆရာကဘာလုပ်သလဲ?၊ ရေမျောမယ်ဆိုပြီး သူ့အိမ်ယူသွားပြီး ရွှေတွေကို သူ့မိန်းမကိုခြေချင်း လုပ်ပေးလိုက်တယ်တဲ့။ ကဲကြည့်အဲ့ဒါပဲ။

နောက်တစ်ခုက ယနေ့ခေတ်ဗေဒင်ဆရာတွေဟောနေကြတယ်၊ မွေးနေ့သက္ကရာဇ်ကိုတည် ဘာနဲ့စားရင် ဘာဖြစ်မယ်ပေါ့၊ ဘယ်ဂြိုလ်တိုင်ကိုသွား ဘယ်နံဒေါင့်ကဘုရားမှာ ပန်းသက်စေ့လှူ ရေသက်စေ့လှူစသည်ပေါ့လေ ဟောကြတယ်။ စဉ်းစားကြည့်စမ်း ဒီဝေဒကျမ်းရဲ့ အဆိုအမိန့်တွေက ဘုရားမပွင့် နှစ်အတော်ခပ်ကြာကြာထဲက ပေါပေါက်လာတာဖြစ်လေတော့၊ ဘယ်ဘုရားက ဘယ်နံဒေါင့် ဘယ်ဂြိုလ်တိုင်တဲ့။ ဘာလုပ်ခိုင်းပြန်လဲ? အဲ့ဒီနံဒေါင့်ကဆင်းတုတော်ကို ရေသက်စေ့တဲ့၊ အရင်တုန်းကတော့ရွှေတိဂုံဘုရားမှာ ရေထမ်းပြီးလောင်းရတယ်။ ဒီရေထမ်းပေးတဲ့သူကလည်း အာပေါင်အာရင်းသန်သန်နဲ့ပေါ့လေ ဆုတောင်းပေး၊ ရေသပ္ပါယ်တဲ့သူကလည်း နေပူထဲသီတင်းသုံးနေတဲ့ ဘုရားဆင်းတုတော်ကို လောင်းတော့တာပဲ၊ တစ်ယောက်လာလိုက်ရေသက်စေ့၊ နောက်တစ်ယောက်လာလည်းရေသက်စေ့ ဒီလိုနဲ့ တစ်နေကုန်နေပူထဲရေအလောင်းခံရတယ်။ စဉ်းစားကြည့်စမ်း ကိုယ့်အိမ်ကအဖိုးကြီးကို ဒီလိုနေပူထဲထိုင်ခိုင်းပြီးရေလောင်းကြည့်ပါလား၊ ကိုယ့်အိမ်ကအဖွားကြီးကို နေပူထဲထိုင်ခိုင်းပြီးရေလောင်းကြည့်၊ မိမိတို့ဘက်က သက်တော်ထင်ရှားဘုရားရှင်ကို ပူဇော်နေတယ်လို့ခေါ်နိုင်ပါ့မလား၊ ဒီဗေဒင်ဆရာတွေဟောလို့ မိမ်ိအတွက်ဆန္ဒတစ်ခုတည်းနဲ့ ဘုရားရှင်ကို သက်တော်ထင်ရှားဘုရားအနေနဲ့ကော ရ်ိုသေမှုရှိသေးလား...။

ဒါကြောင့်ဗေဒင်ကို တရားလွန်ယုံကြည်နေခဲ့မယ်ဆိုရင် ယုံကြည်သူတွေမှာ ထိခိုက်နစ်နာမှုတွေမရှိနိုင်ဘူးလား?၊ ရှိနိုင်ပါတယ်။ ဘုရားဆင်းတုတော်တွေ စေတီတွေကိုလည်း မဖျက်ဆီးသင့်ပါဘူး အပြစ်လည်းကြီးပါတယ်။ ဒီမှာ နံပါတ်(၄) ဖြစ်တဲ့ ဝေဒကျမ်း ဗေဒင်စသည်ကို အလွန်အမင်း ယုံကြည်ခြင်း ဆိုတဲ့ အပိုင်းကို ဒီမှာအဆုံးသတ်ပါတယ်။

ဒီဟာတွေက အပြစ်ရှိတဲ့ လောကီသရဏဂုံပျက်စီးခြင်းတွေပါ။ အပြစ်မရှိတဲ့ လောကီသရဏဂုံပျက်စီးခြင်းတွေလည်းဘုရားရှင်က ထပ်ဟောပါတယ်...။

[ရတနာသုံးပါးကို ကိုးကွယ်ဆည်းကပ်လို့ ရရှိမည့် အကျိုးကျေးဇူးနှင့် သရဏဂုံ ဘာကြောင့် ညှိုးနွမ်းပျက်စီးရပါသလဲ ဆိုတာ ဆက်လက်ဖော်ပြပါမည်။]

"ဖားအောက်တောရဆရာတော် "
Bhikkhu's Dhamma
https://www.facebook.com/Bhikkhu.BuddhaDhamma/

http://bhikkhudhamma.blogspot.com/

သရဏဂုံ ညစ္ႏြမ္း ပ်က္စီးေၾကာင္း (အပိုင္း - ၁၂)
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
ေဝဒက်မ္းကို စၿပီးတီထြင့္ခ့ဲတ့ဲ ရေသ့ႀကီးေတြကိုယ္က သူတို႔ကိုယ္တိုင္ သိပါတယ္ ျမင္ပါတယ္ဆိုၿပီး ဝန္ခံထားတာမဟုတ္ဘူးဆိုတာကေတာ့ ထင္ရွားေနတယ္။ ဒီေတာ့သူမ်ားရဲ႕ လိမ္လည္လွည့္ဖ်ားကြက္ေတြ ျဖစ္မေနဘူးလား?၊ ဒီလိမ္လည္လွည့္ဖ်ားကြက္ေတြလို႔ ဘာေၾကာင့္ေျပာရသလဲ၊ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ သိပါတယ္ ျမင္ပါတယ္လို႔ ဝန္ခံၿပီးေျပာထားတာ မဟုတ္ဘူး။

သူတို႔ကိုယ္တိုင္ သိပါတယ္ ျမင္ပါတယ္လို႔ ဝန္ခံၿပီးမွေဟာၾကားထားတ့ဲ အဆိုအမိန္႔ျဖစ္ခ့ဲရင္ေတာ့ ဒါတစ္မ်ိဳးစဥ္းစားရပါမယ္။ ေဝဒလိုေခၚဆိုအပ္တ့ဲ မႏၲာန္ေတြကို သိပါတယ္ ျမင္ပါတယ္လို႔ ဝန္မခံပါဘူး။ အ့ဲဒီရေသ့ေတြကတဆင့္ ဆရာအဆက္ဆက္ကလည္း ဝန္မခံဘူး၊ ယေန႔မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ျဗဟၼဏေတြကလည္း ဝန္ခံႏိုင္သလား၊ ဝန္မခံႏိုင္ၾကဘူး။ အကန္းေတြ တစ္တန္းႀကီးတန္းထားတာနဲ႔ တူမေနဘူးလား? တူေနၿပီေနာ္။

အ့ဲဒီအခါၾကေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားကဘာအမိန္႔ရွိလဲ၊ အ့ဲဒီအမိန္႔ရွိတ့ဲ တရားေလးေတြက တန္ဖိုးရွိလို႔ နည္းနည္းဆက္ၿပီး နာၾကည့္ရေအာင္...။

"ပုရိေမာပိ န ပႆတိ မဇၩိေမာပိ န ပႆတိ ပစၧိေမာပိ န ပႆတိ။ တံ ကႎ မညသိ, ဘာရဒြါဇ , နနု ဧဝံ သေႏၲ ျဗာဟၼဏာနံ အမူလိကာ သဒၶါ သမၸဇၨတီ’’တိ? (မ၊၂၊၃၈၂)

ဘုရားရွင္ကထပ္ေမးတယ္ေနာ္။ အေရွ႕ကရေသ့ေတြကလည္း မျမင္ဘူး၊ အလယ္ကဆရာေတြကလည္း မျမင္ဘူး၊ ေနာက္ဆုံးျဖစ္တ့ဲယခုပုဂၢိဳလ္ေတြလည္း မျမင္ဘူး။ မျမင္တ့ဲအတြက္အကန္းေတြ တစ္တန္းတည္းတန္းထားတာနဲ႔ တူေနၿပီတ့ဲ။ ဒီလိုဆိုငါဘုရားထပ္ေမးမယ္၊ သင္ဘယ္လိုထင္ျမင္ယူဆသလဲ? သင္ႏွစ္ၿခိဳက္သလို ေျဖႏိုင္ပါတယ္။ ဒါျဖင့္ ျဗဟၼဏေတြရဲ႕ ေဝဒက်မ္းအေပၚယုံၾကည္ခ်က္ေတြက အေျခအျမစ္ခိုင္လုံတ့ဲ ယုံၾကည္ခ်က္ဟုတ္ပါေသးလား?၊ မဟုတ္ဘူး။

အ့ဲဒီလို အေျခအျမစ္ခိုင္လုံခ်က္မရွိတ့ဲ ေဝဒက်မ္းရဲ႕ အဆိုအမိန္႔ေတြကို ျဗဟၼဏေတြကိုယ္တိုင္က ယုံၾကည္ေနတာသည္ အေျခအျမစ္မခိုင္လုံမွဳမရွိဘူးဆို ယေန႔ေခတ္ဗမာႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕ ယုံၾကည္ခ်က္ဟာေကာ အေျခအျမစ္ခိုင္လုံတယ္လို႔ ေျပာႏိူင္ပါ့မလား? မေျပာႏိုင္ဘူး။

ဒီေတာ့ ကာပဋိကပုဏၰားက ဘာျပန္ေျပာလဲ...
"န ေခြတၳ, ေဘာ ေဂါတမ, ျဗာဟၼဏာ သဒၶါေယဝ ပယိ႐ုပါသႏၲိ, အနုႆဝါေပတၳ ျဗာဟၼဏာ ပယိ႐ုပါသႏၲီ’’တိ။

သူဘက္ကလည္းအားက်မခံ ျပန္ေျပာပါတယ္။ ျဗဟၼဏေတြက ဒီေဝဒက်မ္းေတြကို ယုံၾကည္ခ်က္သဒၶါတရားတစ္ခုတည္းနဲ႔ ခ်ဥ္းကပ္ေနၾကတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ တဆင့္စကားၾကားရ႐ုံနဲ႔သာ ခ်ဥ္းကပ္ေနၾကတာျဖစ္ပါတယ္တ့ဲ။ ဒီလိုသူကျပန္ေျဖတယ္။ ယေန႔ေခတ္ ေဝဒက်မ္းေတြက မွန္ပါတယ္ဆိုတာကၾကည့္ ဘယ္ေဗဒင္ဆရာကသိပ္မွန္တယ္ , ဘယ္ေဗဒင္ဆရာကသိပ္မွန္တယ္ဆိုၿပီး တဆင့္စကားနဲ႔ေျပာေနၾကတာမမ်ားဘူးလား?၊ မ်ားေနတယ္။ ဒီပုံစံပဲေနာ္။

ဘုရားရွင္က-
"ပုေဗၺဝ ေခါ တြံ, ဘာရဒြါဇ, သဒၶံ အဂမာသိ, အနုႆဝံ ဣဒါနိ ဝေဒသိ။ ပၪၥ ေခါ ဣေမ, ဘာရဒြါဇ, ဓမၼာ ဒိေ႒ဝ ဓေမၼ ေဒြဓာ ဝိပါကာ"

ေရွးတုန္းကလည္းသင္က ယုံၾကည္ခ်က္သဒၶါတရား အစေဆြးေႏြးခင္ကေျပာခ့ဲတယ္။ အခုအခါၾကေတာ့ တဆင့္စကားကို ထပ္ၿပီးေတာ့ေျပာျပန္တယ္တ့ဲ။ ေရွ႕စကားနဲ႔ေနာက္စကား ပုံစံကမတူေတာ့ဘူးေနာ္။ ဘုရားရွင္ကဘာဆက္မိန္႔လဲ-
မ်က္ေမွာက္ဘဝမွာ လက္ငင္းအက်ိဳးေပးေနတ့ဲ တရားႏွစ္မ်ိဳးရွိတယ္။

"ကတေမ ပၪၥ? သဒၶါ, ႐ုစိ, အနုႆေဝါ, အာကာရပရိဝိတေကၠာ, ဒိ႒ိနိဇၩာနကၡႏၲိ – ဣေမ ေခါ, ဘာရဒြါဇ , ပၪၥ ဓမၼာ ဒိေ႒ဝ ဓေမၼ ေဒြဓာ ဝိပါကာ။" (မ၊၂၊၃၈၂)

မ်က္ေမွာက္ဘဝမွာ အမွန္ အမွားဟူ၍ အက်ိဳးေပးႏိုင္တ့ဲတရားငါးပါးရွိတယ္။ ဒီငါးပါးဟာ သဒၶါ - ယုံၾကည္ျခင္းလည္းေကာင္း၊ ႐ုစိ-  ႏွစ္သက္ျခင္းလည္းေကာင္း၊ အႏုႆေဝါ - တဆင့္ၾကားျခင္းလည္းေကာင္း၊ အာကာရပရိဝိတေကၠာ- အေၾကာင္းအျခင္းအရာ အသင့္ယုတၱိကို အဖန္ဖန္ၾကံဆ စီစစ္ ဆင္ျခင္ျခင္းလည္းေကာင္း၊ ဒိ႒ိနိဇၩာနကၡႏိၲ- စဥ္းစား ေတြးျကံ လက္ခံ ႏွစ္သက္ေသာ အယူလည္းေကာင္း ျဖစ္ေပ၏။

ေလာကကမွာ အမွန္နဲ႔ အမွားႏွစ္မ်ိဳးရွိေနတယ္။ အ့ဲဒီေတာ့ နံပါတ္တစ္ကဘာလဲ? ယုံၾကည္ခ်က္သဒၶါတရား၊ မိမိယုံၾကည္ေနတာက မွားတာလည္းရွိမယ္ မွန္တာလည္းရွိမယ္။ ႐ုစိ မိမိႏွစ္သက္ေနတာေတြ မွားတာလည္းရွိမယ္ မွန္တာလည္းရွိမယ္။ အႏုႆဝ တဆင့္ၾကားတာဟာ မွားတာလည္းရွိမယ္ မွန္တာလည္းရွိမယ္။ အာကာရပရိဝိတကၠ ျဖစ္ေပၚပုံအျခင္းအရာကို ၾကံဆၿပီးယူလိုက္တယ္။ ဒီၾကံဆယူတာက မွားတာလည္းရွိမယ္၊ မွန္တာလည္းရွိမယ္။  ဒိ႒ိနိဇၩာနကၡႏိၲ ဒီလို ဒီလိုေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္တယ္ဆိုၿပီးေတာ့မွ လက္ခံထားတ့ဲ ယုံၾကည္ခ်က္တစ္ခုေပါ့။ အ့ဲဒီယုံၾကည္ခ်က္ကမွားခ်င္လည္းမွားမယ္ မွန္ခ်င္လည္းမွန္မယ္။ကိုယ္တိုင္ထြင္းေဖာက္သိတ့ဲ ယုံၾကည္ခ်က္မ်ိဳးမဟုတ္ဘူး။ စဥ္းစားေတြေခၚၿပီး ရရွိတ့ဲယုံၾကည္ခ်က္မ်ိဳးေပါ့။

ဒီေတာ့ အခုကာလ အေနာက္တိုင္းက ေလာဂ်စ္စ္လို႔ေခၚတ့ဲ ပညာရပ္မ်ိဳးေပါ့။ စဥ္းစားေတြးေခၚယူတ့ဲ အသိဉာဏ္ဟာ အတိအက်မွန္ကယ္တယ္လို႔  ဘယ္လိုမွ မေျပာႏိုင္ပါဘူး။ အ့ဲဒီငါးခုရွိတ့ဲအေၾကာင္း ဘုရားရွင္ကေျပာတယ္။

ဒီေနရာမွာ အ႒ကထာက အကန္းအစဥ္တန္းေနပုံကို သက္ေသေလးနဲ႔ ဥပမာထုတ္ျပထားတယ္။

[ရတနာသုံးပါးကို ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္လို႔ ရရွိမည့္ အက်ဳိးေက်းဇူးႏွင့္ သရဏဂံု ဘာေၾကာင့္ ညိႇဳးႏြမ္းပ်က္စီးရပါသလဲ ဆိုတာ ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။]

"ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္ "
Bhikkhu's Dhamma
https://www.facebook.com/Bhikkhu.BuddhaDhamma/

http://bhikkhudhamma.blogspot.com/

Unicode
သရဏဂုံ ညစ်နွမ်း ပျက်စီးကြောင်း (အပိုင်း - ၁၂)
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
ဝေဒကျမ်းကို စပြီးတီထွင့်ခဲ့တဲ့ ရသေ့ကြီးတွေကိုယ်က သူတို့ကိုယ်တိုင် သိပါတယ် မြင်ပါတယ်ဆိုပြီး ဝန်ခံထားတာမဟုတ်ဘူးဆိုတာကတော့ ထင်ရှားနေတယ်။ ဒီတော့သူများရဲ့ လိမ်လည်လှည့်ဖျားကွက်တွေ ဖြစ်မနေဘူးလား?၊ ဒီလိမ်လည်လှည့်ဖျားကွက်တွေလို့ ဘာကြောင့်ပြောရသလဲ၊ သူတို့ကိုယ်တိုင် သိပါတယ် မြင်ပါတယ်လို့ ဝန်ခံပြီးပြောထားတာ မဟုတ်ဘူး။

သူတို့ကိုယ်တိုင် သိပါတယ် မြင်ပါတယ်လို့ ဝန်ခံပြီးမှဟောကြားထားတဲ့ အဆိုအမိန့်ဖြစ်ခဲ့ရင်တော့ ဒါတစ်မျိုးစဉ်းစားရပါမယ်။ ဝေဒလိုခေါ်ဆိုအပ်တဲ့ မန္တာန်တွေကို သိပါတယ် မြင်ပါတယ်လို့ ဝန်မခံပါဘူး။ အဲ့ဒီရသေ့တွေကတဆင့် ဆရာအဆက်ဆက်ကလည်း ဝန်မခံဘူး၊ ယနေ့မျက်မှောက်ခေတ် ဗြဟ္မဏတွေကလည်း ဝန်ခံနိုင်သလား၊ ဝန်မခံနိုင်ကြဘူး။ အကန်းတွေ တစ်တန်းကြီးတန်းထားတာနဲ့ တူမနေဘူးလား? တူနေပြီနော်။

အဲ့ဒီအခါကြတော့ မြတ်စွာဘုရားကဘာအမိန့်ရှိလဲ၊ အဲ့ဒီအမိန့်ရှိတဲ့ တရားလေးတွေက တန်ဖိုးရှိလို့ နည်းနည်းဆက်ပြီး နာကြည့်ရအောင်...။

"ပုရိမောပိ န ပဿတိ မဇ္ဈိမောပိ န ပဿတိ ပစ္ဆိမောပိ န ပဿတိ။ တံ ကိံ မညသိ, ဘာရဒွါဇ , နနု ဧဝံ သန္တေ ဗြာဟ္မဏာနံ အမူလိကာ သဒ္ဓါ သမ္ပဇ္ဇတီ’’တိ? (မ၊၂၊၃၈၂)

ဘုရားရှင်ကထပ်မေးတယ်နော်။ အရှေ့ကရသေ့တွေကလည်း မမြင်ဘူး၊ အလယ်ကဆရာတွေကလည်း မမြင်ဘူး၊ နောက်ဆုံးဖြစ်တဲ့ယခုပုဂ္ဂိုလ်တွေလည်း မမြင်ဘူး။ မမြင်တဲ့အတွက်အကန်းတွေ တစ်တန်းတည်းတန်းထားတာနဲ့ တူနေပြီတဲ့။ ဒီလိုဆိုငါဘုရားထပ်မေးမယ်၊ သင်ဘယ်လိုထင်မြင်ယူဆသလဲ? သင်နှစ်ခြိုက်သလို ဖြေနိုင်ပါတယ်။ ဒါဖြင့် ဗြဟ္မဏတွေရဲ့ ဝေဒကျမ်းအပေါ်ယုံကြည်ချက်တွေက အခြေအမြစ်ခိုင်လုံတဲ့ ယုံကြည်ချက်ဟုတ်ပါသေးလား?၊ မဟုတ်ဘူး။

အဲ့ဒီလို အခြေအမြစ်ခိုင်လုံချက်မရှိတဲ့ ဝေဒကျမ်းရဲ့ အဆိုအမိန့်တွေကို ဗြဟ္မဏတွေကိုယ်တိုင်က ယုံကြည်နေတာသည် အခြေအမြစ်မခိုင်လုံမှုမရှိဘူးဆို ယနေ့ခေတ်ဗမာနိုင်ငံသားတွေရဲ့ ယုံကြည်ချက်ဟာကော အခြေအမြစ်ခိုင်လုံတယ်လို့ ပြောနိူင်ပါ့မလား? မပြောနိုင်ဘူး။

ဒီတော့ ကာပဋိကပုဏ္ဏားက ဘာပြန်ပြောလဲ...
"န ခွေတ္ထ, ဘော ဂေါတမ, ဗြာဟ္မဏာ သဒ္ဓါယေဝ ပယိရုပါသန္တိ, အနုဿဝါပေတ္ထ ဗြာဟ္မဏာ ပယိရုပါသန္တီ’’တိ။

သူဘက်ကလည်းအားကျမခံ ပြန်ပြောပါတယ်။ ဗြဟ္မဏတွေက ဒီဝေဒကျမ်းတွေကို ယုံကြည်ချက်သဒ္ဓါတရားတစ်ခုတည်းနဲ့ ချဉ်းကပ်နေကြတာတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ တဆင့်စကားကြားရရုံနဲ့သာ ချဉ်းကပ်နေကြတာဖြစ်ပါတယ်တဲ့။ ဒီလိုသူကပြန်ဖြေတယ်။ ယနေ့ခေတ် ဝေဒကျမ်းတွေက မှန်ပါတယ်ဆိုတာကကြည့် ဘယ်ဗေဒင်ဆရာကသိပ်မှန်တယ် , ဘယ်ဗေဒင်ဆရာကသိပ်မှန်တယ်ဆိုပြီး တဆင့်စကားနဲ့ပြောနေကြတာမများဘူးလား?၊ များနေတယ်။ ဒီပုံစံပဲနော်။

ဘုရားရှင်က-
"ပုဗ္ဗေဝ ခေါ တွံ, ဘာရဒွါဇ, သဒ္ဓံ အဂမာသိ, အနုဿဝံ ဣဒါနိ ဝဒေသိ။ ပဉ္စ ခေါ ဣမေ, ဘာရဒွါဇ, ဓမ္မာ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ ဒွေဓာ ဝိပါကာ"

ရှေးတုန်းကလည်းသင်က ယုံကြည်ချက်သဒ္ဓါတရား အစဆွေးနွေးခင်ကပြောခဲ့တယ်။ အခုအခါကြတော့ တဆင့်စကားကို ထပ်ပြီးတော့ပြောပြန်တယ်တဲ့။ ရှေ့စကားနဲ့နောက်စကား ပုံစံကမတူတော့ဘူးနော်။ ဘုရားရှင်ကဘာဆက်မိန့်လဲ-
မျက်မှောက်ဘဝမှာ လက်ငင်းအကျိုးပေးနေတဲ့ တရားနှစ်မျိုးရှိတယ်။

"ကတမေ ပဉ္စ? သဒ္ဓါ, ရုစိ, အနုဿဝေါ, အာကာရပရိဝိတက္ကော, ဒိဋ္ဌိနိဇ္ဈာနက္ခန္တိ – ဣမေ ခေါ, ဘာရဒွါဇ , ပဉ္စ ဓမ္မာ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ ဒွေဓာ ဝိပါကာ။" (မ၊၂၊၃၈၂)

မျက်မှောက်ဘဝမှာ အမှန် အမှားဟူ၍ အကျိုးပေးနိုင်တဲ့တရားငါးပါးရှိတယ်။ ဒီငါးပါးဟာ သဒ္ဓါ - ယုံကြည်ခြင်းလည်းကောင်း၊ ရုစိ-  နှစ်သက်ခြင်းလည်းကောင်း၊ အနုဿဝေါ - တဆင့်ကြားခြင်းလည်းကောင်း၊ အာကာရပရိဝိတက္ကော- အကြောင်းအခြင်းအရာ အသင့်ယုတ္တိကို အဖန်ဖန်ကြံဆ စီစစ် ဆင်ခြင်ခြင်းလည်းကောင်း၊ ဒိဋ္ဌိနိဇ္ဈာနက္ခန္တိ- စဉ်းစား တွေးကြံ လက်ခံ နှစ်သက်သော အယူလည်းကောင်း ဖြစ်ပေ၏။

လောကကမှာ အမှန်နဲ့ အမှားနှစ်မျိုးရှိနေတယ်။ အဲ့ဒီတော့ နံပါတ်တစ်ကဘာလဲ? ယုံကြည်ချက်သဒ္ဓါတရား၊ မိမိယုံကြည်နေတာက မှားတာလည်းရှိမယ် မှန်တာလည်းရှိမယ်။ ရုစိ မိမိနှစ်သက်နေတာတွေ မှားတာလည်းရှိမယ် မှန်တာလည်းရှိမယ်။ အနုဿဝ တဆင့်ကြားတာဟာ မှားတာလည်းရှိမယ် မှန်တာလည်းရှိမယ်။ အာကာရပရိဝိတက္က ဖြစ်ပေါ်ပုံအခြင်းအရာကို ကြံဆပြီးယူလိုက်တယ်။ ဒီကြံဆယူတာက မှားတာလည်းရှိမယ်၊ မှန်တာလည်းရှိမယ်။  ဒိဋ္ဌိနိဇ္ဈာနက္ခန္တိ ဒီလို ဒီလိုတော့ ဖြစ်နိုင်တယ်ဆိုပြီးတော့မှ လက်ခံထားတဲ့ ယုံကြည်ချက်တစ်ခုပေါ့။ အဲ့ဒီယုံကြည်ချက်ကမှားချင်လည်းမှားမယ် မှန်ချင်လည်းမှန်မယ်။ကိုယ်တိုင်ထွင်းဖောက်သိတဲ့ ယုံကြည်ချက်မျိုးမဟုတ်ဘူး။ စဉ်းစားတွေခေါ်ပြီး ရရှိတဲ့ယုံကြည်ချက်မျိုးပေါ့။

ဒီတော့ အခုကာလ အနောက်တိုင်းက လောဂျစ်စ်လို့ခေါ်တဲ့ ပညာရပ်မျိုးပေါ့။ စဉ်းစားတွေးခေါ်ယူတဲ့ အသိဉာဏ်ဟာ အတိအကျမှန်ကယ်တယ်လို့  ဘယ်လိုမှ မပြောနိုင်ပါဘူး။ အဲ့ဒီငါးခုရှိတဲ့အကြောင်း ဘုရားရှင်ကပြောတယ်။

ဒီနေရာမှာ အဋ္ဌကထာက အကန်းအစဉ်တန်းနေပုံကို သက်သေလေးနဲ့ ဥပမာထုတ်ပြထားတယ်။

[ရတနာသုံးပါးကို ကိုးကွယ်ဆည်းကပ်လို့ ရရှိမည့် အကျိုးကျေးဇူးနှင့် သရဏဂုံ ဘာကြောင့် ညှိုးနွမ်းပျက်စီးရပါသလဲ ဆိုတာ ဆက်လက်ဖော်ပြပါမည်။]

"ဖားအောက်တောရဆရာတော် "
Bhikkhu's Dhamma
https://www.facebook.com/Bhikkhu.BuddhaDhamma/

http://bhikkhudhamma.blogspot.com/

သရဏဂုံ ညစ္ႏြမ္း ပ်က္စီးေၾကာင္း (အပိုင္း - ၁၁)
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
သရဏဂုံပ်က္စီးေၾကာင္း ေလးမ်ဳိးရွိပါတယ္။
၁။ ဘာသာေျပာင္းျခင္း၊
၂။ ဂိုဏ္းဆရာၾကီးမ်ားအားကိုးကြယ္ျခင္း၊
၃။ နတ္ကိုးကြယ္ျခင္း၊
၄။ ေဝဒက်မ္း ေဗဒင္စသည္ကို အလြန္အမင္း ယုံၾကည္ျခင္း ဆိုျပီးရွိပါတယ္။ ဒါေလးကေရွ႕ကေျပာခ့ဲၿပီးပါၿပီ၊ ဒီေနရာမွာ နံပါတ္(၄)ေဝဒက်မ္း ေဗဒင္စသည္ကို အလြန္အမင္း ယုံၾကည္ျခင္း အပိုင္းကိုေရာက္လာပါၿပီ။

ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒီေဗဒင္ဆိုတ့ဲ အယူဝါဒေတြ ဘယ္တုန္းကစၿပီး ေပၚေပါက္လာခ့ဲသလဲဆိုရင္ေတာ့ ဘုရားမပြင့္မီ အေရွ႕ပိုင္းထဲကေပၚခ့ဲပါတယ္။ သာသနာေတာ္ရဲ႕ မွတ္တမ္းမ်ားအရ ကမာၻဦးကာလခပ္ေစာေစာထဲက ဒီေဝဒက်မ္းေတြေပၚခ့ဲပါတယ္။ ရာဇဝင္ဆရာေတြကေတာ့ ကမာၻဦးကာလကို ေျခရာခံဖို႔ရာမလြယ္ကူေတာ့ လြန္ခ့ဲတ့ဲ ႏွစ္ေပါင္းသုံးေထာင္ေက်ာ္ေလာက္ထဲက ေပၚခ့ဲတယ္လို႔ ခန္႔မွန္းၾကပါတယ္။ ေဝဒက်မ္းေတြရဲ႕ အစြယ္အပါးျဖစ္တ့ဲ မဟာပါဒကက်မ္းကေတာ့ လြန္ခ့ဲတ့ဲႏွစ္ေပါင္းသုံးေက်ာ္ၿပီလို႔ ခန္႔မွန္းၾကပါတယ္။

ဒီေတာ့ ဒီေဝဒက်မ္းေတြကို စၿပီးတီထြင္သြားတာက အ႒ကတို႔ ဝါမကတို႔စတ့ဲ ရေသ့ႀကီးေတြက တီထြင္သြားတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုတီထြင္သြားတ့ဲ ရေသ့ႀကီးေတြက ဒီေဝဒက်မ္းရဲ႕ အဆိုအမိန္႔ေတြကို မွန္ကန္ပါတယ္လို႔ ဝန္ခံသြားရဲ႕လား?၊ ဒီအပိုင္းေလးကစဥ္းစားရမယ့္အပိုင္း ျဖစ္ပါတယ္။

အ့ဲဒီအခ်က္နဲ႔ ပါတ္သတ္ၿပီးေတာ့ နာမည္ေက်ာ္ျဖစ္တ့ဲ စကႌပုဏၰားႀကီးရဲ႕ တပည့္ကာပဋိကပုဏၰားကျမတ္စြာဘုရားရွင္ကို ေမးခ့ဲဖူးပါတယ္။
"ယဒိဒံ, ေဘာ ေဂါတမ, ျဗာဟၼဏာနံ ေပါရာဏံ မႏၲပဒံ ဣတိဟိတိဟပရမၸရာယ ပိဋကသမၸဒါယ, တတၳ စ ျဗာဟၼဏာ ဧကံေသန နိ႒ံ ဂစၧႏၲိ – ‘ဣဒေမဝ သစၥံ, ေမာဃမည’ႏၲိ။ ဣဓ ဘဝံ ေဂါတေမာ ကိမာဟာ’’တိ?(မ၊၂၊၃၈၁) (မ၊႒၊၃၊၂၈၃)

သူကစကႌပုဏၰားရဲ႕ တပည့္ထဲမွာေတာ့ (၁၆)ႏွစ္အရြယ္ေလာက္ရွိတ့ဲ ေဝဒက်မ္းပါရဂူတစ္ဦး ျဖစ္ပါတယ္။ အရွင္ေဂါတမလို နာမည္ႀကီးတ့ဲ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးနဲ႔ငါဟာ သြားၿပီးေဆြးေႏြးႏိုင္တယ္ဆိုတ့ဲ ဂုဏ္ကိုခ်င္ေနတ့ဲ သူတစ္ဦးပါ။ အ့ဲအခ်ိန္မွာသူက ျမတ္စြာဘုရားကို ဘာေမးသလဲ?၊ " အရွင္ေဂါတမ ပုဏၰားေတြက ေဝဒလို႔ဆိုတ့ဲ မႏၲာန္ေတြကို ဤသို႔ ဆိုသတ့ဲ ဤသို႔ဆိုသတ့ဲဆိုၿပီး အဆက္ဆက္အားျဖင့္ ေဝဒပိဋကတ္ေတြကို ေဆာင္လာၾကတယ္။ ဒီေဝဒမႏၲာန္ေတြကိုပဲ သူတို႔ကအမွန္တရားျဖစ္တယ္တ့ဲ၊ အျခားတျခားဟာေတြက အမွားခ်ည္းပဲ အခ်ည္းအနွီးပဲလ္ို႔ ဒီလိုယူဆၾကပါတယ္။ အ့ဲယူဆခ်က္နဲ႔ပါတ္သတ္လို႔ အရွင္ေဂါတမဘာမ်ား ေျပာခ်င္ေသးသလဲ" တ့ဲ။

အ့ဲဒီအခါၾကမွ ျမတ္စြာဘုရားက -
“ကႎ ပန, ဘာရဒြါဇ, အတၳိ ေကာစိ ျဗာဟၼဏာနံ ဧကျဗာဟၼေဏာပိ ေယာ ဧဝမာဟ – ‘အဟေမတံ ဇာနာမိ, အဟေမတံ ပႆာမိ။ ဣဒေမဝ သစၥံ, ေမာဃမည’’’ႏၲိ?
"ကဲ..သင့္ကိုငါျပန္ေမးမယ္၊ သင္တို႔ပုဏၰားေတြထဲမွာ ဒီေဝဒက်မ္းသာလွ်င္မွန္တယ္၊ ေဝဒလို႔ေခၚဆိုအပ္တ့ဲ မႏၲာန္သာလွွ်င္မွန္တယ္ အျခားတျခားေသာဟာေတြ တစ္ခုမွမမွန္ဘူးလို႔ ကိုယ္တိုင္သိတ့ဲပုဂၢိဳလ္ ဝန္ခံႏိုင္တ့ဲပုဂၢိဳလ္ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိလဲ" တ့ဲ။

"ေနာ္ ဟိဒံ ေဘာ ေဂါတမ" တစ္ေယာက္မွ မရွိဘူးတ့ဲ။ ဒီလိုေဝဒက်မ္းေတြကို ဆရာအစဥ္အဆက္ကမွန္ပါတယ္လို႔သာ သူတို႔ေျပာေနတယ္၊ အတိအက် ကိုယ္တိုင္သိၿပီး ျမင္ပါတယ္ဆိုတ့ဲဝန္ခံႏိုင္တ့ဲပုဂၢိဳလ္ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိသလဲ?၊ သူမ်ားအေျပာနဲ႔ လြမ္းေနတ့ဲပုဂၢိဳလ္ပါ။ ဒါေျပာခ်င္တာပါ။

ေရွ႕က အ႒ကရေသ့ စတ့ဲ ရေသ့ႀကီးေတြ ပို႔ခ်ေပးတ့ဲအတိုင္း ဒီက်မ္းေတြကို ျဗဟၼဏေတြက အစဥ္အဆက္သယ္ေဆာင္လာခ့ဲတယ္။ သယ္ေဆာင္လာခ့ဲတ့ဲ ဒီေဝဒက်မ္းရဲ႕အဆိုအမိန္႔ေတြကို မွန္ကန္ပါတယ္လို႔ ကိုယ္တိုင္မ်က္ေမွာက္ထြင္းေဖာက္သိတ့ဲ ပုဂၢိဳလ္ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိလဲတ့ဲ။ ဘုရားကေမးတယ္၊ ေမးလိုက္ေတာ့ "ေနာ္ ဟိဒံ ေဘာ ေဂါတမ" တစ္ေယာက္မွ မရွိဘူးဘုရားတ့ဲ။

ဘုရားရွင္ကထပ္ေမးတယ္- "ကႎ ပန, ဘာရဒြါဇ, အတၳိ ေကာစိ ျဗာဟၼဏာနံ ဧကာစရိေယာပိ , ဧကာစရိယပါစရိေယာပိ, ယာဝ သတၱမာ အာစရိယမဟယုဂါပိ, ေယာ ဧဝမာဟ – ‘အဟေမတံ ဇာနာမိ, အဟေမတံ ပႆာမိ။ ဣဒေမဝ သစၥံ, ေမာဃမည’’’ႏၲိ?
"ကဲ ဒီလိုဆိုရင္ ယခုမ်က္ေမွာက္ေဝဒက်မ္းကို အတိအက် ကိုယ္တိုင္သိၿပီး ျမင္ပါတယ္ဆိုတ့ဲဝန္ခံႏိုင္တ့ဲပုဂၢိဳလ္မရွိဘူးဆို ေရွးဆရာအဆက္ဆက္ ခုႏွစ္ဆက္တိုင္ေအာင္ အတိအက်မွန္ကန္ပါတယ္လို႔ ဝန္ခံႏိုင္ပါသလား"တ့ဲ။ အ့ဲဒီလိုေမးလိုက္ေတာ့လည္း ဒီကာပဋိကပုဏၰားက ဘာျပန္ေျဖလဲ?၊ "ေနာ္ ဟိဒံ ေဘာ ေဂါတမ" မရွိဘူးဘုရားတ့ဲ။

ေနာက္တစ္ခါ ျမတ္စြာဘုရားက ထပ္ေမးျပန္တယ္။ "ကဲ.. ေဝဒက်မ္းကို စၿပီးတီထြင္တ့ဲ ရေသ့ႀကီး (၁၀)ဦိးရွိပါတယ္။
၁။ အ႒ကရေသ့၊၂။ ဝါမကရေသ့၊၃။ ဝါမေဒဝရေသ့၊ ၄။ ေဝႆာမိတၱ ရေသ့၊ ၅။ ယမတဂၢိရေသ့၊ ၆။ အဂႌရသရေသ့၊ ၇။ ဘာရဒြါဇရေသ့၊ ၈။ ဝါေသ႒ရေသ့၊ ၉။ ကႆပရေသ့၊ ၁၀။ ဘဂုရေသ့။ (ဝိ၊၃။၃၄၃။) (ဒီ၊၁။၂၂၆။) (ဝိ၊ျမန္၊၃။၃၄၆။)

ဒီရေသ့ႀကီးေတြက ဒီေဝဒက်မ္းမွာလာေနတ့ဲ အဆိုအမိန္႔ေတြကို သူတို႔ကိုယ္တိုင္သိပါတယ္၊ ကိုယ္တိုင္ျမင္ပါတယ္လို႔ ဝန္ခံခ့ဲၾကသလား၊ ဒီလို ဝန္ခံႏိုင္ၾကပါသလား?" လို႔ ေမးလိုက္ပါတယ္။ အ့ဲဒီလိုေမးလိုက္ေတာ့လည္း ဒီကာပဋိကပုဏၰားက ဘာျပန္ေျဖလဲ?၊ "ေနာ္ ဟိဒံ ေဘာ ေဂါတမ" ဝန္မခံဘူး ဘုရားတ့ဲ။

ဒကာႀကီးေတြ စဥ္းစားၾကည့္စမ္း ဒီစကားေလးကို ေခါင္ဆုံးစၿပီး တီထြင္လိုက္တ့ဲ ဒီေဝဒက်မ္းစတ့ဲ မႏၲာန္ေတြကို ဒီရေသ့ႀကီးေတြကိုယ္တိုင္ အတိအက်သိပါတယ္ ျမင္ပါတယ္လို႔ ဝန္မခံခ့ဲဘူး။ ေနာက္ထပ္ဒီရေသ့ေတြကို အတုလိုက္ၿပီးေတာ့ ဒီမႏၲာန္ေတြကို ျပဳလုပ္ပူေဇာ္ရြတ္ဖတ္ေနတ့ဲ အစဥ္လိုက္ၿပီးေတာ့ ပို႔ခ်ေပးေနတ့ဲ ဒီဆရာ့ဆရာ ပုဏၰားေတြအားလုံးကလည္း ဒီက်မ္းမွာလာတ့ဲ ေဝဒလို႔ေခၚဆိုအပ္တ့ဲ မႏၲာန္ရဲ႕အဆိုအမိန္႔ေတြကို မွန္ပါတယ္လို႔ သူတို႔ဝန္ခံႏိုင္တ့ဲ အဆင့္တစ္ေယာက္မွ မရွိၾကဘူး။

ဒီေတာ့ျမတ္စြာဘုရားက ဘာျပန္ေမးလဲ?၊ " ဒကာေတာ္ပုဏၰား ဒီေဝဒလို႔တ့ဲ မႏၲာန္ေတြကို လက္ရွိအခ်ိန္မွာလည္း အတိအက်မွန္ပါတယ္လို႔ ဝန္ခံႏိုင္တ့ဲပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္မွမရွိဘူး" တ့ဲ။ ေနာက္တစ္ခု- " ဒီကေနၿပီးေတာ့ ေနာက္ကို သင့္ရဲ႕ ဆရာေတြ အဆင့္ဆင့္ ခုႏွစ္ဆက္တိုင္ေအာင္လည္း ေဝဒက်မ္းရဲ႕အဆိုအမိန္႔ ေဝဒလို႔ေခၚဆိုအပ္တ့ဲ ဒီမႏၲာန္ေတြသည္ မွန္ပါတယ္။ အျခားအဆိုအမိန္႔ေတြသည္ အခ်ည္းအနွီးပဲလို႔ ငါတို႔ကိုယ္တိုင္သိပါတယ္ ျမင္ပါတယ္လို႔ ဝန္ခံႏိုင္တ့ဲဆရာသမား ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိခ့ဲသလဲ တစ္ေယာက္မွမရွိဘူးလို႔ သင္ေျပာျပန္တယ္။"

ေနာက္တစ္ခုက- " ဒီေဝဒက်မ္းအဆိုအမိန္႔ေတြနဲ႔ ေဝဒဟုေခၚဆိုအပ္တ့ဲ မႏၲာန္ေတြကို တီထြင္လိုက္တ့ဲ ရေသ့ႀကီးဆယ္ဦးကလည္း ဒီတီထြင္ခ့ဲတ့ဲ ေဝဒဟုေခၚဆိုအပ္တ့ဲ မႏၲာန္ေတြအဆိုအမိန္႔ကို မွန္ပါတယ္ အျခားအဆိုအမိန္႔ေတြသည္ အခ်ည္းအနွီးပဲလို႔ ငါတို႔ကိုယ္တိုင္သိပါတယ္ ျမင္ပါတယ္လို႔ ဝန္ခံႏိုင္တ့ဲ အဆင့္မရွိခ့ဲဘူး" တ့ဲ။ မရွိေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ?
"ေသယ်ထာပိ, ဘာရဒြါဇ, အႏၶေဝဏိ ပရမၸရာသံသတၱာ ပုရိေမာပိ န ပႆတိ မဇၩိေမာပိ န ပႆတိ ပစၧိေမာပိ န ပႆတိ၊ ဧဝေမဝ ေခါ, ဘာရဒြါဇ, အႏၶေဝဏူပမံ မေည ျဗာဟၼဏာနံ ဘာသိတံ သမၸဇၨတိ – ပုရိေမာပိ န ပႆတိ မဇၩိေမာပိ န ပႆတိ ပစၧိေမာပိ န ပႆတိ။ "(မ၊၂၊၃၈၂)

ဘုရားရွင္ကဘာေျပာသလဲ? ၊ အကန္းေတြ အစဥ္လိုက္တန္းထားတာနဲ႔ မတူဘူးလားတ့ဲ။ အေရွ႕ကလူကလည္း မျမင္ဘူး၊ အလယ္ကလူကလည္း မျမင္ဘူး၊ ေနာက္ဆုံးလူကလည္း မျမင္ဘူး။ မျမင္တ့ဲအတြက္အကန္းေတြ တစ္တန္းတည္းတန္းထားတာနဲ႔ တူေနၿပီတ့ဲ။

အ့ဲဒီလို တစ္တန္းႀကီးတန္းထားတ့ဲ အယူဝါဒကို ယေန႔ေခတ္ေဗဒင္ေတြေပါ့ " ဒီတရားနာပရိသတ္ထဲေတာ့ ေဗဒင္ေမးတ့ဲ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ပါမလားေတာ့ မသိဘူးေပါ့ေနာ္" ဘယ္ႏွယ့္လဲ ယုံၾကည္မေနၾကဘူးလား၊ ဒီေဝဒေတြကို ယုံၾကည္တ့ဲအတြက္ဘာျဖစ္သလဲ? မညိဳးႏြမ္းသင့္တ့ဲ သရဏဂုံဟာ ညိဳးႏြမ္းသြားရပါတယ္။ မပ်က္စီးသင့္တ့ဲ သရဏဂုံေတြ ပ်က္စီးသြားရပါတယ္။

ဘုရားရွင္အ့ဲဒီမွာထပ္ေဟာတ့ဲ စကားေလးကတန္ဖိုးရွိပါတယ္။ ဒါေလးကို နာၾကည့္ျကရေအာင္....

[ရတနာသုံးပါးကို ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္လို႔ ရရွိမည့္ အက်ဳိးေက်းဇူးႏွင့္ သရဏဂံု ဘာေၾကာင့္ ညိႇဳးႏြမ္းပ်က္စီးရပါသလဲ ဆိုတာ ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။]

"ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္ "
Bhikkhu's Dhamma
https://www.facebook.com/Bhikkhu.BuddhaDhamma/

http://bhikkhudhamma.blogspot.com/

 Unicode;
သရဏဂုံ ညစ်နွမ်း ပျက်စီးကြောင်း (အပိုင်း - ၁၁)
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
သရဏဂုံပျက်စီးကြောင်း လေးမျိုးရှိပါတယ်။
၁။ ဘာသာပြောင်းခြင်း၊
၂။ ဂိုဏ်းဆရာကြီးများအားကိုးကွယ်ခြင်း၊
၃။ နတ်ကိုးကွယ်ခြင်း၊
၄။ ဝေဒကျမ်း ဗေဒင်စသည်ကို အလွန်အမင်း ယုံကြည်ခြင်း ဆိုပြီးရှိပါတယ်။ ဒါလေးကရှေ့ကပြောခဲ့ပြီးပါပြီ၊ ဒီနေရာမှာ နံပါတ်(၄)ဝေဒကျမ်း ဗေဒင်စသည်ကို အလွန်အမင်း ယုံကြည်ခြင်း အပိုင်းကိုရောက်လာပါပြီ။

ဘုန်းကြီးတို့ ဒီဗေဒင်ဆိုတဲ့ အယူဝါဒတွေ ဘယ်တုန်းကစပြီး ပေါ်ပေါက်လာခဲ့သလဲဆိုရင်တော့ ဘုရားမပွင့်မီ အရှေ့ပိုင်းထဲကပေါ်ခဲ့ပါတယ်။ သာသနာတော်ရဲ့ မှတ်တမ်းများအရ ကမ္ဘာဦးကာလခပ်စောစောထဲက ဒီဝေဒကျမ်းတွေပေါ်ခဲ့ပါတယ်။ ရာဇဝင်ဆရာတွေကတော့ ကမ္ဘာဦးကာလကို ခြေရာခံဖို့ရာမလွယ်ကူတော့ လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ပေါင်းသုံးထောင်ကျော်လောက်ထဲက ပေါ်ခဲ့တယ်လို့ ခန့်မှန်းကြပါတယ်။ ဝေဒကျမ်းတွေရဲ့ အစွယ်အပါးဖြစ်တဲ့ မဟာပါဒကကျမ်းကတော့ လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပေါင်းသုံးကျော်ပြီလို့ ခန့်မှန်းကြပါတယ်။

ဒီတော့ ဒီဝေဒကျမ်းတွေကို စပြီးတီထွင်သွားတာက အဋ္ဌကတို့ ဝါမကတို့စတဲ့ ရသေ့ကြီးတွေက တီထွင်သွားတာဖြစ်ပါတယ်။ ဒီလိုတီထွင်သွားတဲ့ ရသေ့ကြီးတွေက ဒီဝေဒကျမ်းရဲ့ အဆိုအမိန့်တွေကို မှန်ကန်ပါတယ်လို့ ဝန်ခံသွားရဲ့လား?၊ ဒီအပိုင်းလေးကစဉ်းစားရမယ့်အပိုင်း ဖြစ်ပါတယ်။

အဲ့ဒီအချက်နဲ့ ပါတ်သတ်ပြီးတော့ နာမည်ကျော်ဖြစ်တဲ့ စင်္ကီပုဏ္ဏားကြီးရဲ့ တပည့်ကာပဋိကပုဏ္ဏားကမြတ်စွာဘုရားရှင်ကို မေးခဲ့ဖူးပါတယ်။
"ယဒိဒံ, ဘော ဂေါတမ, ဗြာဟ္မဏာနံ ပေါရာဏံ မန္တပဒံ ဣတိဟိတိဟပရမ္ပရာယ ပိဋကသမ္ပဒါယ, တတ္ထ စ ဗြာဟ္မဏာ ဧကံသေန နိဋ္ဌံ ဂစ္ဆန္တိ – ‘ဣဒမေဝ သစ္စံ, မောဃမည’န္တိ။ ဣဓ ဘဝံ ဂေါတမော ကိမာဟာ’’တိ?(မ၊၂၊၃၈၁) (မ၊ဋ္ဌ၊၃၊၂၈၃)

သူကစင်္ကီပုဏ္ဏားရဲ့ တပည့်ထဲမှာတော့ (၁၆)နှစ်အရွယ်လောက်ရှိတဲ့ ဝေဒကျမ်းပါရဂူတစ်ဦး ဖြစ်ပါတယ်။ အရှင်ဂေါတမလို နာမည်ကြီးတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးနဲ့ငါဟာ သွားပြီးဆွေးနွေးနိုင်တယ်ဆိုတဲ့ ဂုဏ်ကိုချင်နေတဲ့ သူတစ်ဦးပါ။ အဲ့အချိန်မှာသူက မြတ်စွာဘုရားကို ဘာမေးသလဲ?၊ " အရှင်ဂေါတမ ပုဏ္ဏားတွေက ဝေဒလို့ဆိုတဲ့ မန္တာန်တွေကို ဤသို့ ဆိုသတဲ့ ဤသို့ဆိုသတဲ့ဆိုပြီး အဆက်ဆက်အားဖြင့် ဝေဒပိဋကတ်တွေကို ဆောင်လာကြတယ်။ ဒီဝေဒမန္တာန်တွေကိုပဲ သူတို့ကအမှန်တရားဖြစ်တယ်တဲ့၊ အခြားတခြားဟာတွေက အမှားချည်းပဲ အချည်းအနှီးပဲလ်ို့ ဒီလိုယူဆကြပါတယ်။ အဲ့ယူဆချက်နဲ့ပါတ်သတ်လို့ အရှင်ဂေါတမဘာများ ပြောချင်သေးသလဲ" တဲ့။

အဲ့ဒီအခါကြမှ မြတ်စွာဘုရားက -
“ကိံ ပန, ဘာရဒွါဇ, အတ္ထိ ကောစိ ဗြာဟ္မဏာနံ ဧကဗြာဟ္မဏောပိ ယော ဧဝမာဟ – ‘အဟမေတံ ဇာနာမိ, အဟမေတံ ပဿာမိ။ ဣဒမေဝ သစ္စံ, မောဃမည’’’န္တိ?
"ကဲ..သင့်ကိုငါပြန်မေးမယ်၊ သင်တို့ပုဏ္ဏားတွေထဲမှာ ဒီဝေဒကျမ်းသာလျှင်မှန်တယ်၊ ဝေဒလို့ခေါ်ဆိုအပ်တဲ့ မန္တာန်သာလျှှင်မှန်တယ် အခြားတခြားသောဟာတွေ တစ်ခုမှမမှန်ဘူးလို့ ကိုယ်တိုင်သိတဲ့ပုဂ္ဂိုလ် ဝန်ခံနိုင်တဲ့ပုဂ္ဂိုလ် ဘယ်နှစ်ယောက်ရှိလဲ" တဲ့။

"နော် ဟိဒံ ဘော ဂေါတမ" တစ်ယောက်မှ မရှိဘူးတဲ့။ ဒီလိုဝေဒကျမ်းတွေကို ဆရာအစဉ်အဆက်ကမှန်ပါတယ်လို့သာ သူတို့ပြောနေတယ်၊ အတိအကျ ကိုယ်တိုင်သိပြီး မြင်ပါတယ်ဆိုတဲ့ဝန်ခံနိုင်တဲ့ပုဂ္ဂိုလ် ဘယ်နှစ်ယောက်ရှိသလဲ?၊ သူများအပြောနဲ့ လွမ်းနေတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်ပါ။ ဒါပြောချင်တာပါ။

ရှေ့က အဋ္ဌကရသေ့ စတဲ့ ရသေ့ကြီးတွေ ပို့ချပေးတဲ့အတိုင်း ဒီကျမ်းတွေကို ဗြဟ္မဏတွေက အစဉ်အဆက်သယ်ဆောင်လာခဲ့တယ်။ သယ်ဆောင်လာခဲ့တဲ့ ဒီဝေဒကျမ်းရဲ့အဆိုအမိန့်တွေကို မှန်ကန်ပါတယ်လို့ ကိုယ်တိုင်မျက်မှောက်ထွင်းဖောက်သိတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်ဘယ်နှစ်ယောက်ရှိလဲတဲ့။ ဘုရားကမေးတယ်၊ မေးလိုက်တော့ "နော် ဟိဒံ ဘော ဂေါတမ" တစ်ယောက်မှ မရှိဘူးဘုရားတဲ့။

ဘုရားရှင်ကထပ်မေးတယ်- "ကိံ ပန, ဘာရဒွါဇ, အတ္ထိ ကောစိ ဗြာဟ္မဏာနံ ဧကာစရိယောပိ , ဧကာစရိယပါစရိယောပိ, ယာဝ သတ္တမာ အာစရိယမဟယုဂါပိ, ယော ဧဝမာဟ – ‘အဟမေတံ ဇာနာမိ, အဟမေတံ ပဿာမိ။ ဣဒမေဝ သစ္စံ, မောဃမည’’’န္တိ?
"ကဲ ဒီလိုဆိုရင် ယခုမျက်မှောက်ဝေဒကျမ်းကို အတိအကျ ကိုယ်တိုင်သိပြီး မြင်ပါတယ်ဆိုတဲ့ဝန်ခံနိုင်တဲ့ပုဂ္ဂိုလ်မရှိဘူးဆို ရှေးဆရာအဆက်ဆက် ခုနှစ်ဆက်တိုင်အောင် အတိအကျမှန်ကန်ပါတယ်လို့ ဝန်ခံနိုင်ပါသလား"တဲ့။ အဲ့ဒီလိုမေးလိုက်တော့လည်း ဒီကာပဋိကပုဏ္ဏားက ဘာပြန်ဖြေလဲ?၊ "နော် ဟိဒံ ဘော ဂေါတမ" မရှိဘူးဘုရားတဲ့။

နောက်တစ်ခါ မြတ်စွာဘုရားက ထပ်မေးပြန်တယ်။ "ကဲ.. ဝေဒကျမ်းကို စပြီးတီထွင်တဲ့ ရသေ့ကြီး (၁၀)ဦိးရှိပါတယ်။
၁။ အဋ္ဌကရသေ့၊၂။ ဝါမကရသေ့၊၃။ ဝါမဒေဝရသေ့၊ ၄။ ဝေဿာမိတ္တ ရသေ့၊ ၅။ ယမတဂ္ဂိရသေ့၊ ၆။ အင်္ဂီရသရသေ့၊ ရ။ ဘာရဒွါဇရသေ့၊ ၈။ ဝါသေဋ္ဌရသေ့၊ ၉။ ကဿပရသေ့၊ ၁၀။ ဘဂုရသေ့။ (ဝိ၊၃။၃၄၃။) (ဒီ၊၁။၂၂၆။) (ဝိ၊မြန်၊၃။၃၄၆။)

ဒီရသေ့ကြီးတွေက ဒီဝေဒကျမ်းမှာလာနေတဲ့ အဆိုအမိန့်တွေကို သူတို့ကိုယ်တိုင်သိပါတယ်၊ ကိုယ်တိုင်မြင်ပါတယ်လို့ ဝန်ခံခဲ့ကြသလား၊ ဒီလို ဝန်ခံနိုင်ကြပါသလား?" လို့ မေးလိုက်ပါတယ်။ အဲ့ဒီလိုမေးလိုက်တော့လည်း ဒီကာပဋိကပုဏ္ဏားက ဘာပြန်ဖြေလဲ?၊ "နော် ဟိဒံ ဘော ဂေါတမ" ဝန်မခံဘူး ဘုရားတဲ့။

ဒကာကြီးတွေ စဉ်းစားကြည့်စမ်း ဒီစကားလေးကို ခေါင်ဆုံးစပြီး တီထွင်လိုက်တဲ့ ဒီဝေဒကျမ်းစတဲ့ မန္တာန်တွေကို ဒီရသေ့ကြီးတွေကိုယ်တိုင် အတိအကျသိပါတယ် မြင်ပါတယ်လို့ ဝန်မခံခဲ့ဘူး။ နောက်ထပ်ဒီရသေ့တွေကို အတုလိုက်ပြီးတော့ ဒီမန္တာန်တွေကို ပြုလုပ်ပူဇော်ရွတ်ဖတ်နေတဲ့ အစဉ်လိုက်ပြီးတော့ ပို့ချပေးနေတဲ့ ဒီဆရာ့ဆရာ ပုဏ္ဏားတွေအားလုံးကလည်း ဒီကျမ်းမှာလာတဲ့ ဝေဒလို့ခေါ်ဆိုအပ်တဲ့ မန္တာန်ရဲ့အဆိုအမိန့်တွေကို မှန်ပါတယ်လို့ သူတို့ဝန်ခံနိုင်တဲ့ အဆင့်တစ်ယောက်မှ မရှိကြဘူး။

ဒီတော့မြတ်စွာဘုရားက ဘာပြန်မေးလဲ?၊ " ဒကာတော်ပုဏ္ဏား ဒီဝေဒလို့တဲ့ မန္တာန်တွေကို လက်ရှိအချိန်မှာလည်း အတိအကျမှန်ပါတယ်လို့ ဝန်ခံနိုင်တဲ့ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက်မှမရှိဘူး" တဲ့။ နောက်တစ်ခု- " ဒီကနေပြီးတော့ နောက်ကို သင့်ရဲ့ ဆရာတွေ အဆင့်ဆင့် ခုနှစ်ဆက်တိုင်အောင်လည်း ဝေဒကျမ်းရဲ့အဆိုအမိန့် ဝေဒလို့ခေါ်ဆိုအပ်တဲ့ ဒီမန္တာန်တွေသည် မှန်ပါတယ်။ အခြားအဆိုအမိန့်တွေသည် အချည်းအနှီးပဲလို့ ငါတို့ကိုယ်တိုင်သိပါတယ် မြင်ပါတယ်လို့ ဝန်ခံနိုင်တဲ့ဆရာသမား ဘယ်နှစ်ယောက်ရှိခဲ့သလဲ တစ်ယောက်မှမရှိဘူးလို့ သင်ပြောပြန်တယ်။"

နောက်တစ်ခုက- " ဒီဝေဒကျမ်းအဆိုအမိန့်တွေနဲ့ ဝေဒဟုခေါ်ဆိုအပ်တဲ့ မန္တာန်တွေကို တီထွင်လိုက်တဲ့ ရသေ့ကြီးဆယ်ဦးကလည်း ဒီတီထွင်ခဲ့တဲ့ ဝေဒဟုခေါ်ဆိုအပ်တဲ့ မန္တာန်တွေအဆိုအမိန့်ကို မှန်ပါတယ် အခြားအဆိုအမိန့်တွေသည် အချည်းအနှီးပဲလို့ ငါတို့ကိုယ်တိုင်သိပါတယ် မြင်ပါတယ်လို့ ဝန်ခံနိုင်တဲ့ အဆင့်မရှိခဲ့ဘူး" တဲ့။ မရှိတော့ ဘာဖြစ်လဲ?
"သေယျထာပိ, ဘာရဒွါဇ, အန္ဓဝေဏိ ပရမ္ပရာသံသတ္တာ ပုရိမောပိ န ပဿတိ မဇ္ဈိမောပိ န ပဿတိ ပစ္ဆိမောပိ န ပဿတိ၊ ဧဝမေဝ ခေါ, ဘာရဒွါဇ, အန္ဓဝေဏူပမံ မညေ ဗြာဟ္မဏာနံ ဘာသိတံ သမ္ပဇ္ဇတိ – ပုရိမောပိ န ပဿတိ မဇ္ဈိမောပိ န ပဿတိ ပစ္ဆိမောပိ န ပဿတိ။ "(မ၊၂၊၃၈၂)

ဘုရားရှင်ကဘာပြောသလဲ? ၊ အကန်းတွေ အစဉ်လိုက်တန်းထားတာနဲ့ မတူဘူးလားတဲ့။ အရှေ့ကလူကလည်း မမြင်ဘူး၊ အလယ်ကလူကလည်း မမြင်ဘူး၊ နောက်ဆုံးလူကလည်း မမြင်ဘူး။ မမြင်တဲ့အတွက်အကန်းတွေ တစ်တန်းတည်းတန်းထားတာနဲ့ တူနေပြီတဲ့။

အဲ့ဒီလို တစ်တန်းကြီးတန်းထားတဲ့ အယူဝါဒကို ယနေ့ခေတ်ဗေဒင်တွေပေါ့ " ဒီတရားနာပရိသတ်ထဲတော့ ဗေဒင်မေးတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တွေ ပါမလားတော့ မသိဘူးပေါ့နော်" ဘယ်နှယ့်လဲ ယုံကြည်မနေကြဘူးလား၊ ဒီဝေဒတွေကို ယုံကြည်တဲ့အတွက်ဘာဖြစ်သလဲ? မညိုးနွမ်းသင့်တဲ့ သရဏဂုံဟာ ညိုးနွမ်းသွားရပါတယ်။ မပျက်စီးသင့်တဲ့ သရဏဂုံတွေ ပျက်စီးသွားရပါတယ်။

ဘုရားရှင်အဲ့ဒီမှာထပ်ဟောတဲ့ စကားလေးကတန်ဖိုးရှိပါတယ္။ ဒါလေးကို နာကြည့်ကြရအောင်....

[ရတနာသုံးပါးကို ကိုးကွယ်ဆည်းကပ်လို့ ရရှိမည့် အကျိုးကျေးဇူးနှင့် သရဏဂုံ ဘာကြောင့် ညှိုးနွမ်းပျက်စီးရပါသလဲ ဆိုတာ ဆက်လက်ဖော်ပြပါမည်။]

"ဖားအောက်တောရဆရာတော် "
Bhikkhu's Dhamma
https://www.facebook.com/Bhikkhu.BuddhaDhamma/

http://bhikkhudhamma.blogspot.com/